اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ، اکوتوریسم ، اسکی  و دوچرخه سواری
اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ، اکوتوریسم ، اسکی  و دوچرخه سواری

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ، اکوتوریسم ، اسکی و دوچرخه سواری

محتویات کیف کمک های اولیه


1. راهنمای استفاده از کیت

2. لیست لوازم کمکهای اولیه

3. لیست لوازم بقاء

4.کیف لوازم  

 

لوازم کمکهای اولیه:

1- چسب زخم بندی 5عدد
2- چسب رولی کوچک پارچه ای 1عدد
3- باند کشی 5 سانت 1عدد
4- گاز استریل 4 عدد
5- پماد سوحتگی 1 عدد
6- پماد بتادین یا تترا سیکلین 1عدد
7- آ بسلانگ 2عدد
8- پنس 1عدد
9- قیچی 1عدد
10- پد الکله آنتی سپتیک 1بسته
11- قرص استا مینا فون ساده 6عدد
12- قرص متو کلو پرامید 6عدد
13- قرص رانیتد ین 6عدد
14- پرل نیترو گلیسیرین 6عدد
15- باند ساده 10سانت 1عدد
16- قرص انتی اسید 6عدد
17- قرص استا زو لامید 6عدد
18- قرص دیفنو کسیلات 6عدد
19- مشمع ضد درد 1عدد
20- پودر او آر اس 2عدد


لوازم بقا :


1-سوت 1عدد
2-چراق قوه+باتری کوچک 1عدد+4عدد
3-کبریت 1 بسته
4-دستمال کاغذی 1بسته
5-پلاستیک ضد آب بزرگ 2عدد
6-نخ وسوزن 1عدد
7-دستکش معاینه لاتکس یکبار مصرف 1 جفت
8-قرص کلر 4عدد
9-فندک 1عدد
10-سنجاق قفلی 3عدد
11-نی 2عدد
12-پد ضد سرما زدگی انگشتان 1بسته
13-کیسه خواب اورژانس 1عدد
14-قطب نما 1عدد
15-چاقوی چند منظوره 1عدد
16-مداد و یادداشت 1عدد
17- قرص الکل جامد 4عدد
18- مواد غذایی فشرده شده 4عدد


راهنمای مصرف کمک های اولیه:


1- با استفاده از دو دستکش معاینه شرایط تمیز بودن محیط زخم بندی را رعایت فرمایید.


2- از چسب رولی پارچه ای در موارد زخم بندی هاآتل بندی ها و هم چنین در ترمیم چادر و کیسه خواب وغیره می توا نید استفاده نمایید.

3- پس از مصرف پمادها درب انها را محکم ببندید تا از شستشو الوده کردن سایر لوازم پیشگیری شود.


4- از آبسلانگ جهت اتل بندی انگشتان صدمه دیده می توان استفاده کرد.

 

راهنمای مصرف داروها:
موارد مصرف قرصها به شرح زیر است:
  

ردیف 

نام دارو   

نحوه مصرف  

موارد مصرف   

1

قرص استامینیفون

هر 6 ساعت


سر درد- التهاب- سرما خوردگی - کوفتگی

2

قرص متو کلو پرامید

هر 6 ساعت


سر گیجه- تهوع-استفراغ

3

قرص رانیتیدین

قبل از غذا

سوزش سر دل-تهوع-درد سر دل-زخم معده

4

قرص آنتی اسید

 بعد از غذا 1-2 عدد


ترش کردن- سوزش سر دل

5

قرص دیفنو کسیلات

هر 6 ساعت 1عدد


دل درد- اسهال- دل پیچه

6

قرص استا زو لامید

هر 6 ساعت 1 عدد


ارتفاع زدگی- بی خوابی در ارتقاع - سردرد در ارتفاع

7

پرل TNG


هر 5 دقیقه زیر زبانی

حد اکثر تا 3 عدد


درد سینه یا سا بقه مشکل قلبی-درد قفسه سینه با حالت تهوع و تنگی نفس و عرق سرد

 

 

تذکرات:
1- با توجه به تاریخ انقضای داروها، باید هر 6 ماه با کنترل داروها، داروهای تاریخ کذشته از دور مصرف خارج و داروهایی با تاریخ اعتبار جدید جایگزین شوند.


2- بهتر است کیف امداد در دمایی بین 2 تا 30 ئرجه سانتی گراد نگهداری شود.


3- هنگامی که چراغ قوه را استفاده نمی کنید، بهتر است باطری های آن را خارج کرده و پیش از هر برنامه باطری نو در آن جایگزین کنید.

4- در صورت مصرف هر کدام از لوازم کیف امداد و نجات، باید در نزدیک ترین زمان و پیش از شروع برنامه ی بعدی آن وسیله را جایگزین کرد.

5- پیش از شروع هر برنامه همه ی لوازم کیف امداد و نجات را با فهرستی که از پیش تهیه کرده اید، کنترل کنید تا موردی جا نماند.

6- داشتن نقشه در جهت یابی و پیدا کردن مسیر صحیح در برنامه های کوه نوردی در درجه نخست قراردارد.



گردآوری: دکتر حمید مساعدیان

 دبیر کمیته پزشکی فدراسیون کوهنوردی

عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوه نوردی

نوشیدنی‌های ورزشی و انواع آن

نوشیدنی‌های ورزشی و انواع آن
حدود50 درصد وزن بدن آب است که این درصد در بدن ورزش کاران به دلیل عضلانی بودن بیش‌تر است. آب به عنوان حامل بسیاری از مواد مغذی، بستری جهت انجام فعالیت‌های بیولوژیک و عاملی برای تنظیم حرارت درونی در بدن نقش دارد. بر این اساس و با توجه به میزان بالای سوخت و ساز بدن در ورزش کاران، این افراد از گروه‌های در معرض خطر کمبود آب هستند و در چنین شرایطی تامین و تکمیل ذخایر مایعات بدن از اهمیتی خاص برخوردار است.
براساس توصیه‌ی کالج آمریکایی طب ورزشی،آب بدون هیچ‌گونه افزودنی یا ترکیب اضافی می تواند مایعات از دست رفته در طی یک فعالیت ورزشی را که برای مدت زمانی کم‌تر از یک ساعت به طول می‌انجامد، به خوبی جبران کند. البته برخی مطالعات نشان‌گر آن است که مصرف مایعی که حاوی ترکیبات کربوهیدراتی و الکترولیت‌ها باشد، می‌تواند در ورزش‌های قدرتی (که در مدت زمان کوتاه انجام می‌شوند) نیز موثرباشد.
عقیده‌ی عامه‌ی مردم و ورزش کاران بر این است که با مصرف آب، بلافاصله ذخایر مایعات فرد جایگزین می‌شود، لیکن چنین چیزی در عمل صادق نیست، زیرا مایعات مصرفی نیز همانند غذا می‌بایست مسیر دستگاه گوارش را طی نموده و جذب شوند. بنابراین مدت زمانی خاص جهت جذب مایع، ورود آن به خون و بازسازی ذخایر مایعات مورد نیاز می‌باشد. این دوره‌ی زمانی وابسته به سرعت جذب مایع می‌باشد و سرعت جذب، خود وابسته به حجم، نوع و اسمولالیته‌ی مایع مصرفی است. هم‌چنین سرعت تخلیه‌ی معده پس از نوشیدن مایعات، برمیزان و سرعت جذب مایعات و مواد مغذی موجود در آن تأثیر می‌گذارد. از مهم‌ترین عوامل موثر بر سرعت تخلیه‌ی معده، اسمولالیته و تونیسیته‌ی محلول می‌باشد. چنین شرایطی موجب گردیده که تحقیقات متعددی در طی سال‌های اخیر به بررسی و تهیه‌ی محصولاتی، جهت تسهیل جایگزینی مایعات از دست رفته در طی ورزش بپردازند.
انواع نوشیدنی‌های ورزشی موجود در بازار
1-
محصولات پودری:
این محصولات به صورت پودر تهیه گردیده و برای مصرف می‌بایست پودر را در آب حل نموده و سپس مصرف نمود. مزیت اصلی این قبیل محصولات ،سهولت حمل و نقل آن‌هاست، زیرا در محصولات آماده‌ی مصرف ،حجم زیادی از ظرف محصول را آب به خود اختصاص می‌دهد و آن چه در مورد مصرف این محصولات موجب نگرانی است، عدم اطمینان از دسترسی به آب سالم و نحوه‌ی تهیه‌ی نوشیدنی است.
بهترین و ایده‌آل‌ترین انواع نوشیدنی‌های ورزشی، نوشیدنی‌های ایزوتونیک می‌باشند.

2- محصولات آماده‌ی مصرف:
این نوشیدنی‌ها در قوطی‌ها و ظروف مخصوص بسته‌بندی گردیده و برای مصرف آن‌ها کافی است، درب قوطی را باز نمایید. این قبیل محصولات به دو گروه محصولات معمولی و محصولات ایزوتونیک قابل تقسیم می‌باشند.
الف- نوشیدنی‌های ورزشی معمولی: این محصولات که به تازگی در بازار کشور انواعی از آن‌ها تهیه و عرضه می‌گردد، به دلیل سهولت مصرف مطلوب است. لیکن، آن چه که می‌بایست مورد بررسی قرار گیرد، درصد مواد و ترکیبات موجود در این نوشیدنی‌هاست، زیرا همان طور که ذکر گردید با کاهش یا افزایش هریک از ترکیبات ممکن است میزان و سرعت جذب مایع دچار نقص گردد و این امر با افزایش درصد مواد کربوهیدراتی، املاح غیرضروری یا ویتامین‌ها به وجود خواهد آمد. مصرف چنین نوشیدنی هایی، نه تنها برای عملکرد ورزشی یک ورزشکار مفید نخواهد بود، بلکه موجب آسیب آن نیز خواهد شد.
ب- نوشیدنی‌های ایزوتونیک: در تهیه‌ی این نوع نوشیدنی‌ها درصد مواد متشکله و ترکیبات به گونه‌ای در نظر گرفته می‌شود که با میزان اسمولالیته‌ی مایعات بدن برابر بوده و در نتیجه پس از مصرف ، آب و مواد مغذی موجود در آن‌ها به سهولت جذب بدن می‌شوند. بنابراین در واقع این نوع نوشیدنی‌ها ، بهترین و ایده‌آل‌ترین انواع نوشیدنی‌های ورزشی می‌باشند. البته در حال حاضر این محصولات در بازار کشورمان گستردگی زیادی ندارد و دسترسی به‌ آن‌ها چندان آسان نیست.

صاعقه (رعد و برق)


بر اثر برخورد ابرهای دارای بارهای غیر هم نام، واکنشهای الکتریکی شدیدی به صورت نور و صدای شدید بنام صاعقه یا رعد و برق تولید میگردد که با نور و صدای شدید همراه است. رعد و برق قادر است صدماتی جدی وارد آورد، میتواند به راحتی انسان و یا حیوان را از پای درآورد، زیرا از جریان الکتریکی بسیار بالایی برخوردار است که مدت آن کم بوده ولی قدرت آن زیاد است. براساس مطالعات و بررسیهای به عمل آمده توسط متخصصین امر تعداد رعد و برق در هر لحظه در سراسر دنیا بین 1500 تا 2000 بار میباشد. به عبار دیگر حدود 6000 جرقه الکتریکی در هر دقیقه در دنیا زده میشود.  شدت جریان الکتریکی در رعد و برق ممکن است بین 10000 تا 40000 آمپر باشد (درحالی که حداکثر شدت جریان قابل تحمل معمولاً ازچند صد متر متجاوز نمیکند). تخلیه بار الکتریکی از یک ابر به ابر دیگر و یا به زمین بوجود میآید، میتواند قلب انسان را از کار بیاندازد، ششها را پاره کند و سبب سوختگیهای جدی در بدن شود. هوایی که نور برق از میان آن میگذرد به شدت گرم میشود. جریان الکتریکی شدید میزان حرارت هوا را در کانالی که برق از آن عبور میکند برای مدت یک میلی‌ثانیه از 30000 درجه سانتیگراد بالا میبرد. هوایی که به طور ناگهانی این میزان گرم میشود به سرعت منبسط شده و ضربهای به هوای اطراف میزند و امواجی را با فشار بین 10 تا 30 اتمسفر بوجود میآورد. اغلب فلزاتی که به عنوان وسایل زینتی به کار میروند مانند گردنبند و دست بند نیز میتوان هنگام رعد و برق خطرناک باشند. در موقعی که رعد و برق شدید رخ میدهد بهترین کار برای حفظ سلامتی این است که هر نوع وسیله فلزی که در دست دارید را فوراً رها کنید و از ریسک کردن بپرهیزید.

 

هشدار های لازم:

• از درختان تک و بلند، تپه ها، تیرکها، سیم برق هوایی،فنس ها، لوله های فلزی آب،مناطق و علفزار های مرطوب وجویبار ها ومکان های پر آب ورودخانه ها دور شوید واز آنها فاصله بگیرید. ایستادن زیر درخت روی تپه هنگام صاعقه خطرناکترین اقدام است.

 از لبه صخره ها و بلندی قله ها فاصله بگیرید وبه ارتفاعات پایین دست فرود آیید.

به غار های عمیق پناه ببرید.غار های کم عمق می تواند خطرناک باشد. 

• به اشیاء فلزی از قبیل کلنگ، باتوم کوهنوردی ،لوازم فنی سنگ نوردی،عینک با فریم فلزی وهر وسیله فلزی دیگر دست نزنید.

• اگر در محوطه ای مسطح هستید در محلی باز – بدون درخت – به حالت خمیده دست را روی زانوهای خود قراردهید و باقی بمانید در نقاط مرتفع پناه نگیرید .

• اگر لباسهای شما خیس است سعی کنید آنها را هر چه زودتر خارج کرده و از خود دور کنید.

• اگر هنگام رعد و برق، احساس کردید که موهای سر یا دستهای شما سیخ شده و یا از سنگها و تورهای فلزی اطراف خود صدای وزوز شنیدند ویا بوی اوزون به مشام رسید، فورا آن محل را ترک کنید.

• به مکانهای زیر بروید:بین درختان کوتاه در بین درختان بلند ،مکانهای خشک وبدون گیاه.

• طناب های را که به همراه دارید بخصوص اگر خیس ومرطوب شده اند از خود دور کنید.

• تنها در موارد اورژانس از تلفن همراه استفاده کنید.

• در هنگام رعد و برق سریعا بر روی زمین نشسته ،دولا شوید.هرگز به طور مستقیم روی زمین دراز نکشید.

• در هنگام رعدوبرق از تجمع به دور هم خودداری نمایید.

• دستگاههای الکتریکی خود را خاموش کنید.

 

سوختگی های الکتریکی ناشی از رعد وبرق :


عبور جریان الکتریکی و صاعقه از بدن احتمالاً باعث ایجاد جراحتهای وخیم و حتی مرگ آور می شود . جریان برق ممکن است از صاعقه ( برق زدگی )‌باشد . وقتی جریان برق از نقطه ای وارد بدن می شود از محل دیگر که در آن بدن با زمین تماس دارد خارج می شود . نقاط ورود و خروج جریان برق از بدن آسیب می بیند و آسیب این نقاط به صورت حفره ای شبیه به محل ورود گلوله به چشم می خورد . به غیر از محل ورود و خروج جریان برق ،‌بافتهایی که در مسیر این دو نقطه قرار دارند نیز تحت تأثیر جریان برق و حرارت تولید شده تخریب می شوند به طوری که هرچه ولتاژالکتریکی که وارد بدن می شود بیشتر باشد ، سوختگی ایجاد شده عمیق تر و جراحتهای باقی مانده وخیم تر خواهند بود . علاوه بر این ،‌ جریان الکتریکی ضمن عبور از بدن در اعصاب ( محیطی و مرکزی ) ، ماهیچه ها و قلب تغییرات شیمیایی قابل توجهی ایجاد می کند و باعث اختلال در واکنش های بدن شده و یا به طور کلی باعث توقف آنها می شود ، در بسیاری از موارد اگر چه سوختگی خارجی ( محل ورود و خروج جریان برق ) به طور فریبنده ای کوچک است اما این مقدار کوچک نباید پوششی بر آسیب های وخیم تر عمقی باشد و ما را به اشتباه بیاندازد .

صاعقه یک منبع طبیعی تولید الکتریسیته ( جریان مستقیم با سرعت و ولتاژ فوق العاده زیاد ) است که به طور عادی برای رساندن خود به زمین از نزدیکترین زائده بلندی که در آن حوالی وجود دارد استفاده می کند و اگر شخصی در تماس با ، یا حتی نزدیکی به یک زائده طبیعی مانند درخت ، برج یا دکل باشد صدمه شدیدی خواهد دید . الکتریسیته تولید شده به وسیله برق آسمان عمرش فوق العاده کوتاه است اما می تواند موجب مرگ آنی ( به علت ایست قلبی - تنفسی ) یا حداقل سبب به آتش کشیدن لباس شخص شود ( اما صدمات بافتهای عمقی به نسبت سبکتر است ) . بنابراین در زمان رعد و برق باید به سرعت از محلهای خطرناک دور شد .


عوارض تهدید کننده جان مصدوم درصاعقه زدگی :

 

با ورود جریان برق وصاعقه به بدن در اثر انقباضهای الکتریکی سفت ( کزازی شکل ) عضلات تنفسی یا آسیب مراکز تنفسی در مغز ( در بصل النخاع ) ایست تنفسی عارض می شود و پس از مدتی قلب نیز از حرکت می ایستد . البته اگر جریان برق از خود قلب نیز عبور کرده باشد با ایجاد انقباضات کرمی شکل و غیرمؤثرو اسپاسمودیک در بطن ( فیبریلاسیون بطنی ) ایست قلبی اولیه خواهیم داشت . پس از ایست قلبی - تنفسی اگر در عرض ۴ تا ۶ دقیقه عملیات احیاء شروع نشود مرگ قطعی و حتمی خواهد بود . اما قبل از شروع عملیات احیاء ابتدا باید تماس مصدوم را با جریان برق از بین ببریم .




گردآوری: دکتر حمید مساعدیان

 

رازسوزاندن چربی 300درصد سریعتر


چه ساعتی از روز بهترین زمان برای انجام تمرینات ورزشی ایروبیک است؟ جواب این سوال این است: هر ساعتی که مایل باشید. مسئله ی مهم فقط انجام دادن آن است. ورزش های مداوم قلبی-عروقی مثل پیاده روی، پله نوردی و دوچرخه سواری به مدت حداقل 30 دقیقه باعث سوختن چربی می شود و اهمیتی ندارد که چه ساعتی از روز انجام می گیرد. هرچند، اگر می خواهید از هر دقیقه ی آن نهایت استفاده را ببرید، بهتر است که زودتر از خواب بیدار شده و صبح ها قبل از اولین وعده ی غذایی این تمرینات را انجام دهید. انجام تمرینات با شکم خالی سه مزیت عمده نسبت به سایر ساعات دارد:

صبح زود قبل از خوردن هر چیزی، سطح گلیکوژن در ماهیچه ها و کبد پایین است. اگر ساعت 7 شب شام صرف می کنید و ساعت 7 صبح نیز صبحانه تان را میل می کنید، 12 ساعت بدون غذا خوردن را گذرانده اید. در این 12 ساعت گرسنگی و غذا نخوردن سطح گلیکوژن پایین می آید تا گلوکز مورد نیاز بدن را تامین کند. در نتیجه، شما با بدنی خالی از گلیکوژن و سطح قند پایین از خواب بیدار می شوید و بدن آماده ی سوزاندن چربی هاست. میزان چربی که می توانید بسوزانید نا مشخص است اما تحقیقات نشان داده است که در این حالت تا 300% بیشتر چربی می سوزانید.

دوست دارید بدانید که این چطور انجام می گیرد؟ بسیار ساده است. کربوهیدرات (گلیکوژن) اولین و مهم ترین منبع انرژی برای بدن شماست. زمانی که مقدار کمی از این منبع انرژی وجود داشته باشد، بدن شما مجبور می شود از منبع دومی برای تهیه انرژی استفاده کند. که چربی است. اگر شما حرکات ورزشی را دقیقاً بعد از صرف غذا انجام دهید، همچنان چربی خواهید سوزاند اما میزان کمتری چون در درجه ی اول کربوهیدرات های مصرف شده تان را می سوزانید. برای سوخت همیشه معمولا ترکیبی از کربوهیدرات و چربی سوخته می شود، اما بنا بر زمان ورزشتان می توانید میزان سوختن چربی را بالاتر ببرید. اگر نمی توانید صبح های زود حرکات ورزشی خود را انجام دهید، زمان دوم پس از انجام تمرینات وزنه است. تمرینات وزنه در حالت عادی بی هوازی است به همین دلیل گلیکوژن را کاهش می دهد.

دومین مزیت انجام تمرینات صبح زود در اثرات بعد از این ورزش ها است. وقتی این تمرینات ورزشی قلبی-عروقی را انجام می دهید، نه تنها در تمرینات چربی میسوزانید، بلکه همچنان پس از اتمام تمرینات نیز چربی می سوزانید. چرا؟ چون تمرینات شدید متابولیسم بدن را حتی برای ساعت ها پس از تمام شدن ورزش بالا نگاه می دارد. اگر تمرینات را هنگام شب انجام دهید، در طی تمرین چربی میسوزانید اما از مزیت دوم دیگر بهره ای نخواهید برد چون وقتی به خواب می روید متابولیسم بدنتان سریعاً پایین می آید.

سوزاندن چربی تنها دلیل انجام تمرینات در صبح زود نیست. سومین مزیت انجام تمرینات صبح زود، اشتیاق و انرژی است که همه ی روز با شما می ماند. هر چه تمرینتان سخت تر باشد، میزان این انرژی و شور و شوق به دست آمده هم بیشتر خواهد شد.

ممکن است صبح زود از خواب بیدار شدن برایتان دشوار باشد، اما همیشه کارهایی سختی را که به اتمام رسانده اید را به خاطر داشته باشید. چقدر برایتان شیرین و عالی بوده است... برای انجام این کار همیشه نتایجی را که به دست خواهید آورد را در ذهن نگاه دارید. کم کم این مسئله برایتان به صورت عادت درخواهد آمد و دیگر دشواری روزهای اول را نخواهد داشت. با این کار همه ی روز شاد می مانید و انرژی فوق العاده ای برای انجام کارهایتان خواهید داشت. فشارهای روحی و استرستان نیز کاهش پیدا خواهد کرد.

باز اصرار دارید که صبح زود از خواب بیدار شدن کار شما نیست؟ باور کنید برای من هم کار سختی است. اما هر روز این کار را می کنم چون می دانم که تلاشم به نتایجش می ارزد. درست است که در ابتدا دشوار به نظر می آید اما بعد از چند هفته خواهید دید که کاملا برایتان عادت می شود و سختی اولیه را ندارد. می توانید امتحان کنید. با خودتان قرار بگذارید که 21 روز پشت سر هم این کار را انجام دهید، خواهید دید که بعد از 21 روز خودتان بی اختیار باز به این کار ادامه می دهید و مثل مسواک زدن برایتان به شکل عادت درمی آید. به زودی نتایج رضایت بخشی را مشاهده خواهید کرد: وزنتان کاهش و متابولیسم بدنتان افزایش می یابد.

منبع: سایت مردمان

اثرات‌ درمانی‌ پرتقال‌

    بسیاری‌ از بیماری‌ها را می‌توان‌ باپرتقال‌ درمان‌ کرد:

    الف‌ - اگزما: پوست‌ پرتقال‌ راتکه‌ کرده‌ به‌ شکل‌ ضماد درآورده‌ آن‌گاه‌ روی‌ ضایعه‌

    پوستی‌ قرار دهید.

    ب‌ - درمان‌ سرفه‌ با پوست‌پرتقال‌:

    پوست‌ پرتقال‌ را جوشانده‌ و از آن‌ استفاده‌ کنید.

    ج‌ - پیشگیری‌ از چین‌ وچروک‌ صورت‌:

    برای‌ این‌ کار تخم ‌پرتقال‌ را له‌ کنید و به‌ صورت‌ ضماددرآورید و شب‌ روی‌ پوست‌  

    صورت‌بگذارید.

    د - درمان‌ و رفع‌ سکسکه‌:

    برگ‌ پرتقال‌ را در دهان‌ خوب‌ بجوید و آب‌ آن‌ را فرو ببرید.

    ه - دفع‌ انگل‌ روده‌:

    یک‌ لیوان‌آب‌ پرتقال‌ را با کمی‌ نمک‌ مخلوط و میل‌ کنید.

    ت‌ - جوش‌ خوردگی‌استخوان‌:

    هنگام‌ شکستگی‌استخوان‌ از آب‌ پرتقال‌ به‌ مقدار زیاد وروزانه‌ استفاده‌ نمایید.

    ث‌ - تقویت‌ اعصاب‌:

    پرتقال‌اعصاب‌ را تقویت‌ می‌کند و قدرت‌تمرکز به‌ وجود می‌آورد. سایربیماری‌هایی‌

  که‌ می‌توان‌ با پرتقال‌درمان‌ کرد: درمان‌ نقرس‌ و روماتیسم‌ -درمانی‌ بی‌خوابی‌ - درمان‌

    سرخچه‌ -پیشگیری‌ از بیماری‌های‌ قلبی‌ -پیشگیری‌ از سرطان‌ها (به‌ خصوص‌سرطان‌ 

    نای‌ - لوزالمعده‌ - معده‌

تغذیه در ورزش کوهنوردی

اهمیت مصرف مایعات و کالری کافی در ورزش کوهنوردی

تحقیقات علمی ومقالات پژوهشی بسیاری در 40 سال اخیر در زمینه تغذیه ،اشتها و راه کارهای مناسب تغذیه در ورزش کوهنوردی انجام وتالیف شده است.

امروزه بر تعداد افرادی که به ارتفاعات به منظور ورزش یا تفریح صعود می کنند(همچون کوهنوردی ،سنگ نوردی وکوهپیمایی)روز به روز افزوده میشود . در تمامی فعالیت های ورزشی ، سلامت و آمادگی جسمانی بدن با یک رژیم غذایی مناسب افزایش می یابد . بیان این مسئله وبحث تغذیه در ورزش کوهنوردی با توجه به شرایط محیط واثرات ارتفاع بر فیزیولوژی انسان در عمل سخت تر از گفتار تئوری آن است . در حقیقت تغذیه در کوهنوردی طولانی مدت بسیار اهمیت دارد. توجه داشته باشید با زیاد شدن ارتفاع ، میزان هیپوکسی (کاهش اکسیژن جهت تنفس) افزایش و سازگاری های فیزیولوژیکی بدن پیچیده تر می شود . به این ترتیب در این گونه فعالیت ها نیاز به انرژی ، 2 تا 3 برابر انرژی لازم در فعالیت های ساده تر وفعالیت ورزشی در سطح دریا است .


دلایل کاهش وزن در ارتفاعات


تصور کنید در ورزش کوهنوردی سهمیه غذای مصرفی هر فرد کوهنورد در حد کافی و به طور مرتب باشد و حتی براحتی مصرف شود،ولی بازهم مشکلاتی در رابطه با میزان خوراک و نوشیدنی به چشم می خورد که حائز اهمیت هستند.

در کل اشتها و حس چشایی ، هر دو در ارتفاعات تا حدی سرکوب می شو ند که کم شدن اشتها نتیجه )AMS بیماری حاد کوهستان)است . البته این امکان نیز هست که در ارتفاعات میزان اشتها در حد نرمال باقی بماند یا تنها کمی کاهش یابد . شاید حس چشایی نیز در این شرایط تغییر چندانی نمی یابد . اما شما می توانید غذایی متفاوت از غذاهای خانگی را برای این ارتفاعات در نظر گیرید . البته حالت اشباع زمانی ایجاد می شود که تعداد وعده های غذایی کاهش یابد ، بنابراین مطمئن باشید که با مصرف مواد غذایی در بردارنده کالری کم نمی تواند میزان انرژی لازم برای فعالیت کافی ورزش کوهنوردی شما را تأمین نماید. بنابراین این بی اشتهایی ممکن است در کوهنوردی طولانی مدت برای برخی در m 3600 و برای برخی دیگر در m 5000 باعث کاهش وزن بدن شود . که این نتیجه بروز تغییرات در سطح هورمون های بدن است، بویژه لپتین . اما در صورتی که غذای مطلوب و کافی در دسترس و امکان خوردن آن در شرایطی راحت و بی دغدغه فراهم باشد ، احتمال کاهش وزن به حداقل می رسد . توجه داشته باشید که این کاهش وزن کاملاً از دیگر علائم بیماری AMS مجزا و مستقل است . برای مثال فردی که احساس گرسنگی می کند اما بدلیل وجود حالت تهوع هیچ میلی به خوردن غذا یا نوشیدن مایعات ندارد ،در این فرد احتمال بروز MS  حتی در ارتفاعات پایین نیز وجود دارد.  

در کوهنوردی عدم رعایت بهداشت شخصی نیز ممکن است باعث اسهال و مسمو میت های گوارشی شود ، بیماریی که می تواند نتیجه آلودگی مواد غذایی در فعالیتهای کوهنوردی باشد ، اسهال نیز خود باعث کاهش وزن و اختلال آب و الکترولیت و تعادل آنها درارتفاعات می شود.

کاهش میزان مصرف مواد غذایی نیز ممکن است نتیجه کاهش اشتها در اثر تغییر در فهرست مواد غذایی و تنوع غذایی در برنامه های کوهنوردی ، میزان راحتی یا عادت های غذایی و دوری از دوستان و خانواده باشد.در کل خوردن و آشامیدن نیز تحت شعاع فعالیت های فیزیکی و کوه نوردی قرار گرفته اند .



گردآوری:دکترحمیدمساعدیان

با اقتباس از کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی

روزانه


Do not drink coffee TWICE a day
روزانه بیش از دو فنجان قهوه ننوشید.

 

Answer the phone by LEFT ear
برای صحبت با موبایل از گوش چپ استفاده کن

 

Do not take pills with COOL water
قرص و داروها را با آب خیلی سرد تناول نکنید.

 

Do not have HUGE meals after 5pm
بعد از ساعت  5:00 از خوردن غذای چرب خوداری کنید.

  

Reduce the amount of TEA you consume

مصرف چای روزانه را کم کنید

   

Reduce the amount of OILY food you consume
از مقدار غذای چرب و اشباع شده با روغن در وعده های غذایی کم کنید

 

Drink more WATER in the morning, less at night
در صبح آب بیشتر و در شب آب کمتر بنوشید.

 

Keep your distance from hand phone CHARGERS
از گوشی موبایل در زمان شارژ شدن دوری کنید.

 

Do not use headphones/earphone for LONG period of time
از هدفونهای تلفن ثابت و موبایل برای مدت طولانی استفاده نکنید.

 

  Best sleeping time is from 10pm at night to 6am in the morning
بهترین زمان خواب از ساعت 10:00 شب تا ساعت 6:00 صبح است

 

Do not lie down immediately after taking medicine before sleeping
بعد ازخوردن دارو فورا" به خواب نروید.

 

    When battery is down to the LAST grid/bar, do not answer the phone as the radiation is 1000 times
زمانیکه باتری موبایل ضعیف است با جایی تماس نگیرید و تماس کسی را جواب ندهید چون در این حالت امواجی که گوشی منتشر می کند 1000 برابر است.

 

50 اشتباه بزرگ منجر به حادثه در صعود(کوهنوردی و سنگنوردی)

مقاله: Laura Snider - ترجمه: حمید شفقی 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در این مقاله 50 اشتباه عمده در صعود  که می تواند منجر به مرگ ، سانحه ، آسیب و یا حتی کندی صعود شما شود را با همدیگر مرور خواهیم کرد. همچنین به راههای جلوگیری از آنها نیز خواهیم پرداخت.

اشتباهات جبران ناپذیر

1 . دوباره چک نکردن حمایت و گره ها :

نفر صعود کننده و حمایتچی هر چقدر هم که کارکشته باشند باید بازهم در هنگام صعود همدیگر را چک کنند . این چک کردن به معنای عدم اعتماد به هم طناب خود نیست بلکه عاملی عمده برای جلوگیری از بروز حوادثی که ناشی از تکراری شدن کار است می باشد . دقت کنید که طناب به درستی از ابزار حمایت شما عبور کرده باشد . همچنین پیچ کارابین پیچ شما در اتصال به ابزار حمایت بسته باشد . اگر صعود کننده هستید دوباره گره خود را چک کنید . آیا  گره را به درستی زده اید ؟ ( معمولاً گره هشت تعقیب در طنابهای با قطر پایین در هنگام صعود تمایل به باز شدن دارد پس زدن گره ضامن پشت گره اصلی توصیه می شود . ) همچنین چک کنید که طناب از قسمتهای هارنس شما به درستی عبور کرده باشد .



یک اتفاق واقعی : یک مورد  واقعی از درست نزدن گره به هارنس اتفاقی بود که برای Lynn Hill در سال 1989 افتاد . او که یک صعود کننده سیزده کار بود در هنگام گرم کردن بر روی یک مسیر ساده هنگامی که در انتهای مسیر بر روی طناب نشست طناب از داخل هارنس او عبور کرده و او 75 فوت سقوط کرد . البته هیل از این حادثه جان سالم به در برد . او بعدها اعلام کرد که در هنگام زدن گره سرگرم صحبت با یکی از دوستان خود شده و فراموش کرده گره را تکمیل کند .


مورد مشابه اتفاقی بود که برای مقبل هنرپژوه جوانترین هیمالیانورد ایرانی پیش آمد . او برای اتصال طناب به هارنس خود از کارابین پیچ دار استفاده کرده بود که پیچ کارابین یا از ابتدا باز بوده و یا در هنگام صعود باز شده بود . این حادثه متاسفانه منجر به فوت این سرمایه گرانبها شد .

 

هارنس خود و گره ها را قبل از صعود حتماً دوباره چک کنید .

2 . هلمت ( کلاه سنگنوردی ) استفاده نکرده ای !

معمولاً افرادی که دیواره نوردی می کنند بیشتر عادت به استفاده از هلمت دارند تا صعود کنندگان اسپرت کار . یک سقوط در سنگنوردی اسپرت نیز می تواند شما را وارونه و با سر به دیواره بکوبد . حتماً قبل از آنکه بخواهید خوش تیپ و با موهای بسته و بر باد داده صعود کنید خطرات آن را نیز بسنجید . استفاده از کلاههای صعود اسپرت می تواند ضامن امنیت و جان شما باشد . مواردی هم پیش آمده که نفر با وجود استفاده از هلمت بازهم دچار آسیب شده به عنوان مثال حادثه علم کوه که فرد صعود کننده در اثر سقوط سنگ با وجود استفاده از موارد ایمنی باز هم جان خود را از دست داد ولی به یاد داشته باشیم که هلمت می تواند بسیاری از حوادث ساده را که می تواند به فاجعه تبدیل شود خنثی نماید .


3 . امنیت را در اولویت بیشتری نسبت به رقابت قرار دهید .

بسیاری از حوادث زمانی اتفاق می افتند که نفر قصد دارد پیشرفت سریعی را در مدت زمان کوتاهی انجام دهد . . آلپاین کلاب امریکا ، افزایش انتظار از تواناییهای خود را یکی از دلایل اصلی حوادث در سنگنوردی می دانند . برای خود من بارها پیش آمده که برای سریعتر کردن صعود و سبقت گرفتن از تعداد میانی کمتری استفاده کردم . این مساله می تواند صعود کننده را در خطر بالایی قرار دهد . 

4. بی دقتی در حمایت

موارد متعددی می تواند برای حمایتچی مشکل ایجاد کند . در صعودهای چند طوله ، نگه داشتن دست در نزدیکی ابزار حمایت و یا وارد شدن موی سنگنورد یا لباس او در ابزار حمایت می تواند مشکل زیادی برای او ایجاد کند . همچنین در حمایت هایی که از روی زمین انجام می شود اضافه طنابی که حمایتچی به صعود کننده می دهد می تواند بسیار خطرناک باشد .

عموماً در بین سنگنوردان ایرانی نوعی بی خیالی را در هنگام حمایت دیده ام . گاهاً افراد در هنگام حمایت ( مخصوصاً ابزار گذاری ) از پای مسیر فاصله می گیرند و یا بر روی زمین دراز می کشند . این اضافه طناب و شکمی که در طناب ایجاد می شود در صورت سقوط صعود کننده احتمال برخورد او را با زمین افزایش می دهد . همچنین موقعیت مناسب حمایتچی که باید در زیر مسیر باشد و یا در صورت داشتن فاصله از پای مسیر حتماً خود حمایت داشته باشد نیز مساله بسیار مهمی در این مورد می باشد . همچنین رها کردن دست حمایت از ادامه طناب ( حتی در صورت قفل خودکار بودن ابزار حمایت ) می تواند در هنگام سقوط فرد صعود کننده خطرات زیادی را برای او به همراه داشته باشد . همچنین حمایتچی همیشه باید علائم ارتباطی کلامی و ... را با نفر صعود کننده داشته باشد تا به اشتباه حمایت او را آزاد نکند .

 

5 . گره نزدن انتهای طناب

قبل از اینکه نفر صعود کننده شما کار خود را آغاز کند حتماً انتهای طناب را به خود گره بزنید . هیچگاه اینکار را به بعد از صعود نفر سر طناب به تاخیر نیندازید . بارها در مناطق سنگنوردی ایران این اتفاق افتاده است که در هنگام آماده شدن نفر حمایتچی برای صعود ، صعود کننده طناب را جمع کرده و چون صدای نفر پایین به نفر بالا نمی رسد طناب از دسترس نفر پایین خارج می شود . مساله مهم دیگر گره زدن انتهای طناب در هنگام فرود است . حوادث زیادی در کشورمان ایران به خاطر کوتاهی در مورد این مساله اتفاق  افتاده است . خصوصاً در مسیرهایی که فرد روی آن تسلط بالایی دارد چون کار تکراری میشود از انجام این کار ایمنی خودداری می کنند . این مساله بارها و بارها باعث ایجاد حادثه برای سنگنوردان شده است . ایجاد یک گره در انتهای طناب می تواند مانع از در رفتن فردی که فرود می رود از انتهای طناب شود .

یک اتفاق واقعی : در سال 2007 ،Lara Kellog  یک کوهنورد حرفه ای از انتهای طناب فرود خود در رفت و 1000 پا سقوط کرد و متاسفانه جان خود را در کوه Wake در آلاسکا از دست داد .

اشتباهات سنگنوردی اسپرت

6 . قرار گرفتن طناب پشت پای شما در هنگام صعود سرطناب :

در هنگام تراورسها ، در آمدن از یک کلاهک سخت و یا عبور از کراکس یک مسیر تعادلی ، شما در معرض این خطر هستید که طناب زیر یکی از پاهای شما بیفتد . این مساله در هنگام سقوط باعث برعکس شدن شما و ضربه شدید سر به دیواره خواهد شد . این فکر که با درست کردن موقعیت طناب صعود آنسایت خود را از دست می دهید را  از خود دور کنید .

7 . ارتباطات ضعیف :

عواملی مانند بلند بودن طول مسیر صعود ، باد شدید و یا  موارد اینچنینی می تواند باعث مختل شدن ارتباطات کلامی بین نفرات صعود کننده گردد . همچنین حضور تعداد زیادی سنگنورد در یک منطقه می تواند باعث ایجاد مشکل گردد و شما صدای نفر هم طناب خود را به درستی تشخیص ندهید . حتماً هنگامی که روی زمین هستید و کنار هم طنابتان در مورد علائمی که قصد دارید با همدیگر رد و بدل کنید صحبت نمایید . هم طناب خود را در روی زمین از تصمیمات خود آگاه سازید . اگر دوست دارید روی مسیر فرود بیایید یا در کارگاه بمانید و نفرتان را حمایت کنید و یا هر مساله دیگر قبل از آن که از دسترس همدیگر دور شوید این ارتباطات را انجام دهید . استفاده از شوک روی طناب و علائم قرار دادی در این شوک نیز می تواند موثر باشد به عنوان مثال سه شوک متوالی به معنای رسیدن به کارگاه می باشد .

یک اتفاق واقعی : Phil Power   که به همراه یک سنگنورد کارکشته در نزدیکی Denver سنگنوردی می کردند به خاطر ارتباطات ضعیف با همطناب خود حمایتش آزاد شد و از بالای مسیر به پایین سقوط کرد . خوشبختانه وی به طرز معجزه آسایی نجات یافت .

 

8 . قرار گرفتن کارابین بر روی لبه سنگ :

هنگام که کوئیک خود را به رول متصل می کنید حتماً چک کنید که انتهای کارابین در کجا قرار می گیرد . اگر کارابین بر روی لبه سنگ قرار گرفته است به احتمال زیاد در هنگام سقوط خواهد شکست پس بهتر است طول اسلینگ کارابین را کوتاهتر یا بلند تر کنید ( بسته به شرایط )

 9 . Back Clipping  

ترجمه کردن این واژه شاید مفهوم را به درستی نرساند . این واژه به این معنا می باشد که طناب متصل به شما که از کارابین رد شده است به سمت سنگ باشد نه به سمت شما  . این مساله در هنگام سقوط می تواند باعث در رفتن طناب از داخل کارابین گردد . احتمال  در رفتن کارابین از طناب در این حالت بسیار بالا است .

10 . Z-clipping  

این واژه نیز عموماً در مسیرهای رکاب خور و یا مسیرهایی که میانی های آن بسیار به هم نزدیک می باشند اتفاق می افتد . همیشه باید طناب را از ابتدای هارنس گرفته و داخل میانی بیندازیم .فرض کنید در یک مسیر پرفشار طناب را داخل میانی اول انداخته ایم . حال می خواهیم میانی دوم را بیندازیم و میانی ها بسیار به همدیگر نزدیک هستند . اگر اشتباهاً طناب را از پایین میانی اول بگیریم و به داخل میانی دوم بیندازیم Z-clip شده ایم . در این حالت شما قفل می شوید و ادامه صعودتان امکان ندارد چون طناب شما را به سمت پایین می کشد .

11 . استفاده از کوئیک دراو های  ثابتی که چند میل آنها در سایش با طناب از بین رفته است .

استفاده از کوئیک های ثابت بر روی مسیر اسپرت می تواند بسیار جذاب باشد اما فراموش نکنیم که این کوئیک ها به مرور زمان در محل حرکت طناب بر روی خود از قطرشان کم می شود و به مرور زمان این مساله می تواند بسیار خطرساز شود و در یک سقوط منجر به شکسته شدن کارابین گردد . حتماً قبل از انداختن طناب به داخل این کارابین ها آن ها را به صورت چشمی چک کنید .

 12 . اعتماد کورکورانه به بولت ها

حتی یک بولت که شما بسیار به آن اعتماد دارید نیز ممکن است در یک سقوط بشکند و یا از جای خود خارج شود . این مساله در مناطق پر رطوبت و حاشیه دریاها نیز بسیار حادتر می شود . در گزارشی که در سال 2009 توسط UIAA منتشر شد ابراز شد که 10 تا 20 درصد بولتها در مناطق پر رطوبت در اثر یک نیروی 1125 پوندی می تواند از جا کنده شود . ( یک سقوط شدید می تواند نیرویی معادل 2600 پوند ایجاد کند ) ( به عنوان مثال در دیواره پل خواب مسیرهایی مانند آبرفتیها یا خانم خوشگله در فصول پر بارش دائماً در معرض ریزش آب و رطوبت می باشند ) همچنین بولتهای قدیمی نصب شده بر روی مسیرها می تواند بسیار خطرناک باشد . ( مسیرهایی مانند آیینه ، کلاهک چکاد و باقر عیوضی در دیواره پل خواب که البته این مسیرها ترمیم شده است )

 

13 . ایستادن در مسیر سقوط سنگ 

معمولاً در هنگام ریزش باران و یا بادهای شدید سنگهایی از بالای دیواره به سمت پایین می افتد . بارها شاهد بوده ام که دوستان سنگنورد در هنگام باران در قسمتهای پر ریزش مسیرهای سنگنوردی بدون کلاه ایستاده اند و بی خبر از اتفاقی که ممکن است بیفتد . ریزش باران می تواند خاک دور سنگها را شسته و آنها را سست کند .

 

14 . قرقره کردن طناب بر روی حلقه های ثابت نصب شده در کارگاه

حلقه های ثابت نصب شده در کارگاه معمولاً جوشکاری شده می باشند و سطح آنها پستیها و بلندیهای زیادی برای آسیب رساندن به طناب صعود شما دارد . این حلقه ها  برای فرود مناسب هستند ولی اگر قرار باشد طناب روی فشار وزن شما درون آنها حرکت کند می توانند به طناب آسیب برسانند و حتی آن را از بین ببرند . حتماً برای صعود قرقره از کارابینهای خود استفاده نمایید .

یک اتفاق واقعی : یک سنگنورد که در حال فرود قرقره از یک مسیر 5.12d بود با پاره شدن طناب خود از وسط مسیر سقوط کرد ولی خوشبختانه جان سالم به در برد .

 

15 . در هنگام صعود دیگران سکوت اختیار کنید .

حرف زدن پای مسیرها و پرت کردن حواس صعود کننده می تواند برای او مشکلات زیادی بوجود بیاورد . در زیر مسیر کاری جز تشویق انجام ندهید .

 

16 . ول کردن سگ خود در پای مسیر

ول کردن سگی که مورد علاقه شما است در پای مسیر ممکن است برای سنگنوردان مشکل زیادی ایجاد کند . سگها علاقه زیادی به بازی  کردن با افراد و همچنین طناب دارند .

 

اشتباهات در سنگنوردی کلاسیک ( صعودهای مصنوعی یا دیواره نوردی ) :

17 . اعتماد کردن به اسلینگ های ثابت روی مسیر

فقط به خاطر اینکه یکی قبلاً این طنابچه را روی مسیر برای صعود استفاده کرده به این معنا نمی باشد که آن طنابچه هنوز ایمن می باشد . همچنین به یاد داشته باشید که به راحتی به درختچه هایی که در مسیر از آنها میانی گرفته شده است اعتماد نکنید . حادثه ای که در بیستون سال 79 رخ داد نمونه ای از این موارد می باشد .

یک نمونه واقعی : در سال 2009 یک تسمه پوسیده کارگاه پاره شد  و باعث مرگ دو سنگنورد گردید .

 

با توجه به تقسیم بندی آلپاین کلاب امریکا حوادثی که در صعود اتفاق افتاده از نظر فراوانی به شرح زیر می باشد . این اطلاعات از سال 1951 لیست شده است . حدود 50 درصد حوادث ناشی از سقوط و یا لغزش از روی سنگ بوده است . 15 درصد  ناشی از سر خوردن و یا سقوط بر روی شیبهای برفی بوده است . حدود 9 درصد تلفات ناشی از ریزش سنگ یا یخ بر روی افراد بوده است . اما در مورد سرخوردن ها و سقوط ها به طور جداگانه ، 14 درصد ناشی از صعود بدون طناب بوده و 11 درصد تلفات ناشی از عدم کارگذاری تعداد مناسب میانی بوده است .

موارد دیگر شامل بیماریهای صعودکنندگان مانند بیماریهای ارتفاع ، شرایط خراب آب و هوایی و بهمن و ... بوده است .

 18 . زدن خود حمایت با استفاده از دیزی چین :

دیزی ها ابزارهای بسیار مناسبی هستند اما نه برای زدن خودحمایت ، آنها برای استفاده در صعود مصنوعی کاربرد دارند و عموماً در ایران به عنوان خودحمایت استفاده می شوند . با توجه به اینکه این نوع تسمه ها بسیار استاتیک می باشند هر نوع شوک شدیدی به آنها باعث وارد آمدن بار زیادی به سیستم کارگاه شما خواهد شد و حتی می تواند منجر به پاره شدن حلقه های دیزی و در نهایت سقوط شما گردد .

 

19 . بی توجهی نسبت به نیروهایی که به سمت بیرون و بالا به اولین میانی وارد می شود .

این مساله خصوصاً در ابزار گذاری بسیار حائز اهمیت است . بارها افرادی را دیدیم که مشغول ابزار گذاری هستند و با سقوط به جای آن که میانی های آنها از بالا زیپ شود از پایین شروع به زیپ شدن می کند . این مساله بسیار حائز اهمیت است زیرا در هنگام سقوط ( خصوصاً در صورت فاصله داشتن حمایتچی از پای مسیر طناب تمایل دارد به غیر از آخرین میانی که کار گذاشته اید بقیه را  به سمت بالا و بیرون بپراند . در صورتیکه میانی اول از پایین تحمل مقاومت در برابر این نیرو را داشته باشد برای بقیه میانی های شما مشکلی پیش نخواهد آمد . اما بارها دیده ایم که با سقوط فرد در مناطق سنگنوردی ایران میانی های او از پایین شروع به زیپ شدن کرده و او روی آخرین ( و تنها ) میانی خود مانده است . این مساله می تواند بسیار خطرناک باشد . راهکار خود من برای جلوگیری از این مساله آن است که عموماً سعی می کنم از فرند به عنوان میانی اول استفاده کنم . ( این مساله به این خاطر است که این ابزار بر خلاف ابزارهایی مانند کیل یا ترای کم با وارد آمدن نیرو به سمت بیرون از شکاف بیرون نمی پرد . ) . نکته بعدی نیز آن است که حمایتچی در صعودهای ابزار گذاری عموماً باید در پای مسیر قرار بگیرد .

 

سنگنوردی مصنوعی بدون کلاه همیشه یک اشتباه بزرگ است !

20 . نگذاشتن میانی برای نفر دوم در تراورسها :

این مساله بسیار حاد می باشد . گاهاً در هنگام عبور از یک تراورس سخت قبل از کراکس یک میانی می گذاریم تا در صورت سقوط میانی ما را نگاهدارد اما به این فکر نیستیم که نفر دوم اول باید میانی را باز کند و سپس حرکت کراکس را انجام دهد . در واقع پاندولی نفر دوم در تراورسها عموماً خطرناک تر از نفر اول است . نصب میانی قبل و بعد از کراکس ها و ایمن کردن تراورس ها یکی از مسائلی است که باید به آن توجه کامل داشت .

در گشایش مسیری که در دیواره شاه دژ داشتیم یک سنگ ریزشی بسیار خطرناک در مقابلم قرار داشت و حرکت بسیار ریز و سنگینی که باید روی آن می زدم تا از آن عبور می کردم . بعد از نصب میانی و زدن حرکت در یک حالت بی تعادلی حدود 15 متر تراورس کردم و این علی بود که مجبور بود میانی را بردارد و سپس آن حرکت تعادلی را بزند . در صورت از دست دادن تعادل پاندولی علی می توانست بسیار بلند باشد .

 

21 . نگذاشتن میانی کافی در عبور از کلاهکهای تراورسی

عموماً مسیرهای  نزدیک به زمین که در آنها تراورس وجود دارد جزو خطرناک ترین مسیرها به حساب می آیند . با توجه به آنکه فاصله صعود کننده از زمین تغییری نمی کند و صعود کنند از لحاظ ذهنی احساس می کند میانی هایی که کارگذاشته کافیست ولی مساله این است که دراین نوع تراورسها فاصله صعود کننده از زمین تغییر نمی کند  و اگر در یک مسیر با فاصله 7 متری از زمین ، صعود کننده 3 متر از آخرین میانی خود فاصله بگیرد در صورت سقوط احتمال خوردن او به زمین بسیار بالا است .

نمونه این مورد حادثه ای است که برای فرشاد در اردوی سنگسر سل اتفاق افتاد . مسیری کلاهکی با درجه 5.12 ابزار گذاری با ریسک بالا که تراورس در زیر کلاهک و زیپ شدن یکی از ابزارهای او باعث سقوط او بر روی زمین گردید .

 

22 . استفاده از ابزارهای استراتژیک در کارگاه

گاهاً ممکن است شما ابزاری را که در کراکس یک مسیر کاربرد دارد را در کارگاه استفاده کنید . همیشه به یاد داشته باشید اگر شکاف روبه روی شما شکاف بازی است اگر می توانید با خلاقیت در کارگاه خود از ابزارهای ریز استفاده کنید ابزار درشت را برای کراکس نگاه دارید . البته این مساله را هم به یاد داشته باشید که هیچگاه ایمنی کارگاه را با این کار زیر سوال نبرید .

لعنتی ! تمام ابزارهای درشت را استفاده کرده ام و برای ادامه مسیر ابزاری ندارم !!

در صورتیکه در ادامه مسیر نیاز به ابزار خاصی دارید حتماً کمی فرود روید و ابزارهایی که دیگر کاربرد ندارند را از قسمت پایین باز کنید . این مساله باعث صرفه جویی در وقت و انرژی شما خواهد شد.

23 . حمل کردن تسمه های دوخته نشده

تسمه های دوخته نشده کاربرد بسیار زیادی دارند . گره این تسمه ها به آسانی باز می شود و شما می توانید از آنها برای گرفتن میانی در حفره های سنگ و یا بلوک کردن به دور درختچه ها استفاده نمایید . ( این قابلیتی است که تسمه های دوخته شده ندارند ) حتماً در دیواره نوردی دو جفت تسمه جهت مواقع اضطراری همراه داشته باشید .

24 . اصطکاک اشیاء هم جنس روی هم :

هیچگاه تجهیزات سنگ نوردی هم جنس را روی هم نسرانید . به عنوان مثال طناب باردار با سایش بر روی تسمه به طور قطع تسمه را خواهد سوزاند و به خود طناب نیز آسیب خواهد رسید . نمونه های زیادی از حوادثی که در ایران اتفاق می افتد به این خاطر است . همیشه از یک کارابین برای این اتصال استفاده کنید . سایش دو جسم هم جنس باردار بر روی هم حتی برای مدت زمان بسیار کوتاه می تواند در سنگنوردی فاجعه بار باشد .

 

25  . فراموش کردن آچار کیل :

آچار کیل می تواند هم در پاکسازی مسیر بسیار پرکاربرد باشد و هم در جمع آوری ابزارها و هم کمک حال شما در عبور دادن بلوک از حفره های درون سنگ . هیچگاه این ابزار کلیدی را فراموش نکنید .

 

26 . فراموش کردن هدلمپ :

هر وقت قصد صعود بر روی یک مسیر با بیش از یک طول را دارید حتماً هدلمپ خود را همراه ببرید . بارها برای صعود مسیری برنامه ریزی کردم که در نظرم 4 ساعته مسیر تکمیل می گردید اما در نیمه های شب به پایین دیواره رسیدم . هدلمپ باید حتماً در یک مکان قابل دسترس و همراه یک دیواره نورد باشد . نداشتن روشنایی در یک بحران می تواند بزرگ ترین حوادث را به بار بیاورد . همچنین هدلمپ در مواقع خطر می تواند برای علامت دادن از دور بسیار بهتر از صدای شما باشد .

 

27 . حمل کردن کوله در صعودهای تنوره ای

در صعودهای تنوره ای داشتن کوله در پشت کمر می تواند باعث حادثه گردد . هنگامی که شما باید از قسمت پشت و کمر خود برای اصطکاک مناسب با سنگ استفاده کنید و کوله شما مزاحم شما می باشد این مساله می تواند حتی منجر به سقوط شما گردد . بهترین کار در این مسیرها اتصال کوله با کارابین به هارنس شما است تا کوله به همراه شما کشیده شود و در پشت شما نباشد .

 

اشتباهات بولدرینگ

28 . عدم تمرکز در حمایت

شما در هنگام حمایت نفر خود نباید به هیچ چیز دیگری فکر کنید . با گوشی جدید خود بازی نکنید ، آب نخورید و یا حتی با دوست خود صحبت نکنید . تمام حواس شما باید معطوف به فرد صعود کننده باشد .

 

حواسم شش دانگ به توئه ! خیالت راحت !

29 . همیشه قبل از صعود مسیر فرود خود را مشخص کنید . ممکن است شما از یک مسیر ساده صعود کرده باشید ولی مسیر فرود را تشخیص ندهید . انتخاب یک مسیر فرود سخت می تواند منجر به سقوط شما گردد .

 

30 . صعود کردن با کفشهای خاکی

کفشهایی که کف آن را خاک گرفته است اصطکاک لازم را با سنگ برقرار نمی کند و عموماً سر می خورد . قبل از صعود حتماً کفشهای خود را تمیز کنید .

31 . زدن علامت بر روی سنگ

برخی از سنگنوردان برای مشخص کردن گیره های صعود آنها را با گچ مشخص می کنند . این کار عیبی ندارد ولی به یاد داشته باشید که قبل از ترک منطقه حتماً این گچها را پاک کنید .

 

اشتباهات یخ نوردی :

32 . سقوط در یک مسیر اسپرت سنگنوردی یک قسمتی از بازی است که شما شروع کرده اید اما سقوط بر روی یک مسیر یخ نوردی می تواند بسیار خطرناک باشد . ممکن است کرامپون به بدن شما گیر کند و یا تبر به صورت شما یا بدن شما برخورد کند و حادثه بیافریند . قبل از صعود سرطناب در یخ نوردی ، یاد بگیرید که چطور حمایتهای میانی خود را تست کنید و از حد تواناییهای خود آگاه باشید . یک صعود کننده سرطناب در یخ نوردی تا حد امکان  نباید سقوط داشته باشد !

 

باید مطمئن حرکت کنم . تا حد امکان نباید سقوط داشته باشم !

33 . حمایت مستقیم در زیر مسیر صعود :

بر خلاف صعودهای سنگنوردی که عموماً حمایتچی زیر مسیر قرار می گیرد در صعودهای یخ نوردی حمایتچی حتماً باید از راستای صعود فاصله داشته باشد . سقوط فرد صعود کننده و برخورد او با حمایتچی می تواند بدترین حادثه در این میان باشد . گذشته از آن ریزش یخ هایی که فرد صعود کننده می شکند و برخورد آنها با حمایتچی می تواند بسیار خطرناک باشد .

یک حادثه واقعی : Rod Willard  در سال 2002 در اثر سقوط یک تکه بزرگ یخی بر روی خود جانش را از دست داد .

34 . آب شدن یخ اطراف میانی ها :

حتماً در صورتیکه قصد دارید از پیچ یخهای خود برای مدت زمان طولانی استفاده کنید مطمئن شوید که فلز یخ اطراف خود را آب نکرده باشد . این مساله خصوصاً در روزهای آفتابی بسیار حساس می باشد . برای جلوگیری از این مساله می توانید سطح پیچ یخ خود را با برف پر کنید و یا بر روی پیچ خود یک سایبان درست کنید .

 

35 . صعود یک مسیر یخی قبل از آنکه یخ آن کاملاً شکل بگیرد .

گاهاً منتظر ماندن برای شکل گرفتن یخ آبشار نوا حوصله آدم را سر می برد و تیمهایی هستند که زودتر از حد معمول اقدام به صعود می کنند .یخ شکل نگرفته بسیار خطرناک است و می تواند به راحتی فرو بریزد . این مساله در مورد پایان فصل صعود آبشارهای یخی نیز صدق می کند و افرادی هستند که در هنگام آب شدن یخ آبشارها اقدام به صعود می کنند که این مساله نیز می تواند بسیار حادثه خیز باشد .

 

36 . تلاش برای نصب کردن پیچ یخ بالای سر شما

عموماً در سنگنوردی تلاش می کنید که ابزار را در بالاترین نقطه در دسترس قرار دهیم . اما در یخ نوردی با توجه به آنکه نصب پیچ یخ نیازمند اعمال نیروی عمود بر یخ می باشد نصب آن در این حالت می تواند صعود کننده را دچار مشکل کند . اگر بر روی یک طاقچه هستید این کار برای شما مشکلی ایجاد نمی کند ولی در صورتیکه در یک شیب تند و در یک حرکت تعادلی در حال نصب پیچ یخ خود هستید اگر می خواهید پیچ را در بالاترین نقطه ممکن نصب کنید ممکن است این مساله باعث از دست دادن تعادل شما و در نهایت سقوط شما گردد .

 

37 . استفاده نکردن از عینک

در یخ نوردی برخلاف سنگ نوردی ، ضربات تبر به داخل یخ می تواند تکه های یخ را به صورت و چشمان شما پرتاب کند . استفاده از عینک های تلق دار برای صعود یخ نوردی می تواند محافظ خوبی برای جلوگیری از این مساله باشد .

 

38 . فراموش کردن بهمن های موجود در منطقه

گاهاً برای دستیابی به یک منطقه یخ نوردی عبور از مناطق بهمن خیز ضروری به نظر می رسد . در صورتیکه در این عبور شرایط بهمن و ایمنیهای مربوطه را در نظر نگیرید ممکن است در این عبور دچار مشکلات فراوانی شوید .

حتماً شرایط آب و هوایی منطقه و شیبهای مختلف آن را قبل از صعود در نظر بگیرید .

 

39 . هم هوایی نکردن .

حتی اگر شما یک دونده ماراتن هم باشید هم هوایی نکردن با ارتفاع می تواند بدن دونده شما را با مشکلات زیادی مواجه کند . بدن باید به این مساله عادت کند که با شرایط اکسیژن کم خود را تطبیق دهد . حتماً قبل از صعود خود در ارتفاع کمی ارتفاع گرفته و سپس به مناطق پایین تر مراجعه کنید تا بدن شما با شرایط هم هوا گردد .

 

40 . عبور از شکافهای یخچالی بدون استفاده از طناب :

پلهای برفی و تله های برفی می تواند عامل بسیار مهمی در ایجاد حوادث برای شما باشد . عبور بدون حمایت از این معابر باعث ایجاد حوادث جبران ناپذیری برای شما خواهد شد .

 

41 . وصل نکردن طناب به همدیگر در عبور از معابر

در صورتیکه هیچ میانی بین شما و نفر صعود کننده وجود ندارد و قصد عبور از شیبهای تند برفی را دارید سعی کنید به صورت همزمان صعود نکنید و یکی از نفرات تیم در موقعیت باثباتی باشد .

 

42 . برنامه ریزی برای شرایط هوای خراب و عدم دید کافی

حتماً قبل از برنامه برای شرایطی که ممکن است دید کافی نداشته باشید برنامه ریزی کنید . برگشت با قطب نما با استفاده از گرای معکوس و یا استفاده از GPS  و برگشتن با استفاده از آن را حتماً از قبل برنامه ریزی کنید .

 

43 . نوشیدن آب

در ارتفاعات بالا ، سرما ممکن است باعث شود که شما دیرتر تشنه شوید . به یاد داشته باشید که کم آبی در بدن باعث خواهد شد که شما زودتر ارتفاع زده شوید . قبل از آنکه تشنه شوید به اندازه مناسب آب بنوشید .

 

44. همراه نداشتن عینک آفتابی اضطراری

برف کوری در یک برنامه می تواند به طور کامل کل برنامه شما را تحت تاثیر قرار دهد و برای شما حادثه ایجاد کند . حتماً عینک آفتابی مناسب را همراه خود داشته باشید .

45 . پوشاندن و محافظت از صورت

زندگی در یک یخچال همیشه با بازتاب شدید نورخورشید همراه است . با استفاده از کرمهای محافظ و موارد ایمنی از چشمان و پوست خود محافظت کنید .

46 . استفاده از یک حمایت بک آپ علاوه بر یومار

علاوه بر حمایتی که از یومار خود گرفته اید در شیب های تند و خطرناک حتماً از یک ابزار قفل شوند دیگر نیز در کنار یومار خود استفاده کنید .

47 . نگاه کردن به یک ابزار در هنگام تست کردن آن

بارها پیش آمده که در هنگام تست کردن یک ابزار به آن نگاه کرده ایم و با شوک به ابزار ، آن را به سمت صورت پرتاب کرده ایم . همیشه در هنگام وارد آمدن شوک به ابزار خود سر خود را به سمت پایین نگاه دارید تا در صورت در رفتن ابزار با صورت و چشمان شما برخورد نکند .

48 . همراه بردن بیش از حد یا ناکافی آب

در صورتی که میزان آبی که همراه خود می برید بیش از حد باشد در هنگام صعود در حمل آن دچار مشکل خواهید شد و اگر این حجم آب ناکافی باشد با مشکل کم آبی مواجه خواهید شد . همیشه آب را به میزان مورد نیاز خود حمل کنید .

49 . حرکت عقب تر از تیم جلویی هنگامی که کند هستید .

در حالتیکه دو تیم مختلف در روی یک مسیر فعالیت می کنند اگر احساس می کنید که از تیم دیگر ضعیف تر هستید اجازه دهید آنها جلوتر حرکت کنند . این مساله مانع از ایجاد استرس و تنش برای شما و تیم مقابل خواهد شد .

 

50 . کثیف کردن هم طناب

گاهاً روی دیواره نیاز دارید تا ادرار کنید  . این مساله بسیار مهم است . حواستان به این مساله جمع باشد که طناب یا ابزار و یا هم طناب خود را کثیف نکنید . جهت باد را در نظر بگیرید و مکان مناسبی را برای این کار انتخاب کنید . 


با تشکر از وبلاگ کوهنوردی، نشان زندگی - گردآوری: دکتر حمید مساعدیان: عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنورد

سرمازدگی (هیپو ترمی)


سرمازدگی عمومی یا هیپو ترمی:

کوهنوردی وورزشهای طبیعی نظیر اسکی،غار نوردی،سنگنوردی،... از ورزشهایی است که فرد در تماس مستقیم با سرما ،رطوبت،باد و...بوده و همواره در معرض سرمازدگی وهیپوترمی می باشد.
زمانی که حرارت بدن انسان به دمای زیر 35 درجهء سانتیگراد می رسد سرمازدگی عمومی یا هیپو ترمی به انسان دست می دهد.سرمازدگی های متوسط را می توان به خوبی درمان نمود.اما زمانی که حرارت بدن به زیر 36 تا 24 درجه سانتیگراد می رسد شانس بهبودی بسیار ضعیف می باشد.
توانایی بدن در مقابله با سرما بسیار کمتر از توان آن برای مقابله با گرما است و در واقع روش اصلی برای گرم نگه داشتن بدن استفاده از لباس و پوشش مناسب است . علاوه بر این عواملی مثل :ارتفاع،خستگی , تغذیه نامناسب ،کم آبی (شرایط موجود در ورزش کوهنوردی), سابقه بیماری (مرض قند , بیماری قلبی - عروقی یا تنفسی , ...) , مصرف داروهای خاص (مثل داروهای فشارخون , الکل ،مواد مخدر) , نامناسب بودن لباس و پوشش فرد و عوامل مختلف دیگری نیز باعث مستعد شدن فرد به کاهش درجه ی حرارت بدن و آسیب های ناشی از آن خواهد بود .
عدم تحرک برای مدت طولانی (مثلآ در صعود های ترکیبی وصعود از یخچالها ) به علاوه ی سردی هوا , رطوبت بالا , وزیدن باد و خیس بودن لباس ها گرفتار شدن در بهمن نیز باعث مستعد شدن فرد و بروز سریع تر و شدیدتر آسیب های ناشی از سرما خواهد شد .
در موارد آسیب های ناشی از سرما نیز پیشگیری بر درمان مقدم است و با رعایت اصول مقابله با سرما حتی در بدترین شرایط آب وهوا نیز می توان از بروز آنها جلوگیری کرد .
رطوبت هوا به همراه وزش باد باعث از دست رفتن درجه ی حرارت بدن می گردد . به ویژه هرچه سرعت باد بیشتر باشد , کاهش درجه حرارت بدن سریع تر خواهد بود . وزش باد تند در یک آب و هوای سرد و مرطوب به سرعت باعث کاهش درجه حرارت بدن فرد خواهد شد .
دربرخی شرایط مانند قرار گرفتن طولانی در معرض آب و هوای بسیارسرد و یا غوطه ور شدن در آب بسیار سرد(همچون پیمایش غار های رودخانه ای ), بدن توانایی تولید حرارت لازم برای مقابله با سرمای محیطی را ندارد و در نهایت دچار کاهش دمای عمومی بدن می گردد . به این حالت اصطلاحاً هیپوترمی گویند . در این حالت هیپوتالاموس مغز دچار اشکال در عملکرد می شود و بدن قادر به کنترل دمای قسمت مرکزی خود نیست و درجه حرارت حرارت مرکزی بدن از 37 درجه به کمتر از 35 درجه سانتی گراد خواهد رسید . افراد سالخورده و ضعیف بخصوص اگر لاغر , خسته و گرسنه هم باشند بیشتر مستعد هیپوترمی هستند.


علائم و نشانه ها :
1- فرد احساس سرمای شدید میکند.
2-بی اختیار لرز شدیدی به مصدوم دست می دهد و بدن آنها دچار لرز می شود .
3- پوست سرد وخشک و رنگ پریده می شود.
4- نبض کند می گردد.
5- تعداد تنفس بیمار کمتر از حالت طبیعی می شود .
6- درجه حرارت بدن به 35 درجه یا کمتر می رسد .
7- در مراحل بعدی بیهوشی به فرد دست میدهد:تشخیص تنفس و ضربان قلب مصدوم دائما مشکل تر می شود.
8- خواب آلودگی ظاهر می شود که ممکن است به کُما منجر شود .
9- ممکن است ایست قلبی رخ دهد .

سایر علائم عبارتند از :
پوست سرد : یکی از علائمی که دلالت بر افت دمای بدن و بروز حالت هیپوترمی دارد .(به ویژه سرد بودن پوست شکم )
لرز :
از واکنش های دفاعی بدن برای گرم کردن خود است و بدن بطور خودکار سعی می کند تا با افزایش کار عضلات حرارت بیشتری تولید کند و دمای قسمت مرکزی خود را ثابت نگه دارد . اما با پیشرفت آسیب و کاهش بیشتر دمای بدن , این واکنش دفاعی نیز مختل می شود .
گیج و منگ شدن مصدوم و از دست دادن قدرت قضاوت وتصمیم گیری و از دست دادن هماهنگی حرکات و فعالیتهای بدنی
اشکال در تکلم و صحبت کردن و همچنین سفتی و انقباض عضلانی از دیگر علائم هیپوترمی می باشد

کمک های اولیه :
1- با رعایت اصول ایمنی ابتدا بیمار را از تماس بیشتر با سرما نظیر بادوتماس با سنگ ،یخ وبرف باز دارید.
2-سپس ارزیابی اولیه مصدوم و انجام مراحل
ABC (کنترل راه هوایی , تنفس , ضربان قلب ) و دیگر کمکهای اولیه ی ضروری در صورت لزوم .
3- بیمار را در یک پوشش محافظ بپیچید بطوری که سر و گردن را بپوشاند.نباید دست ها و بازو های مصدوم در تماس با بدنش باشد. زیرا این کار باعث می شود حرارت بدن مصدوم به خارج منتقل شود.
4-انتقال مصدوم به مکان گرم و خشک ودور از باد و ترجیحاً سربسته (مانند پناهگاه , چادر ,غار برفی , ... )
5-خارج کردن لباس های مرطوب , خیس یا تنگ مصدوم و در صورت امکان پوشاندن لباس خشک به مصدوم و قرار دادن وی در داخل کیسه خواب یا انداختن پتوی گرم و خشک بر روی او.
6-هیچگاه بدن مصدوم را با مالش گرم نکنید و او را نیز تشویق به انجام فعالیتهای بدنی و راه رفتن نکنید .
7-بدلیل کاهش درجه حرارت بدن و بروز اختلال در سیستم الکتریکی قلب , هر ضربه ی ناگهانی ممکن است منجر به بی نظمی های بسیار شدید و کشنده در ضربان قلب فرد گردد . بنابراین حتی برای خارج کردن لباس های مصدوم ابتدا آنها را قیچی و سپس از بدن مصدوم خارج کنید .
8-در صورتی که فرد هوشیار است و دچار تهوع و استفراغ شدید نیست می توانید , نوشیدنی و غذای گرم به وی بدهید .
9-مصدوم را از نظر یخ زدگی وسرمازدگی موضعی معاینه کنید و در صورت لزوم به درمان آن بپردازید ولی الویت ابتدا با سرمازدگی عمومی مصدوم است.
10-نباید به مصدوم بیهوش نوشیدنی بدهید.
11-نباید دست یا پای مصدوم را ماساژ دهید یا مصدوم را تشویق کنید که ورزش کند.
نکته : برای کنترل نبض مصدوم مبتلا به هیپوترمی باید حدود 30 تا 45 ثانیه صبر کنید.

مهم : حتی در صورت فقدان هوشیاری و دیگر علائم حیاتی مثل تنفس و نبض نباید فرد را مرده قلمداد کرد .




گردآوری:  دکتر حمید مساعدیان