تاریخچه و فلسفه شب یلدا

امشب شب یلداست، شبی که ریشه در فرهنگ کهن ایرانی دارد، یلدایتـان مبارک....

دیر زمانی است که مردمان ایرانی و بسیاری از جوامع دیگر، در آغاز فصل زمستان مراسمی‌ را جشن می گیرند که در میان اقوام گوناگون، نام‌ها و انگیزه‌های متفاوتی دارد. در ایران و سرزمین‌های هم‌فرهنگ مجاور، از شب آغاز زمستان با نام «شب چله» یا «شب یلدا» نام می‌برند که همزمان با شب انقلاب زمستانی است. به علت دقت گاه شماری ایرانی و انطباق کامل آن با تقویم طبیعی، همواره و در همه سال‌ها، انقلاب زمستانی برابر با شامگاه سی‌ام آذر و بامداد یکم دی‌ است.

هر چند امروزه برخی به اشتباه بر این گمانند که مراسم شب چله برای رفع نحوست بلندترین شب سال برگزار می‌شود؛ اما می‌دانیم که در باورهای کهن ایرانی هیچ روز و شبی، نحس و بد یوم شناخته نمی‌شده است. جشن شب چله، همچون بسیاری از آیین‌های ایرانی، ریشه در رویدادی کیهانی دارد.

خورشید در حرکت سالانه خود، در آخر پاییز به پایین‌ترین نقطه افق جنوب شرقی می‌رسد که موجب کوتاه شدن طول روز و افزایش زمان تاریکی شب می‌شود. اما از آغاز زمستان یا انقلاب زمستانی، خورشید دگربار بسوی شمال شرقی باز می‌گردد که نتیجه آن افزایش روشنایی روز و کاهش شب است. به عبارت دیگر، در شش‌ماهه آغاز تابستان تا آغاز زمستان، در هر شبانه‌روز خورشید اندکی پایین‌تر از محل پیشین خود در افق طلوع می‌کند تا در نهایت در آغاز زمستان به پایین‌ترین حد جنوبی خود با فاصله 5/23 درجه از شرق یا نقطه اعتدالین برسد.

از این روز به بعد، مسیر جابجایی‌های طلوع خورشید معکوس شده و دوباره بسوی بالا و نقطه انقلاب تابستانی باز می‌‌گردد. آغاز بازگشتن خورشید بسوی شمال‌شرقی و افزایش طول روز، در اندیشه و باورهای مردم باستان به عنوان زمان زایش یا تولد دیگرباره خورشید دانسته می‌شد به طوری که آن را گرامی ‌و فرخنده می‌داشتند.

در گذشته، آیین‌هایی در این هنگام برگزار می‌شده است که یکی از آنها جشنی شبانه و بیداری تا بامداد و تماشای طلوع خورشید تازه متولد شده، بوده است. جشنی که از لازمه‌های آن، حضور کهنسالان و بزرگان خانواده، به نماد کهنسالی خورشید در پایان پاییز بوده است، و همچنین خوراکی‌های فراوان برای بیداری درازمدت که همچون انار و هندوانه و سنجد، به رنگ سرخ خورشید باشند.

بسیاری از ادیان نیز به شب چله مفهومی ‌دینی دادند. در آیین میتـرا (و بعدها با نام کیش مهر)، نخستین روز زمستان به نام «خوره روز» (خورشید روز)، روز تولد مهر و نخستین روز سال نو بشمار می‌آمده است و امروزه کارکرد خود را در تقویم میلادی که ادامه گاهشماری میترایی است و حدود چهارصد سال پس از مبدأ میلادی به وجود آمده؛ ادامه می‌دهد. فرقه‌های گوناگون عیسوی، با تفاوت‌هایی، زادروز مسیح را در یکی از روزهای نزدیک به انقلاب زمستانی می‌دانند و همچنین جشن سال نو و کریسمس را همچون تقویم کهن سیستانی در همین هنگام برگزار می‌کنند.

به روایت بیرونی، مبدأ سالشماری تقویم کهن سیستانی از آغاز زمستان بوده و جالب اینکه نام نخستین ماه سال آنان نیز «کریست» بوده است. منسوب داشتن میلاد به میلاد مسیح، به قرون متأخرتر باز می‌گردد و پیش از آن، آنگونه که ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نقل کرده است، منظور از میلاد، میلاد مهر یا خورشید است. نامگذاری نخستین ماه زمستان و سال نو با نام «دی» به معنای دادار ـ خداوند از همان باورهای میترایی سرچشمه می‌گیرد.

نخستین روز زمستان در نزد خرمدینانی که پیرو مزدک، قهرمان بزرگ ملی ایران بوده‌اند، سخت گرامی ‌و بزرگ دانسته می‌شد و از آن با نام «خرم روز» یاد می‌کرده و آیین‌هایی ویژه داشته‌اند. این مراسم و نیز سالشماری آغاز زمستانی هنوز در میان برخی اقوام دیده می‌شود که نمونه آن تقویم محلی پامیر و بدخشان (در شمال افغانستان و جنوب تاجیکستان) است. همچنین در تقویم کهن ارمنیان نیز از نخستین ماه سال نو با نام «ناواسارد» یاد شده است که با واژه اوستایی «نوسرذه» به معنای «سال نو» در پیوند است.

هر چند برگزاری مراسم شب چله و میلاد خورشید در سنت دینی زرتشتیان پذیرفته نشده است؛ اما خوشبختانه اخیراً آنان نیز می‌کوشند تا این مراسم را همچون دیگر ایرانیان برگزار کنند. البته در شبه تقویم نوظهوری که برخی زرتشتیان از آن استفاده می‌کنند و دارای سابقه تاریخی در ایران نیست، زمان شب چله با 24 آذرماه مصادف می‌شود که نه با تقویم طبیعی انطباق دارد و نه با گاهشماری دقیق ایرانی و نه با گفتار ابوریحان بیرونی که از شب چله با نام «عید نود روز» یاد می‌کند. از آنرو که فاصله شب چله با نوروز، نود روز است.

امروزه می‌توان تولد خورشید را آنگونه که پیشینیان ما به نظاره می‌نشسته‌اند، تماشا کرد. در دوران باستان بناهایی برای سنجش رسیدن خورشید به مواضع سالانه و استخراج تقویم ساخته می‌شده که یکی از مهمترین آنها چارتاقی نیاسر کاشان است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که این بنا بگونه‌ای طراحی و ساخته شده است که می‌توان زمان رسیدن خورشید به برخی از مواضع سالانه و نیز نقطه انقلاب زمستانی و آغاز سال نو میترایی را با دقت تماشا و تشخیص داد. چارتاقی نیاسر بنایی است که تولد خورشید بگونه‌ای ملموس و قابل تماشا در آن دیده می‌شود. این ویژگی را چارتاقی «بازه هور» در راه نیشابور به تربت حیدریه و در نزدیکی روستای رباط سفید، نیز داراست که البته فعلاً دیواری نوساخته و الحاقی مانع از دیدار پرتوهای خورشید می‌شود. هر ساله مراسم دیدار طلوع و تولد خورشید در چارتاقی نیاسر ه با حضور دوستداران باستان‌ستاره‌شناسی ایرانی و دیگر علاقه‌مندان، در شهر نیاسر کاشان برگزار می‌‌شود.
حافظ در شب یلدا

معمولاً در شب یلدا رسم بر این است که صاحب‌خانه، دیوان حافظ را به بزرگتر فامیل می‌دهد. سپس هر یک از میهمانان نیت کرده و بزرگِ مجلس، این جمله را می‌گوید و تفعلی به گنجینه حافظ می‌زند: «ای حافظِ شیرازی/ تو محرم هر رازی/ بر ما نظر اندازی/ قسم به قرآن مجیدی که در سینه داری...» یا هر چیزی شبیه به این. این رسم یکی از رسوم پرطرفدار شب یلداست که امروزه با فن‌آوری روز نیز به‌روز شده. به طوری که در بعضی خانواده‌ها به جای کتاب حافظ، از فال‌نامه، نرم‌افزار تفعل مجازی در رایانه، پایگاه‌های اینترنتی ویژه فال، نرم‌افزارهای ویژه تلفن همراه، سامانه پیام کوتاه یا پیامک و... برای انجام این رسم استفاده می‌کنند که سرگرمی ‌خوبی برای خانواده‌ها در این شب بلند سال است.

پبشینهٔ جشن یلدا

یلدا و جشن‌هایی که در این شب برگزار می‌شود، یک سنت باستانی است و پیروان میتراییسم آن را از هزاران سال پیش در ایران برگزار می‌کرده‎اند. در این باور یلدا روز تولد خورشید و بعدها تولد میترا یا مهر است. این جشن در ماه پارسی «دی» قرار دارد که نام آفریننده در زمان پیش از زرتشتیان بوده است که بعدها او به نام آفریننده نور معروف شد. نور، روز و روشنایی خورشید، نشانه‌هایی از آفریدگار بود، در حالی که شب، تاریکی و سرما نشانه‌هایی از اهریمن. مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم را به این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی در یک جنگ همیشگی به سر می‌برند. روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود، در حالی که روزهای کوتاه‌تر نشانه‌ای از غلبهٔ تاریکی.

یلدا برگرفته از واژه‎ای سریانی است و مفهوم آن « میلاد» است (زیرا برخی معتقدند که مسیح در این شب به دنیا آمد). ایرانیان باستان این شب را شب تولد الهه مهر «میترا» می‎‎پنداشتند و به همین علت این شب را جشن می‎گرفتند و گرد آتش جمع می‎شدند و شادمانه پایکوبی می‌کردند. آن گاه خوانی الوان می‌گستردند و « میزد» نثار می‌کردند. «میزد» نذری یا ولیمه‎ای بود غیر نوشیدنی، مانند گوشت و نان و شیرینی و حلوا، و در آیین‎های ایران باستان برای هر مراسم جشن و سرور آیینی، خوانی می‌گستردند که بر آن افزون بر آلات و ادوات نیایش، مانند آتشدان، عطردان، بخوردان، برسم و غیره، برآورده‎ها و فرآورده‎های خوردنی فصل و خوراک‎های گوناگون، همچون خوراک مقدس و آیینی ویژه‌ای که آن را « میزد» می‌نامیدند، بر سفره جشن می‌نهادند.

باوری بر این مبنا نیز بین مردم رایج بود که در شب یلدا، قارون (ثروتمند افسانه ای)، در جامه کهنه هیزم شکنان به در خانه‌ها می‌آید و به مردم هیزم می‌دهد، و این هیزم‌ها در صبح روز بعد از شب یلدا، به شمش زر تبدیل می‌شود، بنابراین، باورمندان به این باور، شب یلدا را تا صبح به انتظار از راه رسیدن هیزم شکن زربخش و هدیه هیزمین خود بیدار می‌ماندند و مراسم جشن و سرور و شادمانی بر پا می‌کردند.

جشن یلدا در ایران امروز

جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب‎نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می‎شود. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه‌های گوناگون است که همه جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی ‌هستند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پری آن، آینده‌گویی می‌کنند.

یلدای ایرانی، شبی که خورشید از نو زاده می‌شود. یلدا در افسانه‌ها و اسطوره‌های ایرانی حدیث میلاد عشق است که هر سال در «خرم روز» مکرر می‌شود. ماه دلداده مهر است و این هر دو سر بر کار خود دارند که زمان کار ماه شب است و مهر روزها بر می‌آید. ماه بر آن است که سحرگاه، راه بر مهر ببندد و با او در آمیزد، اما همیشه در خواب می‌ماند و روز فرا می‌رسد که ماه را در آن راهی نیست. سرانجام ماه تدبیری می‌اندیشد و ستاره ای را اجیر می‌کند، ستاره ای که اگر به آسمان نگاه کنی همیشه کنار ماه قرار دارد و عاقبت نیمه شبی ستاره، ماه را بیدار می‌کند و خبر نزدیک شدن خورشید را به او می‌دهد. ماه به استقبال مهر می‌رود و راز دل می‌گوید و دلبری می‌کند و مهر را از رفتن باز می‌دارد. در چنین زمانی است که خورشید و ماه کار خود را فراموش می‌کنند و عاشقی پیشه می‌کنند و مهر دیر بر می‌آید و این شب، «یلدا» نام می‌گیرد. از آن زمان هر سال مهر و ماه تنها یک شب به دیدار یکدیگر می‌رسند و هر سال را فقط یک شب بلند و سیاه و طولانی است که همانا شب یلداست.

در زمان ابوریحان بیرونی به دی ماه، «خور ماه» (خورشید ماه) نیز می‌گفتند که نخستین روز آن خرم روز نام داشت و ماهی بود که آیین‌های بسیاری در آن برگزار می‌شد. از آن جا که خرم روز، نخستین روز دی ماه، بلندترین شب سال را پشت سر دارد پیوند آن با خورشید معنایی ژرف می‌یابد. از پس بلندترین شب سال که یلدا نامیده می‌شود خورشید از نو زاده می‌شود و طبیعت دوباره آهنگ زندگی ساز می‌کند و خرمی‌ جهان را فرا می‌گیرد.

کشف علت لبخند پنهانی افراد به بدبیاری دیگران

محققان دانشگاه لیدن هلند در مطالعات جدید خود به دنبال دلیل شادی پنهانی افراد از بدبیاری دیگران دریافته‌اند که کسب احساس بهتر نسبت به خود و نوعی تقویت اعتماد به نفس می‌تواند از دلایل این امر باشد.

به گفته محققان، این تجربه که «schadenfreude» به معنی «احساس خوشحالى از بدبیارى دیگران» نام دارد، در زمان‌هایی پیش می‌آید که نوعی فرصت برای فرد در این بدبیاری برای دیگران وجود داشته یا اینکه آنها را شایسته این حالت می‌بینند. در این زمان،‌ فرد احساس حسادت کمتری داشته و نسبت به خود احساس بهتری خواهد داشت.

‌محققان دراین پژوهش از 70 دانشجوی زن و مرد خواستند که دو مصاحبه یک دانشجوی موفق را که در حال گرفتن یک موقعیت شغلی خوب بود،‌ بخوانند. آنها سپس به مطالعه مصاحبه ناظر این دانشجو پرداختند که از شکست بزرگ وی در مطالعاتش خبر داده بود. این دانشجویان سپس میزان شادی خود از بدبیاری فرد را مشخص کردند.

در میان آنها، ‌افرادی که از عزت نفس پائینتری برخوردار بودند، ‌بیشتر نسبت به دانشجوی موفق احساس تهدید داشته و schadenfreude را تجربه کرده بودند. اگرچه محققان دریافتند که صرف‌نظر از عزت نفس،‌ آن دسته از افرادی که احساس تهدید بیشتری نسبت به موفقیت فرد داشتند، به نسبت بیشتری این حس را تجربه کرده بودند که حالت کمبود تایید خود در افراد را نشان می‌داد.

طبق این پژوهش که در مجله Emotion منتشر شده، تقریبا تمام انسانها در زندگی خود تجربه این شکل از شادی را داشته‌اند که در نقطه مقابل احساس همدلی و هم‌دردی برای مردم قرار دارد.

منبع: ایسنا

خواص درمانی عرق آلوئه ورا

خواص درمانی عرق آلوئه ورا: عرق آلوئه ورا تنظیم کننده قند خون ، تنظیم چربی خون ، افزایش سیستم ایمنی بدن، تصفیه جریان خون، کاهش کم خونی، تسهیل مدفوع بدن (برای کسانی که مبتلا به هموروئید)، درمان یبوست و تمیز کردن روده، ضد استرس و اثرات آرام بخش، موثر در درمان صرع، درمان سردردهای میگرنی و موثر در درمان MS و بیماری آلزایمر، تقویت جنسی، درمان رفلکس اسید معده، درمان زخم معده ، درمان سوزش معده، درمان اختلالات هضم، ضد التهاب روده و معده.

طریقه مصرف: بعد ازغذا یک فنجان میل شود.

دمنوش بومادران

بومادران گیاهی است از تیره گل ستاره‌ای (کاسنیان)به ارتفاع 20 تا 90 سانتی متر و حتی بیشتر که برگ‌هایی بدون دم برگ، دراز و پوشیده از کرک دارد و دارای بریدگی‌های زیاد و باریکی است . گل‌های سفید رنگ آن به صورت کاپیتول کوچک و مجتمع در قسمت انتهایی ساقه قرار گرفته‌اند . همه قسمت‌های گیاه دارای بوی نافذ و تلخ مزه است.

بومادران، علف هرز مزارع است و به صورت خودرو در دشت‌ها و کنار جاده‌هاو نواحی کوهستانی اروپا و در مناطقی از شمال ایران و ارتفاعات البرز می‌روید. زمان گل‌دهی گیاه از اواخر اردیبهشت تا پایان تیرماه و بهترین زمان برداشت نیمه اول تیر ماه است . قسمت دارویی این گیاه ، برگ‌ها و گل‌های آن هستند.

نام لاتین این گیاه برگرفته از آشیل، قهرمان افسانه‌ای یونان است. گفته می‌شود در دوران نبردهای تروآ(حدود 1200 سال قبل از میلاد) از بومادران برای درمان زخم و جلوگیری از خون‌ریزی و عفونت استفاده می‌شد.

نام مرسوم آن یعنی"خون دماغ" کاربرد سنتی بند آورنده خون‌ریزی را بیان می‌کند.

خواص درمانی

تا ثیر بر روی دستگاه قلبی_عروقی:

نوشیدن دمنوش بومادران رسوبات رگ‌ها و اجزای بدن را از بین می‌برد.
برطرف کننده ورم رگ‌ها می‌باشد
برای جلو گیری از خون‌ریزی بینی از دمنوش بومادران بنوشند.
بومادران کاهش دهنده قند خون است .
از دمنوش بومادران برای درمان بیماری‌های قلبی مانند ضعف قلب ، گرفتگی و درد ناحیه قلب ، ورم عضله قلب و سکته قلبی می‌توان استفاده کرد.
کاهنده فشار خون است.
تقویت کننده رگ‌های واریسی می‌باشد.

تاثیر بر روی دستگاه عصبی :

دمنوش بومادران برای انواع سردردهای میگرنی مفید می‌باشد.
برای صرع و تشنج تجویز می‌شود.
برای تسکین اعصاب ، شب‌ها از دمنوش بومادران بنوشید.
برای رفع بی‌خوابی مفید است.
دمنوش بومادران رقیق کننده خون و ضد لخته شدن خون در عروق می‌باشد.

تاثیر بر روی دستگاه ادراری و تناسلی:

برای درمان عادت دماهانه که بر اثر ترس یا سرمازدگی ، نامنظم شده است بعد از پاک شدن روزی سه فنجان دمنوش بومادران بنوشید.
این دمنوش تسکین دهنده دردهای قاعدگی می‌باشد.
برای کاهش خون‌ریزی زیاد عادت ماهانه و خون‌ریزی بین عادت ، بعد از پاک شدن به مدت روزی سه فنجان بنویشید.
دمنوش بو مادران ادرار آور است .
برای برطرف کردن ترشحات زیاد رحم هر ماه به مدت یک هفته از دمنوش بومادران بنوشید
دفع کننده سنگ کلیه می‌باشد.
قاعده آور است.
برای درما سوزش و سختی ادرار از دمنوش بومادران بنوشید.

تاثیر بر روی غدد:

به منظور تقویت کبد بعد از غذا یک فنجان از دمنوش بومادرا بنوشید.
نوشیدن این گیاه باعث افزایش تعریق می‌شود.

تاثیر بر روی دستگاه تنفسی:

برای درمان تنگی نفس مفید است.
برای رفع سرماخوردگی از دمنوش این گیاه بنوشید.
به منظور تخلیه سینوس‌ها با دمنوش بومادران استنشاق کنید.

تاثیر بر روی دستگاه حرکتی :

در درمان سیاتیک روغن بومادران را به محل درد بمالید.
برای تسکین دردها رمایسمی مفید است .
کسانی که دست‌های آن‌ها خواب می‌رود ادمنوش بومادران بنوشند.
برای درمان واریس نیز تجویز می‌شود.

تاثیر بر روی دستگاه گوارش :

در رفع بی‌اشتهایی مفید است.
دمنوش بومادران برطرف کننده اسهال می‌باشد.
برای دفع کرم روده و معده ، حداقل به مدت 10 روز صبح و شب یک فنجان از دمنوش بومادران بنوشید.
در درمان بواسیر مفید است.
دمنوش بومادران بادشکن و تقویت کننده معده می‌باشد.
دمنوش بومادران ضد انگل ژیاردیا است.
برای درمان زخم معده و اثنی‌عشر از دمنوش بومادران بعد از غذا بنوشید.

تاثیر بر روی پوست:

به منظور بهبود زخم‌های چرکین می‌توان آن را با دمنوش بومادران شست‌وشو داد .
برای روشن شدن پوست، رفع تحریکات جلدی و درمان جوش‌های آکنه دمنوش بومادران را به وسیله پارچه تمیزی بر روی پوست بمالید.
برای جلوگیری از چین و چروک صورت با جوشانده بومادران صورت را کمپرس کنید .
برای درمان لک و پیسی هر ماه به مدت بک هفته ، دمنوش بومادران بنوشید.
برای درمان جوش و آکنه ، دمنوش بومادران بنوشید.

خواص دیگر:

به منظور روییدن مو،ضماد گرم بومادران را بر روی محل مورد نظر بگذارید .
برای جلوگیری از ریزش موی سر ، با جوشانده بومادران سر خود را بنوشید.
دمنوش بومادران رفع کننده بلغم می‌باشد.
جوییدن برگ تازه بومادران برای دندان درد توصیه می‌شود.  

موارد منع مصرف و عوارض جانبیمصرف بومادراندر دوران حاملگی ، منع شده است. همچنین مصرف دمنوش بومادران نباید بیش از یک هفته باشد.مصرف زیاد بومادران باعث حالت تهوع و سرگیجه می‌گردد.به خاطر داشته باشید که دمنوش این گیاه زود فاسد می‌شود؛ سعی کنید زود نوشیده شود. طبیعت بومادران از نظر طب سنتی ایران، گرم وخشک است.

طرز تهیه

یک قاشق چای خوری از س رشاخه‌های گل دار را با حدود یک لیوان آب جوش در قوری بریزید و به مدت بیست دقیقه آن را بر روی شعله غیر مستقیم قرار دهید و پس از صاف کردن، آن را با عسل شیرین کنید و میل نمایید. خوردن آن به مدت یک هفته و هر روزتا سه بار مجاز می‌باشد.

چشم‌های خود را در دندانپزشکی نبندید!

گروهی از محققان انگلیسی و ایتالیایی دریافتند که باز نگه داشتن چشمها در هنگامی‌که دندانپزشک مشغول درمان دندان است موجب می‌شود که بیمار کمتر رنج ببرد.
دانشمندان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه ساپینزای رم در این تحقیقات نشان دادند که نگاه کردن به بخشی از بدن که زیر یک تحریک درد قرار دارد موجب کاهش رنج بیمار می‌شود. بنابراین زمانی که بیمار به سرنگ و یا مته ای که دندانپزشک به طرف دهان وی نزدیک می‌کند نگاه کند درد کمتری می‌کشد.

در این خصوص این محققان اظهار داشتند: "اولین خط دفاعی بدن در مقابل تحریکات خارجی دردناک را فعالیت گروهی از گیرنده های مناسبی می‌سازند که گیرنده های درد نام دارند. از طریق فعالیت این گیرنده ها امکان مطالعه بر روی بررسی تحریکات درد امکانپذیر می‌شود."

در این تحقیق برای گروهی از داوطلبان تکنیک "نوروفیزیولوژیک پتانسیلهای لیزر انتقال داده شده" تجویز و به این ترتیب به آنها یک سری از تحریکات درد القا شد. این داوطلبان از طریق یک آینه دست چپ خود را می‌دیدند درحالی که دست راست آنها زیر تحریک درد لیزری قرار داست. این "بازی وهم جعبه آینه" موجب شد که آنها فکر کنند که مستقیما به دست راست خود نگاه می‌کنند. 

در این آزمایش مشاهده شد کاهش درد در این داوطلبان از زمانی آغاز شد که محل درد را روی بدن خود مشاهده کردند.

براساس گزارش ژورنال نوروساینس، نکته جالب توجه در این تحقیق این بود که سطح تحریک دردی که برای داوطلبان تجویز شده بود کاهش نیافته بود و احساس کاهش درد تنها به دلیل نگاه کردن محل درد از سوی خود داوطلب بود.
به گفته این محققان، نگاه کردن به محل درد بخشی از بدن توسط خود بیمار می‌تواند به عنوان یک استراتژی جدید در درمانهای آینده جراحیهای خارجی مدنظر قرار گیرد.

منبع: mehrnews.com

با گوش‌درد پس از شنا چه کنیم؟

نام دیگر بیماری گوش شناگران، التهاب گوش خارجی است که به دلیل وارد شدن آب در کانال گوش ایجاد می‌شود. بهترین راه جلوگیری از بروز این بیماری، خشک و تمیز نگه داشتن کانال گوش می‌باشد.

کانال گوش به صورت طبیعی از ورود عناصر آسیب رسان به گوش جلوگیری می‌کنند شکل خمیده کانال گوش و خاصیت اسیدی بودن جرم گوش این نکته را نشان می‌دهد.

گوش درد اولین علامت است

در طی دو روز اول درد شدیدتر می‌شود. این درد به گوش فشار می‌آورد و سبب خارش کانال گوش می‌شود. در طی روز دوم، کانال گوش قرمز و متورم می‌شود.

وقتی که عفونت پیشرفت کرد، ترشح بدبویی از گوش بیرون می‌آید. ترشحات در ابتدا شفاف هستند، ولی در طی زمان زردرنگ یا خونی می‌شوند. تورم و ترشح به صورت موقتی سبب کاهش شنوایی می‌شوند. بعضی از افراد از سرگیجه و وزوز گوش هم شکایت دارند.


موارد فوری مراجعه به پزشک

- افراد مبتلا به دیابت و بیماری‌های تضعیف کننده دستگاه ایمنی بدن مثل ایدز، افراد با سابقه دوبینی چشم و احساس گیجی باید تحت مراقبت‌های ویژه قرار گیرند.

- اگر فردی به گوش درد شدید مبتلا شد، طوری‌که درد او حتی با مصرف استامینوفن و ایبوپروفن کم نشد، نیازمند مراقبت سریع پزشکی است.
استفاده از گوش‌گیر یا همان محافظ گوش به عنوان اقدام احتیاطی برای جلوگیری از ورود آب در حین شنا کردن توصیه می‌شوددرمان‌های خانگی برای بهبود بیماری گوش شناگران
از درمان‌های خانگی برای کاهش عفونت و رشد قارچ استفاده کنید.


استفاده از الکل و سرکه سفید

از پنبه آغشته به ترکیب سرکه سفید و الکل برای تمیز کردن گوش خود استفاده کنید. سرکه می‌تواند باکتری‌های گوش را از بین ببرد و الکل نیز می‌تواند آب اضافی داخل کانال گوش را خشک کند.


روغن زیتون

در طب قدیم، مقداری روغن زیتون خالص را گرم می‌کردند. سپس آن را در گوش می‌ریختند و با پنبه آن را می‌پوشاندند.


کمپرس گرم

حوله ای گرم را روی گوش دردناک خود قرار دهید. گرما سبب تبخیر آب اضافی می‌شود و درد گوش را کاهش می‌دهد.


روغن سیر

برای کاهش تورم گوش، دو یا سه قطره روغن سیر را به داخل گوش بریزید. این کار موجب بهبود و افزایش ایمنی می‌شود.

سشوار

سشوار را در کم‌ترین میزان درجه گرما قرار دهید تا به آرامی گوش شما را گرم کند. سشوار را با حداقل فاصله 25 تا 30 سانتی متر از گوش خود بگیرید. این کار آب اضافی موجود در گوش را تبخیر می‌کند.


نکات ایمنی

- در هنگام دوش گرفتن مراقب باشید که آب وارد گوشتان نشود. می‌توانید از محافظ گوش استفاده کنید و یا با پنبه قسمتی را که خارج از کانال گوش قرار می‌گیرد، به روغن یا کرم آغشته کنید تا آب وارد کانال گوش نشود.

- در موقع شنا کردن از محافظ گوش استفاده کنید.

- فقط در آب‌های تمیز شنا کنید و از شنا کردن در دریاچه‌ها ، و آب‌های راکد و آلوده خودداری کنید.

- با قرار دادن پنبه در داخل گوش از گوش‌های خود در برابر مواد شیمیایی موجود در مواد آریشی که در آب استخر وجود دارند، محافظت کنید، موادی مانند اسپری مو و یا رنگ مو.

- پس از بیماری، حداقل 10 روز از شنا کردن و زیر آب رفتن خودداری کنید. اجازه دهید تا کاملا گوشتان خشک شده و بهبود یابد.

- اگر علاوه بر عفونت، تب دارید به پزشک مراجعه کنید. پزشک آنتی بیوتیک خوراکی ویا قطره‌ای تجویز می‌کند تا تورم را کاهش دهد. 

جلوگیری از گوش‌درد

* پس از شنا، درون گوشتان را کاملا خشک کنید.

* سرتان را بچرخانید و لاله گوش را در جهات مختلف حرکت دهید تا آب درون گوش کاملا تخلیه شود.

* استفاده از گوش‌گیر یا همان محافظ گوش به عنوان اقدام احتیاطی برای جلوگیری از ورود آب در حین شنا کردن توصیه می‌شود.

خواص دارویی یونجه

نام فارسی:یونجه

نام علمی:Medicago sativa
نام عمومی:Alfalfa
نام انگلیسی:Alfalfa
نام عربی:برسیم حجازی
نام آلمانی:Luzerne
نان فرانسوی:Luzerne

نام خانواده:Leguminosae(نخود)

گیاه شناسی:

یونجه گیاهی است پایا به ارتفاع حداکثر 80سانتی متر.برگ های آن از 3برگچه دندانه دار تشکیل شده وگل های درشت وبه صورت خوشه های دراز به رنگ زرد وگاهی آبی مایل به بنفش می باشند.این گل ها شهد فراوانی دارند ومورد توجه زنبور عسل هستند.میوه گیاه نیام مانند به شکل داس وپیچ خورده می باشد.یونجه خودروست ودر مناطق معتدل آسیا وشمال آفرقا می روید؛ولی به علت استفاده زیاد، به خصوص به عنوان غذای دام ،امروزه در بیشتر نقاط جهان کشت می شود.یونجه در ایران از قدیم مورد استفاده بوده ودر بیشتر مناطق کشت می گردد.

تاریخچه:

یونجه همیشه نقش مهمی در علوفه دام داشته است.احتمالا، برای اولین بار، در آسیای جنوب شرقی از آن استفاده می شده است.عرب ها که یونجه را به اسب های خود می دادند ،معتقد بودند آنها را چابک وقوی می کندوآن را ال-فال-فا یعنی((پدر همه غذاها))می نامیدند.داستان های نقل شده از کاربردهای پزشکی یونجه،برگ های این گیاه مدر وبرای درمان ناراحتی های کلیه ،مثانه وپروستات مفید است.
فرآورده های به دست آمده از برگ یونجه به دلیل خاصیت ضد آزتروز،ضد دیابت،ضد آسم ودرمان سوءهاضمه مشتریان زیادی را به خود جلب کرده است.عصاره یونجه در مواد پخته شده ،نوشابه ها وغذاهای آماده به کار می رودوگیاه از جهت کلروفیل وکاروتن موجود در آن یک منبع تجاری به حساب می آید.

ترکیبات مهم:

برگ های یونجه سرشار از مواد پروتئینی ،کلسیم ونیز بعضی از مواد معدنی ،کاروتن ،ویتامین های EوKوچند ویتامین محلول در آب هستند.
به نظر می رسد در این گیاه وجوانه های آن یک فراکنش حاوی ساپونین استروئیدی موجب کاهش کلسترول وهمولیز گلبول های قرمز باشد.
دانه های یونجه حاوی مواد سمی اسید آمینه ال-کاناوانین(نوعی آنالوگ آرژنین)است.جوانه بعضی یونجه های کاشتنی تا13گرم برکیلوگرم (وزن خشک یونجه)کاناوانین دارد.این ماده در یونجه رسیده به مراتب کاهش می یابد.در دانه یونجه همچنین دو آلکالوئید به نام های استاکیدرین و هومواستاکیدرین وجوددارد که قاعده آور وشیرافزمی باشند.
دانه ها حاوی تا11درصد روغن خشک شونده هستند که درنقاشی و وارنیش مورد استفاده قرار می گیرند.بیشتر ترکیبات یونجه به خوبی شناسایی شده اند وپودر برگ یونجه به صورت قرص وکپسول
ویا فرآورده های دیگر، بعنوان مکمل غذایی ،استفاده زیادی دارد.

شاخه های نورسته یونجه حاوی حدود 83درصدآب،6درصد پروتئین ،4درصد چربی،9/5درصد کربوهیدرات،3درصد فیبر واملاحی ازجمله کلسیم 12میلی گرم درصد،فسفر51میلی گرم درصد وآهن 5/5میلی گرم درصدهستند.ویتامین های یونجه عبارتند از :ویتامینA،ویتامین C،ریبوفلاوین،نیاسین وتیامین .خاکستر تام یونجه حدود 1/5درصد است.

داروشناختی واثرات مهم:

آزمایش های خارج از بدن نشان داده اند.ساپونین های یونجه همولیز کننده گلبول های قرمز هستند.
چندین مطالعه نشان داده است که مصرف یونجه در حیوانات باعث کاهش جذب کلسترول وکاهش تصلب شرایین می شود.تحقیقات دیگری در خارج از بدن حاکی از آن است که الیاف(فیبر)وساپونین های گیاه یونجه به مقدار قابل توجهی به کلسترول می چسبند.
فرآورده ای به نام کلستاید درآمریکا تهیه شده که حاوی 900میلی گرم عصاره یونجه 100میلی گرم اسید سیتریک است.سازندگان ادعا می کنند این فرآورده ،کلسترول موجود در معده را قبل از اینکه به کبد برسد ،خنثی می کند.در این صورت کلسترول بدون عوارض جانبی از بدن خارج می شود.همچنین، هیچ مدرک علمی مبنی براین که کاناوانین میزان کلسترول را تغییرمی دهد، وجود ندارد.

طریقه ومیزان مصرف:

1تا2قاشق غذاخوری برگ خشک (معادل 5تا10گرم)گیاه را می توان دریک لیوان آب حل وتا3نوبت در روز مصرف کرد.
تنتور:هرنوبت 5تا10میلی لیتر تنتور وتا3نوبت در روز.
کپسول:کپسول های 370میلی گرمی تا سه بار در روز.کپسول های 500میلی گرمی 1تا2بار در روز.کپسول یونجه برای افزایش وزن توصیه می شود.

تداخل داروویی:

ویتامینKموجود در یونجه ممکن است با مواد ضد انعقاد مانند وارفارین تداخل کند ومدت زمان پروترومبین را کاهش دهد وبه همین دلیل عمل افزایش قدرت دفاعی بدن توسط کورتیکو استروئیدها وسیکلوسپیرین ها راتحت تاثیر قرار دهد؛لذا توصیه می شود افرادی که نقص ایمنی دارند وهمچنین خردسالان، در مصرف آن احتیاط کنند.

عوارض جانبی:

مصرف یونجه در بعضی از نوزادان ممکن است باعث مشکلات پوستی ،مشکلات روده ای -معده ای وبالا رفتن اورات سرم شود.

مصرف در دوران شیردهی وبارداری:

توصیه می شود دانه های یونجه در این دوران مصرف نشود.

مهم ترین اثرات گزارش شده:

سقط کننده،ضدشرابین،ضدمیکروب، ضد التهاب،ضد تب،ضدآسکوربوت،ضداسپاسم،صفراآور،مسهل،هضم کننده،ادرار آور،قاعده آور،استروژنیک،سیانوژنیک،قارچ کش،همولیزکننده،منعقد کننده خون، کاهش دهنده کلسترول ،کاهش دهنده قند خون ،شیرافزا ،محرک، تقویت کننده معده وبدن.

نکات قالب توجه:

1-باتوجه به وجود اسید آمینه کاناوانین در دانه ها،خوردن آن ممکن است باعث مسمومیت وعوارض دیگر شود.
2-به علت وجود دوآلکالوئیداستاکیدرین وهمواستاکیدرین ،به خصوص در دا نه ها، مصرف زیاد یونجه ویا دانه آن ممکن است باعث خونریزی ویا ازدیاد شیر زنان شود.
3-آلودگی مربوط به گیاه یونجه ویا دانه گرده آن می تواند در موارد معدودی ایجاد عارضه کند.
4-فرآورده های یونجه به خاطر املاح معدنی ،ویتامین ها ومواد مغذی پروتئینی آن، به عنوان مکمل غذایی مصرف زیادی در جهان دارند.
5-درقسمت هایی ازچین وروسیه از برگ های نازک یونجه مانند سبزی خوراکی استفاده می کنند؛ بنابر این به شرط ضد عفونی کردن ،مصرف مداوم آن بلامانع است.
6-درصورت تمایل به مصرف این گیاه،توصیه می شود از جوانه ودانه آن استفاده نشود.
7-از نظر تجربی در گذشته برای استفاده خوراکی از دومین چیدن به بعد جهت انسان استفاده می نموده اند،دلیل آن احتمالا مربوط به درصد بالاتری از مواد ناسازگار با انسان در چیدن اول است.
8-برای اطمینان از اثر بخشی یونجه بهتر است از فرآورده های استاندارد آن ،که به طور صنعتی تهیه می شوند، استفاده گردد.
9-کاشت یونجه یکی از بهترین روش های جلوگیری ازفقر خاک وکاشت بعدی محصولاتی چون سیب زمینی، برنج، خیار سبز، کاهو ،گوجه ،ذرت، سیب وپرتغال است.
10-از عصاره یونجه در مواد پختنی، کیک ،مواد فریز شدنی غذا، ژلاتین ها وگوشت استفاده می شود.این گیاه یکی از منابع غنی کلروفیل وکاروتن است.
11-از الیاف یونجه در صنعت تهیه کاغذ استفاده می شود.

آشنایی با موثرترین روش های حفاظت از مفاصل در برابر انواع آسیب ها

همه ما می دانیم که منظور از مفاصل محل اتصال دو استخوان است و ساختار ویژه آن به ما این امکان را می دهد که زانو، مچ دست و…را خم و راست کنیم.برای اطرفیان خود دست تکان دهیم، سر خود را به اطراف حرکت دهیم . این عملکردهای قابل توجه محصول فعالیت این بخش حساس بدن است و سلامت آن مسلما حائز اهمیت می باشد.بافت نرم مفاصل از جمله غضروف و مایع مخصوص سینویوم در این محل تشکیل لایه ای را می دهند که از سائیده شدن سر استخوان ها در این محل ممانعت به عمل آید. به مرور افزایش سن آسیب پذیری مفاصل بیشتر می شوند و حتی بد نشستن و یا برداشتن بار بیش از اندازه باعث آسیب آن می شود و به این ترتیب التهاب و سایر مشکلات مفاصل بروز می کند.
بهترین روش برای مراقبت از مفاصل حفظ قدرت و سلامت ماهیچه ها، استخوان و رباط ها می باشد و بهترین روش برای رسیدن به این هدف عبارتند از:

۱- مراقبت از وزن مناسب: وزن خود را کنترل کنید . این بهترین کمک برای حفظ سلامت مفاصل شماست. از جمله مهمترین مفاصلی که وزن شما را تحمل می کنند عبارتند از:زانوها، استخوان لگن و کمر. شاید به همین خاطر است که اغلب مشکلات مفصلی نیز در همین نواحی بروز می کند. به موازات افزایش وزن و به مرور زمان فرسودگی مفاصل دو چندان می شود. در حالی که کاهش وزن ، فشار وارد به این نواحی را در حد قابل توجهی کاهش می دهد.
۲- تحرک و ورزش را فراموش نکنید: ورزش موجب کاهش وزن می شود. تحقیقات نشان می دهد که تمرینات ایروبیک باعث کاهش التهاب مفاصل می شود. از طرفی عدم تحرک ، اعتیاد به کامپیوتر و تلویزیون باعث بروز درد مفاصل می شود. عدم تحرک به معنای سفت و سختی مفاصل است. پس تحرک را فراموش نکنید.
۳- تقویت ساختمان ماهیچه ای: ماهیچه های قوی محافظ مفاصل هستند،اگر ماهیچه کافی ندارید و به اندازه کافی قوی نیستند ، به مفاصل ضربه و فشار وارد می کنید ، به خصوص زانوها که باید تمام وزن بدن را تحمل کنند. ورزش های ویژه قدرتی به ساختمان سازی ماهیچه ای کمک به سزایی می کند.
۴- ماهیچه های شکمی و بخش مرکزی بدن را تقویت کنید: اختصاص ورزش های ویژه برای تقویت این بخش لازم است . تقویت ماهیچه های شکمی نیز باعث حفظ تعادل می شود و از آسیب به مفاصل جلوگیری می کند.
۵- محدودیت ها و ناتوانی های خود را بشناسید:بعضی از فعالیت ها و ورزش ها برای بعضی از مفاصل سخت و آسیب رسان است و بنابر این ممکن است بعد از آنجام آن احساس درد کنید. به طور کلی گفته می شود که چنانچه بعد از انجام تمرینات بیش از ۴۵ دقیقه درد در نواحی فعال احساس کردید باید در دفعات بعدی به طور سبک تر و ملایم تر اجرا کنید.این دردها به این معنا است که مفاصل شما بیش از اندازه در هنگام ورزش تحت فشار بوده است و این هدف ما نیست.
۶- مراقب وضع و یا فرم بدن خود باشید.خمیدگی و عدم استواری برای مفاصل خوب نیست. سعی کنید چه در حالت نشسته و چه در حالت ایستاده ، استواری و راست قامتی خود را حفظ کنید.این حالت استوار موجب حفاظت از مفاصل گردن تا زانو می شود. حتی در هنگام حمل اشیا نیز استواری خود را حفظ کنید. مثلا اگر کوله پشتی به دوش دارید روی دو شانه خود وزن آن را توزیع کنید.
۷- از یخ استفاده کنید: یخ نقش به سزایی در کاهش درد مفاصل دارد.از تورم و درد مفاصل می کاهد . اگر در بخش مفاصل دچار زخم و جراحت شدید، از کیسه یخ به مدت کمتر از ۲۰ دقیقه استفاده کنید.البته توجه داشته باشید پارچه یا کیسه قرار داده و روی مفاصل بگذلرید.
۸- تغذیه مناسب: تغذیه مناسب و سالم به حفظ سلامت استخوان ها کمک می کند. در رژیم غذایی روزانه خود به قدر کافی از غذای کلیسم دار تناول کنید. به عنوان مثال ماست، کلم بروکلی و ساده و انجیر سرشار از کلیسم است. بعلاوه ویتامین c در کاهش احتمال پوکی ا ستخوان نقش موثری دارد ، پس از خوردن پرتقال غافل نشوید.

شربت آب لیمو

ممکن است خیلی ساده به نظر برسد ولی نوشیدن آب حاوی لیمو (سرد یا داغ) یک روش خوب برای به دست آوردن انرژی است. یکی از مهمترین دلایل احساس خستگی، کم‌آبی بدن شماست، بنابراین حتما مایعات کافی به بدنتان برسانید و البته اضافه کردن لیمو به آبی که می‌نوشید می‌تواند ویتامین‌ها و آنزیم‌های مفید به آن بیفزاید. یک پیشنهاد خوب این است که روزتان را با یک لیوان آب داغ لیمو شروع کنید.

قبل و بعد از ورزش چه بخوریم؟

قبل و بعد از ورزش چه بخوریم؟
آیا تا به حال اتفاق افتاده که ندانید برای انرژی مورد نیاز تمرین خود چه چیزی و چقدر بخورید؟ آیا در مورد چیزی که بعد از تمرین باید بخورید مطمئن نیستید؟ در این مقاله با سالمترین راههای دریافت انرژی قبل و بعد از تمرین آشنا می شوید.

صبح از خواب بیدار شدید و قبل از اینکه به باشگاه بروید زمانی را به راه رفتن روی تردمیل صرف می کنید.زمان لازم برای صبحانه خوردن را ندارید.گذشته از این،شما می خواهید وزن کم کنید و می خواهید بیش از پیش کالری هایتان را بسوزانید پس این فکر به سراغ شما می آید که چرا تمرینتان را با خوردن صبحانه هدر دهید؟

* اما واقعیت این است که خوب نخوردن تمرین شما را کم اثرتر نیز می کند.نخوردن باعث می شود که در طول تمرین احساس ضعف به شما دست بدهد علاوه بر این،باعث می شود که بعد از تمرین زیاد بخورید.

* خوردن زیاد قبل از تمرین خوب نیست. وقتی شما فعالیت دارید بدنتان نمی تواند غذای سنگین را هضم کند.پس چقدر،چه چیزی و کی باید بخورید؟

یک وضعیت متعادلی را پیدا کنید:
* یک خوب این است که به طور کلی سالم بمانید.اما کردن به صورت مداوم مهمتر است.

* های سخت و افراطی که خوردن غذاها یا چربی ها را محدود می کند انرژی ای که شما به آن نیاز دارید را برای شما تامین نمی کند.

* بدن شما به کربوهیدرات برای انرژی و پروتئین برای ماهیچه سازی و یک مقدار چربی برای قوی ماندن نیاز دارد.

* سعی کنید کربوهیدرات مثل پاستای تولید شده از گندم،برنج قهوه ای،میوه،سبزیجات قبل از تمرین بخورید.همچنین مقداری پروتئین کم چرب هم مصرف کنید.برای مثال،یک قطعه پنیر با کلوچه گندمی یا تخم مرغ پخته با یک پرتقال کوچک را با هم بخورید.

توجه داشته باشید غذاهایی که هستند سریع هضم نمی شوند و ممکن است باعث دل درد در طول تمرین شود.

زمان را خوب تنظیم کنید
لازم نیست که در طول تمرینات بدوید.خوردن یک غذای سبک یک ساعت قبل از تمرین بسیار مهم است. کمی غذای سالم و راحت و مناسب داشته باشید تا در زمان مناسب بتوانید کمی از آن بخورید. صبحانه ای شامل ،مقوی و سریع قبل از تمرینتان بخورید.

نسبت به جایگزین غذاها مراقب باشید
هیچ کدام بهتر از یک شیرینی آماده جایگزین غذایی خوبی نیست.به دنبال انواعی از آن باشید که چربی و قند کمتری داشته باشد و 4 یا 5 گرم پروتئین و 25 گرم کربوهیدرات داشته باشد.

مطمئن باشید که به اندازه کافی غذا خورده اید
غذای کم و سرپایی ممکن است برای 30 دقیقه پیاده روی یا کلاس ایروبیک کافی باشد.اما آیا تمرین سخت تر و شدید تری دارید و یا تمرین شما طولانی تر برنامه ریزی شده است ؟
پس باید غذاهای سالم تر بیشتری به وعده ی پیش ازخود اضافه کنید تا انرژی دریافتی شما افزایش یابد.

آب زیاد بخورید
حداقل 8 لیوان آب قبل و بعد از تمرینات بخورید مگر اینکه پزشکتان مایعات را برایتان محدود کرده باشد. هر 15 دقیقه و در طول تمرینات آب بخورید.

بعد از تمرین خودتان را شارژ کنید:
درطول تمرین از گلیکوژنی که در ماهیچه ها ذخیره شده است برای انرژی استفاده می کنید.ذخیره ها باید برای رشد و ترمیم ماهیچه ها بازگردد.خوردن و پروتئین بهترین روش برای این جایگزینی است.
سعی کنید در 1 یا 2 ساعت از زمان طولانی تمرینتان بخورید یا انرژی بدنتان دوباره پر شود.

برای متعادل کردن کربوهیدرات ها و پروتئین این غذاها را امتحان کنید:
* آرد گندم، لوبیا، پنیر کم چرب

* یک کاسه آش جو، یک فنجان شیر کم چرب و یک موز

* یک کاسه سوپ لوبیا و سبزیجات

* بوقلمون، گوجه فرنگی، کاهو