تاثیرات مثبت عضله‌سازی بر سلامتی دیابتی‌های مسن

افراد مسنی که به دیابت نوع 2 دچارند. مشکلاتی همچون افزایش جرم چربی بدن، محدودیت تحرک و کاهش انعطاف پذیری پیدا می‌کنند. محققان با بررسی گروهی از این افراد دریافتند که با افزایش حجم عضلات و انجام تمرینات عضلانی می‌توان به سلامت این افراد کمک کرد. 

پایگاه اینترنتی علم ورزش در این باره نوشت: در بین افراد میانسال ، دیابت نوع دو بسیار متداول است. دیابت به دلیل کاهش فعالیت فیزیکی باعث کاهش بافت در بین افراد میانسال، دیابت نوع دو بسیار متداول است. دیابت به دلیل کاهش فعالیت فیزیکی باعث کاهش حساسیت به انسولین می‌شود و میزان حجم چربی شکمی را افزایش می‌دهد. فعالیت فیزیکی و ورزش برای جلوگیری از این کاهش حساسیت موثر است، برای افراد مبتلا به دیابت نوع دوم توصیه می‌شود که ورزش‌های استقامتی مانند پیاده روی، دوچرخه‌سواری و شنا انجام دهند. مشاهده شده است که تمرینات عضلانی باعث کاهش بافت چربی شکمی می‌شود.

کالج آمریکایی پزشکی ورزشی، برای افراد مبتلا به دیابت نوع دوم ، ورزش‌های مداوم عضلانی را توصیه می‌کنند. به علاوه، همان طور که در مطالعات پیشین نشان داده شده، تمرینات عضلانی در افراد مسن از کاهش حجم ماهیچه‌ای جلوگیری می‌کند. قدرت آنها را بالا می‌برد و باعث انعطاف پذیری‌شان می‌شود. بنابراین، افراد مسن مبتلا به دیابت نوع دوم باید حتما تمرینات عضلانی متداوم انجام دهند.
با این وجود، برای این که این افراد با دقت و توجه مداوم این برنامه ورزشی را انجام دهند، باید زمان و فراوانی این جلسه‌های ورزشی بهینه باشد.
آیا در این حالت، دو جلسه ورزش در هفته‌ باعث بهتر شدن وضع سلامتی می‌شود؟ برای پاسخ دادن به این سوال، گروهی از محققان اسپانیایی، افرادی در سن 66 سال را به مدت 20 هفته‌ ، با برنامه ورزشی دو روز در هفته‌ مورد بررسی قرار دادند. این دو جلسه شامل پرورش اندام برای بالا بردن قدرت و توانایی بود. هیچ رژیم غذایی به خصوص برای از دست دادن حجم چربی انجام نشد. محققان متغیرهای مختلفی را در طول چهار هفته‌ قبل از شروع برنامه ورزشی، دقیقا قبل، 8 و 16 هفته‌ بعد از آن اندازه گیری کردند.

متغیرهای تن سنجی

جرم بدن، مجموع هفت لایه پوست، درصد جرم چربی بدن، میزان چربی شکمی زیر پوستی، میزان انرژی کسب شده و از دست رفته در روز

متغیرهای سوخت و ساز

میزان قند خون، میزان هموگلوبین، حساسیت به انسولین

متغیرهای بیولوژیک

تمرکز تستسترون و تستسترون بدون کورتیزول

متغیرهای عضلانی

تغییرات ماکزیمم تکرار در حالت خوابیده و چمباتمه زده

برنامه ورزشی مداوم طی 16 هفته‌ شامل تمرینات قدرتی بود، هر کدام از دو جلسه هفتگی، 45 تا 60 دقیقه بود و حداقل با فاصله دو روز از هم انجام می‌شد.

هر جلسه شامل دو نوع ورزش برای عضوهای پایینی بدن (فشار دادن ران و ورزش زانو) یک ورزش برای ناحیه سینه (به صورت خوابیده) و چهار تا پنج ورزش برای عضلات اصلی بدن بود. در هشت هفته‌ اول، شرکت کنندگان 3.6 تا 4 سری، 10 تا 15 بار نرمش‌ها را با بازده 70 – 50 درصد تکرار کردند. در هشت هفته‌ دوم، نرمش‌ها را در سه تا پنج سری، پنج تا شش بار با بازده 70 – 80 درصد تکرار کردند. همه نرمش‌ها با دستگاه انجام شد و اولویت اول این بود که ورزش‌ها با بالاترین سرعت صورت گیرند.

بعد از 16 هفته‌ ورزش مداوم، وزن شرکت کنندگان تغییری نکرد، اما مجموع هفت لایه پوستی 8.5 درصد، حجم چربی شکمی زیر پوستی 11.2 درصد چربی احشامی، 10.2 درصد کاهش داشتند. به علاوه حساسیت به انسولین 46.3 درصد افزایش داشت و قند خون حدود 7.1 درصد کاهش پیدا کرد.

میزان کسب انرژی افزایش داشت تا در حالی که میزان از دست دادن انرژی تغییری نکرده بود. در آخر، قدرت عضلات 17.1 درصد در حال چمباتمه زدن و 18.2 درصد در حالت خوابیده افزایش داشت.

وزن بدن شرکت کنندگان بعد از 16 هفته‌ تغییری نداشت در حالی که میزان کالری دریافت شده 15.5 درصد افزایش داشت. این بدین معنا است که ورزش به تنهایی باعث کسب میزان کمی وزن می‌شود که معمولا در ماهیچه‌هاست و باعث کاهش چربی بدن می‌شود.

این نتایج نشان می‌دهد که افراد مسنی که دیابت نوع دو دارند، با انجام دو جلسه ورزش هفتگی بدون رژیم غذایی برای از دست دادن چربی می‌توانند قند خون‌شان را کاهش دهند. این ارتباط را می‌توان بدین شکل توضیح داد که با افزایش میزان گلوکز ذخیره شده میزان انسولین آزاد شده برای تنظیم قند خون کاهش می یابد.

ورزش برای افزایش قدرت به افراد مسن این امکان را می‌دهد تا قدرت، توانایی و انعطاف پذیری‌شان را بالا ببرند. همچنین این مطالعات نشان می‌دهد که فقط با انجام دو جلسه ورزش در هفته‌ به مدت 40 تا 60 دقیقه می‌توان حساسیت به انسولین را بالا برد. این بهتر شدن سلامتی با کسب قدرت و کاهش چربی بدن همراه است.

این برنامه ورزشی برای بالا بردن سطح سلامتی بدن و برای افراد مسن مبتلا به دیابت نوع دو مفید است.

باید در اینجا خاطر نشان کرد که افرادی که زندگی ساکنی دارند باید قبل از این که به مشکل بر بخورند به طور مداوم ورزش کنند.