آداب طبیعت گردی

طبیعت خانه خدا است

طبیعت گردی و در طبیعت بودن فرهنگ ٫ آداب و را ه و رسمی بخصوص دارد. طبیعت

خانه خدا ٫ دانشگاهی بزرگ ٫ درمانگاهی عظیم و مکانی مقدس است. فراموش نکنیم که زمانی که ما در طبیعت قدم می گزاریم فقط یک میهمان هستیم٫ صاحبان واقعی طبیعت گیاهان٫ درختان ‌و حیات وحش موجود در آن منطقه هستند. با تخریب درختان و اجزای دیگر طبیعت ٫ و یا با بلند صحبت کردن و ایجاد سر و صدا ٫ صاحبان واقعی طبیعت را آزار ندهیم و شانس دیدن صاحبخانه و تجربه زیبایهای کم نظیر طبیعت را از خود دور نکنیم. از پرتاب کردن سنگ در کوه جدا خودداری فرمائید. پرتاب کردن سنگ نه تنها خطر صدمه زدن جدی و حتی مرگ را برای انسانها ، حیوانات و گیاهان به همراه دارد، بلکه آرامش و آرایش طبیعی کوهستان را بر هم میزند.از لگد کردن گیاهان ٫شکستن درختان و از رها کردن زباله های خود در طبیعت جدأ خودداری کنیم و با سکوت و رعایت آداب و رسوم طبیعت گردی ٫ به شنیدن موسیقی زیبا و آموزنده ی طبیعت گوش فرا دهیم. حفاظت از منابع طبیعی از جمله حفاظت از گیاهان ٫ درختان ٫ خاک ٫ مراتع ٫هوا٫ کوهها ٫آبها و رودخانه ها ٫ حشرات و پرندگان ٫ خزندگان و پستانداران ٫مناظر طبیعی و .....یک وظیفه عمومی و ملی است. برای حفظ پوشش گیاهی طبیعت و کوهستان از لگدمال کردن گیاهان و از شکستن شاخه های درختان ٫ نهالان و بوته های وحشی خودداری کنیم. از راه های مالرو و مشخص شده استفاده کنیم و از میان بر زدن و رفتن به راه های بیراهه خودداری کنیم. گیاهان و گلهای وحشی را نچینیم و آنها را از ریشه در نیاوریم٫ در صورتی که اهل سلیقه هستیم با عکاسی از اجزای مختلف طبیعت و گیاهان زیبایی آنها را به همراه خود به خانه ببریم. جهت حفظ زیبایی و کیفیت دست نخوردگی طبیعت از درست نمودن سنگچین و یا گسترش سنگچین های موجود به عنوان نشانه یا علامت خودداری کنیم. از نوشتن نام خود و یا گروه کوهنوردی بوسیله رنگ و سایر ابزار بر روی دیوار پناهگاهها٫ جانپناه ها و یا درختان و صخره ها در مسیر کوهنوردی یا روی قلل خودداری کنیم. به هنگام صعود از مسیرهای مشخص از دستکاری علائم راهنمای قلل یا مسیر کوهنوردی و خدشه دار کردن آنها جدأ خودداری کنیم. زباله ها ی خود را جمع آوری و همراه خود به پائین بیاوریم و از رها نمودن آنها و یا از چال کردن و مخفی نمودن زباله ها٫ در پشت سنگ ها جدأ خودداری کنیم. با احتیاط کامل در کوه٫ جنگل و مراتع از آتش استفاده نموده و با اطمینان کامل از خاموشی آتش محل را ترک نمائیم. از آلوده نمودن آب بخصوص در سرچشمه ها و امتداد رودخانه ها جدأ خودداری کنیم. از ایجاد صدای بلند و غیر ضروری که سبب وحشت حیوانات و پرندگان می شود و آرامش دیگران و طبیعت را برهم می زند جدأ خودداری کنیم. طبیعت گردها از سکوت و خلوت محیط اطرافشان لذت می برند. این آرامش و لذت می تواند به وسیله آلودگی صوتی نظیر داد زدن ٫ آواز خواندن یا صحبت بلند بر هم زده شود. با آرام ماندن می توان شانس دیدن حیوانات را افزایش داد و از صداهای آرام بخش طبیعت همانند صدای باد و آب و آواز پرندگان لذت برد. در طبیعت - مخصوصأ در کوهستان - از کندن ٫ سوزاندن و لگد کردن گیاهان باید جدأ خودداری نمود. این پوشش گیاهی ( در تصاویر زیر ) بسیار محدود و ظاهر أ بدون اهمیت در ارتفاع ۲۷۰۰ متری محلی برای زندگی و تخم گذاری چند گونه پرنده ٫ چند نوع پروانه و سوسک و انواع دیگر حشرات و خزندگان می باشد .حتی شغال موجود در منطقه در مواردی از پرندگان و تخم آنها که در این منطقه لانه سازی دارند تغذیه می کند .هر کدام از این حیوانات جایگاه و نقش ویژه ای در چرخه حیات و ایجاد تعادل در طبیعت دارند و تمامی آنها به این پوشش گیاهی محدود و ظاهر أ بدون اهمیت وابستگی مستقیم دارند. با ذهنی مثبت ٫ چشمانی باز و قلبی پاک به دامن طبیعت برویم تا با دستی پر از طبیعت بازگردیم و بدانیم که ما انسانها بر خلاف تصور عمومی ضعیف ترین موجود در طبیعت هستیم و به این دلیل باید سعی کنیم با شناخت صحیح ٬ دوری از غرور بیجا و رعایت کامل اصول پیشگیرانه ایمنی در طبیعت قدم بگذاریم.

 و در آخر کلامی تکمیلی درباره آداب طبیعت گردی .  در طبیعت به حریم شخصی دیگران احترام بگذاریم ، چرا که کم نیستند افرادی که ساعتها راه را طی می کنند و به دل طبیعت می آیند تا  لحضاتی را در سکوت و آرامش بسر ببرند. گوش فرا دادن به موسیقی طبیعت و تأمل در آن نه تنها باعث آرامش و سلامت روح و روان می شود  بلکه با تحریکی خاص طبیعت می تواند به تکامل شخصیتی ما کمک  کند.  قبل از ورود به طبیعت غرور خود را در شهر باقی بگذاریم و با ذهنی باز و روحی متواضع به دل طبیعت برویم و بدون شناخت دیگران ، خود را معلم آنها تصور نکنیم. در مقابله با همه موجودات با احتیاط ، فروتنی و تواضع برخورد کنیم که این در نهایت به صلاح خودمان می باشد.  متواضع باشیم و به یاد داشته باشیم که هر فردی را که در طبیعت ملاقات میکنیم « بدون درنظر گرفتن سن ، تیپ و قیافه و یا لباس و تجهیزات » ممکن است او در زمینه شناخت طبیعت تجربه بیشتری از ما داشته باشد و شاید او بتواند به ما چیزی یاد بدهد. بهتر است همیشه خود را با یک پیش فرض  شاگرد دیگران بدانیم تا روز به روز بر دانش و تجربه ما اضافه شود. و در نهایت  در طبیعت با دیگران به مسابقه و رقابت نپردازیم چرا که رقابت و مسابقه نه تنها  ما را از هدف اصلی طبیعت گردی  دور میکند ، بلکه می تواند باعث کدورت و کینه ورزی نسبت به دیگران بشود.

به امید آن که همیشه در زیبائیهای طبیعت قدم برداریم و نورخورشید زندگی بخش بر همه ما بتابد .