قله را واقعاً می زنیم ؟

ما در کوهنوردی اصطلاحاتی داریم که معمولاً آنرا استفاده می کنیم . نمی دانم چقدر راجع به آن فکر کرده ایم . ولی آنچه که مهم است اینکه برخی از آنها را می توانیم بهتر کنیم . یکی از آن موارد قله را زندن است . آیا ما واقعاً قله را می زنیم ، نمی توانیم از کلمات بهتر و زیباتری استفاده کنیم ؟
شما هیچ قله ایی را نمی زنید ،بلکه چند لحظه برروی آن می ایستید فریاد شادی سر می دهید، مناظر اطراف را به تماشا می نشینید ، خدای خویشش را سپاس می گویید و سپس باز می گردید. آنگاه برف به کمک باد جای پاهای شما را پر می کند . دلتنگی در بازگشت به سراغتان می آید و آرزو می کنید عمری باقی باشد تا دوباره عظمت خداوندی را در بلندای کوهستان نظاره گر باشید.
پیشنهاد من برای قله را زدن  بوسه بر قله است . شما چه پیشنهادی دارید تا دیگر از کلمه زدن قله در هنگام رسیدن به قله پرهیز کنیم

احمد غریب زاد :
عبارت "قله را صعود کنیم" به جای "قله را بزنیم" پیشنهاد می شود.   همین!

محمد رضا یاوری :
ما قله را نمی زنیم البته شاید اینطور فکر کنیم که بالا رفتن از کوه و ایستادن بالای کوه یعنی افتخار.مطمئنا هر کس چنین تفکری داشته باشد فقط هدفش صعود و زدن قله است. ما در کوه هماهنگی-تبعیت-ایثار-کار گروهی-تلاش و دهها ارزش دیگر را تمرین می کنیم و با استفاده از این ها نفس خود را می زنیم که اگر غیر این کنیم بسیار وقت خود را تلف کرده ایم.
دوستی در صعودها در 10 قدمی قله می ماند و بر می گشت !این یعنی چه!!!؟