فواید و مضرات ورزش شنا

 

شنا یک فعالیت جسمی است که همۀ افراد در هر سنی، آن را به طور وسیع انجام می دهند، این ورزش کامل، فواید بسیار زیادی برای بدن دارد.

فواید :

شنا، کنترل وزن را آسان می‌کند ‌

هنگام ورزش مصرف کالری بیشتر از زمان استراحت است؛ این فعالیت جسمی از هر نوعی که باشد، کالری بسیاری می‌سوزانَد و سوخت‌و‌ساز بدن را افزایش می‌دهد. اما یادآوری این نکته ضروری است که شنا به‌تنهایی نمی‌تواند معجزه کند و چند کیلو وزن فرد را کاهش دهد. رعایت رژیم غذایی سالم، کم‌کالری و متعادل نیز باید به کمک این ورزش بیاید.

شنا و رهایی از ورم و پاهای سنگین

علاوه بر مصرف انرژی در شنا، ضربه‌هایی که آب به بدن وارد می‌کند نیز به سرعت بدن را شکل می‌دهد و جریان خون را تحریک می‌کند. اگر افراد منظم شنا کنند، بالاتنه‌شان بسیار خوش‌شکل خواهد شد. متخصصان توصیه می‌کنند که در یک برنامه کاهش وزن، توجه ویژه‌ای به شنا خصوصا شنای پروانه شود. از سوی دیگر، شنا یکی از بهترین ورزش‌هایی است که گردش خون را بهبود می‌بخشد. دکتر کاسکوا درباره تاثیر شنا بر درد پا می‌گوید: «شنا به واسطه تناوب انقباض و انبساط ماهیچه‌ها باعث پمپاژ خون در پا می‌شود. شنا برای کسانی که مرتب احساس سنگینی در پا دارند یا به مشکلات عروقی مبتلایند، بسیار مفید است. آب باعث تحریک گردش خون می‌شود و برای برجستگی‌ها و اعضای حساس، نقش ماساژ را ایفا می‌کند.»

حرکات ساده برای تقویت عضلات

اگر اهل ورزش کردن باشید، به راحتی می توانید با انجام حرکات ورزشی، بدن تان را تقویت کنید. اما اگر به هر دلیلی اهل ورزش کردن نیستید نیز نباید از بدن تان غافل شوید، بخصوص در روزگار ما که بیشتر افراد، کم تحرک و پشت میز نشین شده اند. خوشبختانه می توانید با انجام چند حرکت خیلی ساده در دفتر کار و منزل، بدون عرق ریختن و ورزش، عضلاتتان را تقویت کنید. با ما باشید تا با این حرکات نرم و مناسب بیشتر آشنایتان کنیم.

حرکات ورزشی و سلامت، تمرین ورزشی و سلامت، تقویت بدن با ورزش بایستید و پشت تان را بکشید این یک حرکت بسیار ساده است که باعث نرمی کمرتان می شود و پشتتان را قوی می کند.
برای این کار لازم است که بایستید و پاها را به عرض شانه باز کنید.
کف دست ها را در گودی کمرتان (روی کلیه ها) قرار دهید و کمرتان را به آرامی به عقب خم کنید.
نگاه تان به روبرو باشد و سرتان در راستای بدن قرار بگیرد.
لازم نیست سرتان را به عقب ببرید و یا فشار زیادی به کمرتان بیاورید، درست مانند خستگی در کردن است.
پنج ثانیه در همین حالت بمانید و بعد به حالت اول برگردید. این حرکت را سه مرتبه تکرار کنید.
عروسک خیمه شب بازی شوید
قرار است مانند عروسک خیمه شب بازی باشید که نخ هایش را رها کرده اند، یعنی اینکه نوک انگشت دست ها را به نوک انگشت پاها برسانید و کمرتان را قوس دهید تا استراحتی کند.
برای این کار لازم است که بایستید و پاها را کمی از هم باز کنید.
پاهایتان را صاف نگه دارید و خم نکنید.
به آرامی به سمت جلو خم شوید، به این صورت که اول سر، سپس شانه ها و در نهایت کمر را خم کنید.
کمرتان باید حالت قوس داشته باشد. نوک انگشت های دست را به انگشت های پا برسانید و مدت ده ثانیه در این وضعیت بمانید.
سپس به آرامی به حالت اول برگردید، به این ترتیب که اول کمر، بعد شانه ها و در نهایت سر را صاف کنید.
بازوها را تا حد امکان بکشید
این حرکت برای تقویت عضلات کمر، شکم و عضلات ناحیه ی سرینی مفید است.
بایستید و پاها را به عرض شانه ها باز کنید.
روی پنجه ی پا بروید، نفس بکشید و به آرامی و تا حد امکان بازوها را به سمت بالای سر بکشید تا جایی که نوک انگشتان تان یکدیگر را لمس کنند.
هنگامی که بازوها را پایین می آورید، عمل بازدم (بیرون دادن نفس) را انجام دهید و پاها را کف زمین بگذارید.
این تمرین را هر روز چند بار انجام دهید.
حرکت ورزشی کشش بازو
ستون فقرات تان را بکشید
شما به راحتی می توانید ستون فقرات تان را قوی و نرم کنید.
بایستید و پاها را به اندازه ی عرض شانه ها باز کنید. لازم است که کمی زانوها را خم کنید.
مانند حرکت قبلی، بازوها را به سمت بالای سر بکشید.
سپس بالاتنه (سر، شانه ها و تنه) را به سمت راست بچرخانید.
بازوها را همراه بالاتنه به سمت راست ببرید.
سپس به حالت اول برگردید و همین حرکت را برای سمت چپ انجام دهید. این حرکت را پنج مرتبه برای هر طرف انجام دهید.
اگر همین حرکات ساده را هر روز انجام دهید، خدمت زیادی به تقویت عضلات  و استخوان های بدن تان خواهید کرد.

یک سوم ورزشکاران دچار پیج خوردگی و رگ به رگ شدن هستند

نتایج یک تحقیق نشان داد که حدود یک سوم ورزشکاران دچار پیچ خوردگی و رگ به رگ شدن عضلات و استخوان‌ها بوده که بسیاری از آنها در نتیجه این عارضه‌ها، با مشکلات زیادی دست به گریبانند.

به گزارش سایت امداد قهرمانان (sos champion)و به نقل از  خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران مهدی آزما متخصص طب فیزیکی و توانبخشی، گفت: رگ به رگ شدن و پیچ خوردن به طور قابل ملاحظه‌ای یکی از شایع‌ترین آسیب‌هایی است که ممکن است در نتیجه انجام فعالیت‌های ورزشی رخ دهد.

وی با اشاره به آمارهایی که در خصوص آسیب‌های ورزشی وجود دارد، تأکید کرد: نتایج یک تحقیق نشان داد که حدود یک سوم ورزشکاران دچار پیچ خوردگی و رگ به رگ شدن عضلات و استخوان‌ها بوده که بسیاری از آنها در نتیجه این عارضه، با مشکلات زیادی دست به گریبانند.

آزما اظهار داشت: افرادی که ورزش ژیمناستیک یا تنیس انجام می‌دهند، بیشتر در معرض پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن دست و آرنج هستند.

وی گفت: بازیکنان فوتبال، والیبال و بسکتبال نیز بیشتر در معرض رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی در ناحیه پا، زانو و حتی دست هستند.

آزما یادآور شد: البته در بین آسیب‌دیدگی‌های ورزشکاران، آسیب محل زانو و مچ دست در بین این افراد بسیار قابل ملاحظه‌تر است که دویدن بر روی یک زمین ناهموار و یا زمین خوردن، از مهم‌ترین دلایل این آسیب‌ها است.

فواید و مضرات ورزش شنا

 

شنا یک فعالیت جسمی است که همۀ افراد در هر سنی، آن را به طور وسیع انجام می دهند، این ورزش کامل، فواید بسیار زیادی برای بدن دارد.

فواید :

شنا، کنترل وزن را آسان می‌کند ‌

هنگام ورزش مصرف کالری بیشتر از زمان استراحت است؛ این فعالیت جسمی از هر نوعی که باشد، کالری بسیاری می‌سوزانَد و سوخت‌و‌ساز بدن را افزایش می‌دهد. اما یادآوری این نکته ضروری است که شنا به‌تنهایی نمی‌تواند معجزه کند و چند کیلو وزن فرد را کاهش دهد. رعایت رژیم غذایی سالم، کم‌کالری و متعادل نیز باید به کمک این ورزش بیاید.

شنا و رهایی از ورم و پاهای سنگین

علاوه بر مصرف انرژی در شنا، ضربه‌هایی که آب به بدن وارد می‌کند نیز به سرعت بدن را شکل می‌دهد و جریان خون را تحریک می‌کند. اگر افراد منظم شنا کنند، بالاتنه‌شان بسیار خوش‌شکل خواهد شد. متخصصان توصیه می‌کنند که در یک برنامه کاهش وزن، توجه ویژه‌ای به شنا خصوصا شنای پروانه شود. از سوی دیگر، شنا یکی از بهترین ورزش‌هایی است که گردش خون را بهبود می‌بخشد. دکتر کاسکوا درباره تاثیر شنا بر درد پا می‌گوید: «شنا به واسطه تناوب انقباض و انبساط ماهیچه‌ها باعث پمپاژ خون در پا می‌شود. شنا برای کسانی که مرتب احساس سنگینی در پا دارند یا به مشکلات عروقی مبتلایند، بسیار مفید است. آب باعث تحریک گردش خون می‌شود و برای برجستگی‌ها و اعضای حساس، نقش ماساژ را ایفا می‌کند.»

افسردگی­ درقهرمانان ورزشی یک واقعیت است.

افسردگی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روحی در سراسر دنیاست و در سال‌های اخیر شیوع آن بین ورزشکاران برجسته افزایش پیدا کرده است. علیرغم تعداد نگران کننده ورزشکارانی که از افسردگی خود اطلاع دارند و آن را پذیرفته‌اند، در مورد تجربیات واقعی آن‌ها و علت افسردگی در آن‌ها اطلاعات زیادی نداریم. خودکشی رابرت آنکه (Robert Enke)، خودآزاری کلی هولمز (Kelly Holmes)، قطع عضو فرانک برونو (Frank Bruno) و جدائی “شرم آور” مارکوس ترسکوتیک (Marcus Trescothick) از معتبرترین تور کریکت دنیا به خاطر حملات اضطراب و “افسردگی بالینی” تعدادی از موارد مهم در ورزش حرفه ای هستند که نشان می‌دهند اطلاعات ما در مورد افسردگی در ورزش حرفه ای چقدر کم است.

علیرغم اطلاعاتمان در مورد نشانه‌های افسردگی، و شیوع و درمان آن، هنوز چیزهای زیادی در مورد این پدیده در رابطه با ورزش حرفه ای وجود دارند که ما از آن‌ها اطلاعی نداریم. مشخص شده است که فعالیت‌های ورزشی تأثیر مثبتی بر اعتماد به نفس و کاهش اضطراب و استرس دارند. به علاوه، این موضوع که ورزش چگونه می‌تواند بیماری‌های روحی را بهبود بخشیده و سلامت روانی را افزایش بدهد، با تمرکز ویژه بر افسردگی مورد توجه روزافزونی است.

پس چرا بسیاری از ورزشکاران دچار افسردگی و بیماری‌های دیگر مرتبط به استرس می‌شوند؟ در واقع چیزهای زیادی در این باره نامعلوم هستند. یکی از سوالاتی که باید بررسی کرد این است که آیا افسردگی می‌تواند ناشی از خود ورزش باشد؟ با در نظر گرفتن نقش بسیار تاثیرگذار هویت ورزشی، خاتمه اشتغال به ورزش حرفه ای همیشه به عنوان رویداد مهمی برای ورزشکاران بازنشسته درنظر گرفته شده است. به گذارهای مهم دیگری که در طول دوره فعالیت حرفه ای ورزشکاران اخیراً “لحظات بحرانی” گفته می‌شود. با توجه به این نکته، آیا ورزش به خاطر عوامل استرس زایی که ورزشکار با آن‌ها مواجه می‌شود، مانند مواردی که در بالا عنوان شدند، می‌تواند سطح استرس را افزایش بدهد؟ تحقیقاتی که اخیراً انجام شده‌اند نشان می‌دهند که در واقع امکان دارد اینطور باشد. برای مثال، گفته شده است که ورزش حرفه ای در محیط رقابتی باعث استرس می‌شود. به علاوه، چیزهایی مثل افسردگی پس از جراحت می‌توانند بعد از غیبت مستمر ناشی از آسیب­دیدگی پیش بیایند.

به طور کلیشه ای گفته می‌شود ورزشکاران زندگی رؤیایی دارند؛ به همه جای دنیا سفر می‌کنند، برای کسب درآمد ورزش می‌کنند، به هتل‌های پنج ستاره می‌روند و همیشه در حال پول درآوردن هستند. به هرحال، همانطور که مارکوس ترسکوتیک (Marcus Trescothick) کریکت باز بین المللی توضیح می‌دهد “نیاز به این که تابستان‌های نیم کره شمالی را در کشور خودمان و تابستان‌های نیم کره جنوبی را در تورهای بین المللی بازی کنیم به این معنا بود کهت قریباً ۱۲ ماه سال را در هتل زندگی می‌کردیم. البته این سبک زندگی، تجملاتی دانسته می‌شد، نیازهای غیرورزشی ما توسط تیم پشتیبانی قدرتمندی برآورده می‌شد که شامل یک پزشک، متخصص تغذیه، روانشناس ورزشی، و افراد دیگر بود، ما در ازای تلاشمان پول خوبی می‌گرفتیم و هر روز سخت کار می‌کردیم. این شرایط، همراه با تب چهار دیواری که وقتی می‌تواند شما را مبتلا کند که روزها در اتاق یک هتل باشید و بعد به هتل دیگری بروید، شیوه طبیعی زندگی نبود. این روش زندگی تنش‌های فوق العاده ای برای بازیکنان و همسران و خانواده‌هایآن‌ها ایجاد می‌کند.”

سؤال دیگری که باید در نظر گرفت این است که آیا به سادگی می‌توان گفت ورزشکاران حرفه ای هم انسان هستند و بنابراین احتمال دارد به اندازه سایر افراد دچار افسردگی شوند؟ امروزه روانشناسان ورزشی بیش از هر زمان دیگری از ورزشکاران در خصوص موضوعات و نگرانی‌های خارج از محیط ورزشی پشتیبانی می‌کنند. بسیار مهم و ضروری است که روانشناسان قبل از این که به یک فرد به عنوان ورزشکار نگاه کنند، او را به عنوان یک انسان ببینند. مهم تر این که باید همچنان پیش برویم وطرز تفکر در مورد بیماری‌های روحی و روانی را اصلاح کنیم تا ورزشکاران ترغیب شوند علایم و نشانه‌های بیماری خود را بپذیرند، در مورد آن‌ها اقدام کرده و در راستای بهبود حرکت کنند. با حمایت بیشتر از ورزشکاران، خانواده‌ها و باشگاه‌هایآن‌ها، امیدواریم به درک بیشتری از این موضوع برسیم که چرا ورزشکاران حرفه ای دچار افسردگی می‌شوند و گام مهمی در راستای پیشگیری از بروز افسردگی بین ورزشکاران برداریم.

ورزش می تواند جایگزین داروهای ضد افسدگی باشد یا خیر؟

خلاصه

افسردگی شایع ترین بیماری روانی است. در جوامع صنعتی غرب، حداقل یک دهم افراد یکبار در طول عمر خود دچار افسردگی می شوند. پزشکان می گویند افسردگی بیشتر از دیابت یا التهاب مفاصل بر سلامت بدنی تاثیر می گذارد. افسردگی معمولا با روان درمانی و داروهای ضدافسردگی درمان می شود. اما تحقیقات نشان داده اند که ورزش و فعالیت بدنی همان تغییرات نوروفیزیولوژیکی ایجاد شده توسط داروهای ضدافسردگی را در بدن ایجاد می کنند؛ فراپژوهش های[i] زیادی نیز تاثیر مثبت ورزش و فعالیت بدنی بر افسردگی را نشان داده اند.

تغییرات نوروبیولوژیکی ناشی از ورزش و فعالیت بدنی

ورزش و فعالیت بدنی تغیرات مختلفی در مغز ایجاد می کنند که فقط داروها می توانند جایگزین ورزش نکردن شوند و این تغییرات را ایجاد کنند. داروهای ضدافسردگی، همانند ورزش و فعالیت بدنی، بر ظرفیت مغز برای جذب سروتونین تاثیر می گذارند. ورزش و فعالیت بدنی اثر اپینفرین را افزایش داده و باعث آزاد شدن عوامل مختلف مورد نیاز برای رشد رشته های عصبی می شوند. این عوامل، رشد سلولی در مغز را افزایش داده و مانع مرگ سلولی در هیپوکامپ‌ بر اثر ابتلا به افسردگی می شوند. فعالیت بدنی و ورزش علاوه بر ایجاد این تغییرات باعث فعالیت کمتر کورتیزول که هورمون استرس است نیز می شوند.

میرکو وگنر می گوید: “متاسفانه در مجموع تحقیقات صورت گرفته هنوز مشخص نشده که در هفته باید چند بار و به چه مدت ورزش انجام گیرد. اما یافته ها نشان داده فعالیت بدنی افسردگی را کاهش می­دهد و علاوه بر این به نسبت افسردگی، بیشتر در درمان اختلال اضطراب موثر است.”

براساس تحقیقات، انجام منظم فعالیت های ورزشی نشانه های افسردگی را کاهش می­دهد. بعلاوه ورزش بسیار مقرون به صرفه است و اثرات جانبی ندارد. اما باید بررسی شود که آیا ورزش و فعالیت بدنی می توانند مکمل و یا حتی جایگزین درمان دارویی در افسردگی های خفیف باشند یاخیر و اگر هستند تا چه اندازه میتوانند موثر باشد.

۲۷ کیلوگرم فشار بر مهره های گردن به دلیل استفاده از موبایل

از زمانی که نسل جدید تلفن های همراه وارد بازار شده اند، کمتر کسی را می بینید که در طول روز چندین بار سرگرم بازی، شبکه های اجتماعی و یا نوشتن و خواندن پیام نباشد. هنگام استفاده از موبایل، معمولا” اکثر کاربران گردن را خم می کنند بنابراین ستون فقرات در وضعیت نامناسبی قرار می گیرد. یعنی گردن به طور طبیعی باید با مهره های گردن در یک خط صاف قرار داشته باشد، ولی در حالت خواندن و نوشتن پیام، گردن خیلی جلوتر از مهره ها قرار می گیرد.

کیلوگرم فشار ناشی از خم کردن گردن

نتایج پژوهشی تازه نشان می دهد که خم کردن سر و به پایین نگاه کردن برای کار کردن با تلفن همراه معادل وزنه ای ۲۷ کیلوگرمی روی گردن شما نیرو وارد می کند. این نیرو مشابه این است که چهار توپ بزرگ بولینگ یا کودکی هشت ساله از گردنتان آویزان شده باشد! ما انسان های امروزی به طور متوسط روزانه حدود ۲ تا ۴ ساعت از موبایل خود استفاده می کنیم. دانشمندان این میزان فشار را در کل سال حساب کرده و به این نتیجه رسیدند که در سال، مهره های گردن تا ۱۴۰۰ ساعت زیر فشار هستند. این فشار باعث فرسوده شدن مهره های گردن و ستون فقرات می شود. از همه بدتر این که هنوز نمی دانیم تأثیرات درازمدت این کار چه خواهد بود.

نتایج پژوهش انجام شده

این پژوهش به رهبری کنت هانسراج، جراح ارشد ستون فقرات و ارتوپدی در مرکز توان بخشی و جراحی نخاع نیویورک انجام شد که از مدل سه بعدی ستون فقرات برای اندازه گیری تأثیرات کشش ثابت سر به سمت پایین برای چک کردن تلفن همراه استفاده کرده بود. به دلیل اینکه سر با وزن ۵.۵ کیلوگرم بسیار سنگین است، وقتی که برای مدت طولانی به پایین نگاه می کنیم، گشتاور زیادی روی گردن اعمال می کنیم. گروه هانسراج برای نمایش شهودی اثر این گشتاور، آن را با آویزان کردن وزنه ای از گردن شبیه سازی کرد و با نتایج غیرمنتظره ای روبرو شد.

هانسراج در ژورنال Surgical Technology International گزارش می دهد: وقتی که سر به سمت جلو خم می شود، این نیروها برای ۱۵ درجه شیب به اندازه ۱۲ کیلوگرم، برای ۳۰ درجه به اندازه ۱۸ کیلوگرم، در ۴۵ درجه به اندازه ۲۲ کیلوگرم و در ۶۰ درجه، ۲۷ کیلوگرم خواهند بود. وقتی که زاویه سر روبه جلو تغییر می کند، وزن مشاهده شده توسط ستون فقرات به میزان چشمگیری افزایش می یابد. این فشارها ممکن است منجر به سایش، پاره شدن و آسیب گردن شده و حتی شاید هم به جراحی ختم شود.

راه چاره چیست؟

توضیحات ارائه شده به این معنی نیست که تلفن خود را به بیرون از پنجره پرتاب و استفاده از ابزارهای الکترونیکی را برای همیشه فراموش کنید، منطقی نیست انتظار داشته باشیم همه مردم گوشی هایشان را کنار بگذارند تا ستون فقراتشان را نجات دهند! ولی صرف آگاهی از مشکل و تلاش برای اصلاح نحوه در دست گرفتن گوشی، می تواند در درازمدت مفید باشد. پزشکان توصیه می کنند که هنگام کار با کامپیوتر و تلفن هوشمند، سعی کنید سر خود را راست نگه دارید و از قوز کردن و کشیدگی گردن به سمت جلو خودداری کنید تا آسیب وارده به ستون فقرات کاهش یابد. برای اینکه سر در وضعیت سالم قرار داشته باشد، گوش ها باید در راستای شانه باشند و سینه به جلو و شانه ها به عقب کشیده شده باشند.

توقف خونریزی با کمک ژل

محققان امریکایی با استفاده از پلیمرهای گیاهی موفق به تولید و ساخت ژل منحصر به فردی شده اند که می تواند تنها در مدت کوتاهی مانع از خونریزی شود. این ژل می تواند در خونریزی های شدید یا اعمال جراحی کاربردهای بسیاری داشته و جان افراد بسیاری را نجات دهد. ژل VetiGel از مکانیسم های ترمیمی بدن برای توقف خونریزی بهره می برد. برای ساخت این ژل از پلیمر هموفیلیک مبتنی بر ساخت گیاهی استفاده شده که توسط خون جذب و باعث به هم رسیدن دو سوی زخم و در نتیجه عدم ادامه خونریزی می شود.

مهسا همایون​فر بانوی ایرانی ماجراجو

پیک ایران : عربستان به بهانه اینکه زن مجرد با سنی کمتر از 40 سال است، به او ویزا نداد. پشت دروازه‌های یمن هم ماند، چون جنگ شده بود. با این حال حدود 10 هزار کیلومتر از مسیرش را که قرار است تا چین ادامه داشته باشد، با موتورسیکلت طی کرده و اکنون به ایران رسیده است.

مهسا همایون​فر، بانوی ایرانی موتورسواری است که سفرش را حدود دو سال پیش از اسپانیا (کشوری که نزدیک به 20 سال است در آن زندگی می کند) شروع کرد و به دلیل شکستن یکی از پاهایش در تصادفی در جزیره قشم، سفر اولش را نیمه کاره رها کرد.

حالا او بار دیگر با موتور «یاماها ایکس تی 360CC» خود به دل جاده ها زده و می خواهد آرزوی همیشگی اش را برای دیدن رشته کوه «پامیر» در میان تاجیکستان و قرقیزستان برآورده کند.

همایونفر در سفر قبلی اش با موتور به اسپانیا، مراکش، موریتانی، مالی، سنگال، گامبیا، گینه، پاکستان و ویتنام رفته و در طول چهار ماه 18 هزار کیلومتر را طی کرده بود و می خواست از نوار ساحلی خلیج فارس هم گذر کند که به دلیل تصادفی در جزیره قشم سفرش نصفه ماند و مجبور شد به اسپانیا برگردد.

او پس از بهبودی دوباره با موتورش همراه شده و این بار سفر در کشورهایی را آغاز کرده که ذهنیت متفاوتی درباره آن ها داشته است.

با مهسا همایونفر وقتی در تهران بود درباره برنامه جدید سفرش گفت وگو کردیم. این بار انگیزه اش از آمدن به ایران که می گوید «بیشتر مسیرهای آن را قبلا با موتور رفته»، گرفتن ویزای کشورهای ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و چین بیان می کند. ظاهرا گرفتن ویزای همه این کشورها قرار است چند هفته ای از وقت اش را بگیرد و زمان بندی سفرش را کمی تغییر دهد.

پیش بینی می کند اگر ویزاها را کامل بگیرد، حدود یک و نیم ماه دیگر برای ادامه سفرش تا چین، زمان لازم داشته باشد.

به گفته همایونفر، مشکلات لجستیکی همیشه بزرگترین مسأله چنین سفرهایی بوده و برنامه ریزی ها را با اختلال مواجه کرده است. مثلا او می خواسته به عربستان برود، اما قوانین این کشور برای زنان مجرد زیر 40 سال که بدون محارم نمی توانند به این کشور سفر کنند، مانع از صدور ویزا شد.

این بانوی ایرانی موتورسوار می گوید: قبلا یک دختر جوان اهل اسلواکی موفق شده با موتور در عربستان سفر کند البته او شکل و وسیله سفرش را به مقامات این کشور اعلام نکرده بود و با مانعی هم مواجه نشد. همایونفر هم می خواست که با موتور تجربه سفر به عربستان را پیدا کند، اما مجبور شد برنامه اش را تغییر دهد.

او که این بار با موتور خودش سفرش را انجام می دهد، قبلا با موتور دیگری در ایران سفر کرده بود، یک کاوازاکی 250CC. دلیل اش هم برای این انتخاب هزینه بالای انتقال موتور از اروپا به ایران بود، با این وجود این بار تصمیم گرفت همه مسیرش را از آفریقا تا کشورهای حاشیه خلیج فارس و از ایران تا چین را با همان موتور خودش طی کند.

بانوی ایرانی موتورسوار تاکنون 10 هزار کیلومتر از مسیرش را با موتور آمده است.

همایونفر برنامه سفر جدیدش را این طور می گوید: مبدأ حرکت این بار اتیوپی در آفریقا بود، کشوری با آب و هوای مناسب و جمعیت زیاد که یک امپراطوری بزرگ به حساب می آید. سفر در اتیوپی سه ماه طول کشید. قبلا درباره این کشور تعریف های خوبی نشنیده بودم، مثلا این که کودکان به سمت موتورسواران و دوچرخه سواران سنگ پرتاب می کنند. انتظار سفری سخت و نازیبا را داشتم، اما اتیوپی کشوری بود که زیباترین لبخندها را در آن دیدم و آن را کشوری زیبا و هیجان انگیز یافتم.

این بانوی ایرانی موتورسوار می گوید: زیباترین قسمت سفر این است، جاهایی که انتظار داشتم و فکر می کردم سخت و نازیبا باشد، بهترین بودند، مثل اتیوپی.

وی افزود: می خواستم به جیبوتی و سپس از راه دریا با کشتی های چوبی به یمن بروم؛ اما یمن جنگ شد و ویزا ندادند. مشکل سفر از همان ابتدا آغاز شد. برای همین برنامه را به سمت حاشیه خلیج فارس و به مقصد عمان تغییر دادم. به کشور سومالی رفتم؛ اما آنجا قایقی نبود تا به عمان بروم. دوباره به اتیوپی برگشتم تا با هواپیما به عمان بروم.

این بانوی ایرانی گفت: عربستان هم یکی دیگر از مقاصد این سفرم بود، اما به خاطر آن که مشمول قوانین این کشور برای زنان مسافر نمی شدم، نتوانستم ویزا بگیرم و آن کشور را هم حذف کردم.

همایونفر درباره تصوراتش از عمان می گوید: تا پیش از دیدن عمان، هیچ برداشتی از آن نداشتم؛ ولی مردم آن را بسیار متشخص و مهربان دیدم. عمان کشور امنی بود که به راحتی می شد در خیابان های آن و کنار خانه های مردم اش کمپینگ زد و بدون هیچ مزاحمتی شب را استراحت کرد.

و ادامه سفرش را این طور شرح می دهد: بعد از عمان به امارات رفتم و سپس از آن جا با هواپیما به تهران آمدم. قبلا ایران را با موتور گشته ام. می خواستم در این سفرم به آبادان و خرمشهر بروم که به دلیل معطلی ویزای دیگر کشورها، مجبور شدم وقت بیشتری را در تهران صرف کنم و ترجیح دادم در این مدت موتورم را تعمیر کنم تا برای ادامه سفر آماده باشد.

همایونفر به محدودیت هایی که برای تامین تجهیزات و ابزار مورد نیاز موتورش در ایران وجود دارد، اشاره و اضافه می کند: با وجود این محدودیت ها فکر می کنم چند هزار کیلومتر دیگر بتوانم با موتورم برم.

بانوی موتورسوار برای ادامه سفرش هیجان بیشتری دارد، چرا که می گوید: هدف اصلی ام از این سفر رسیدن به رشته کوه و جاده معروف و زیبای «پامیر» میان دو کشور تاجیکستان و قرقیزستان است که پر هیجان ترین بخش سفرم به حساب می آید. منتظر دیدن آن رشته کوه و جاده زیبای آن هستم.

او برای رسیدن به پامیر باید به تاجیکستان و قرقیزستان برود؛ اما هدف نهایی سفرش رسیدن به چین است، برای همین باید از ترکمنستان و ازبکستان هم گذر کند که پیش بینی می کند طی این مسیر از این چهار کشور تا چین، یک ونیم ماه زمان ببرد.

همایونفر درخصوص اینکه با کدام گذرنامه برای گرفتن ویزاهای مورد نیازش اقدام می کند، ایرانی یا اسپانیایی، گفت: من با هر پاسپورتی اقدام کنم با مشکلاتی مواجه می شوم، مثل آنچه در عربستان و یا یمن رخ داد و یا حتی چین که اجازه نمی دهند با موتور به هر جایی که خواستم آزادانه بروم. باید پلاک، گواهینامه و راهنمای چینی بگیرم و انجام همه این کارها ساده نیست.

وی افزود: سفر زمینی مشکلات خاص خود را دارد؛ اما با این وجود من همه کارهای گمرکی، نقل و انتقال موتور و گرفتن ویزاها و سایر مدارک مورد نیاز را شخصا انجام می دهم.

همایونفر، تاریخ، هنر و بازرگانی خارجی خوانده و به زبان های اسپانیولی و آلمانی مسلط است. در مواجهه با شخصی چون او که روزهای زیادی از سال را در سفر است و برای جابجایی موتور و مسافرتش حتما هزینه قابل توجهی را متقبل می شود، این سوال مطرح است که شغل بانوی ایرانی موتورسوار چیست که در پاسخ می گوید: برخی کارشان نانوایی، معلمی، وکالت و کارهایی از این دست است که هر روز باید سر کارشان حاضر شوند، کار من هم سفر کردن است، این که برنامه سفرم را برای فردا تنظیم کنم البته یک شرکت کوچک گردشگری به نام «Not Just Tourist» در اسپانیا دارم که تور اجرا می کنم.

این بانوی ایرانی موتورسوار درباره این که با توجه به موقعیت کاری و همچنین نوع سفری که برگزیده چقدر برای جذب دیگران به ایران تلاش و یا تبلیغ می کند؟ می گوید: جذب گردشگر به ایران تاکنون کمی سخت بوده و شاید حدود یک سال و نیم باشد که ایران به عنوان کشوری گردشگرپذیر مطرح شده است، برای همین گردشگران سفر به کشورهای دیگر را راحت تر انتخاب می کنند، در این شرایط جذب آن ها به ایران کمی دشوار است.

وی افزود: پیش داوری درباره مردم سایر کشورها همیشه یک مانع بزرگ بوده است، خیلی ها از ایران می ترسند. خیلی ها حتی نمی دانند ایران در آسیا است و من سعی می کنم در سفرم درباره ی این ابهام ها روشنگری کنم.

همایونفر معتقد است، سفرش با موتورسیکلت به سایر کشورها به عنوان یک بانوی ایرانی تبلیغ مستقیمی برای ایران است و در این باره توضیح می دهد: موتور من اسپانیایی است و کسی از دیدن آن و زنی که با این موتور در حال سفر است تعجب نمی کند، ولی وقتی می گویم ایرانی هستم همه تعجب می کنند. این موضوع جالبی برای مردم است و باعث می شود آن ها از ایران بیشتر بدانند.

وی اضافه می کند: وقتی می خواستم از امارات به ایران بیایم با موتورسوارانی در این کشور روبرو شدم که اصلا نمی دانستند می توانند با موتور به ایران سفر کنند و سوال های زیادی پرسیدند. برای شان جالب بود که می توانند کشوری را در نزدیکی خود برای موتورسواری انتخاب کنند.

همایونفر که برنامه این سفرش به دلیل شرایط خاص کشورهای مقصد مدام تغییر می کند، درباره این که روزانه چه مسافتی را با موتور طی می کند، می گوید: مسافت به شرایط زیادی بستگی دارد، مثلا وقتی از بندر لنگه تا تهران می خواستم بیایم حدود چهار روز راه داشتم؛ ولی آن را یک روزه آمدم. پیش آمده مسیری که 670 کیلومتر بوده را حدود هفت ساعته طی کردم.

همایونفر با آن که در این برنامه با موتورش در ایران سفری نداشته؛ اما در هر فرصتی که بدست می آورد و حتی برای ترددهای داخل شهری از موتور استفاده می کند و درباره برخوردهایی که با او می شود، بیان می کند: در هر سفری که با موتور به ایران داشتم هیچ مشکلی نداشتم. خیلی وقت ها از پلیس کمک گرفتم و آن ها همیشه به خوبی جواب داده اند و هیچ مشکلی نبوده است. البته جز بی دقتی برخی از مردم در رانندگی، دیگر مساله ای وجود ندارد و محبتی که ایرانی ها دارند بسیار قابل توجه است.