صعود زمستانی کی2 چرا بی نتیجه مانده؟

صعود زمستانی کی2، به عنوان بزرگ ترین چالش دنیای کوهنوردی همچنان بدون موفقیت باقی مانده و نهایت دستاورد کوهنوردان تاکنون دستیابی به ارتفاع 7000 متری بوده است.

  قله کی 2 در ارتفاع 8611 متری قرار دارد و پس از اورست دومین قله بلند کره زمین محسوب می شود. با اینکه کی2 (نام دیگر این کوهستان چوگوری است) بیش از 200 متر از بام دنیا یعنی قله اورست   کوتاه تر است اما چهل سال پس از اولین صعود زمستانی به اورست، صعود زمستان به کی2 همچنان غیر قابل انجام است.

صعود زمستانی کی2 (مشهور به کوهستان قاتل)، به عنوان بزرگ ترین چالش دنیای کوهنوردی همچنان بدون موفقیت باقی مانده است. چندین تیم در طول بیست سال اخیر در این مسیر تلاش کرده اند که نهایت دستاورد آن ها دستیابی به ارتفاع حدود 7000 متری بوده است.

کلیدهای اصلی در زمستان کی2

همه انسان ها و حتی شرپاها نیازمند هم هوایی خوب برای رسیدن به قله این کوه هستند. روش تاریخی و معمول صعود در بالا و استراحت در پایین روشی زمانبر است و نیاز به تلاش زیاد دارد. تقریبا همه تیم هایی که در زمستان کی2 تلاش جدی داشته اند، دو ماه در منطقه حضور داشته اند که بیشتر این مدت در بیس کمپ به ارتفاع 4950 متری می گذرد. به طور کلی هر فرد کمتر از ده روز را می تواند بالای بیس کمپ بگذراند.

آنچه این روزها به عنوان چادر ارتفاع شناخته و به عنوان ابزاری برای هم هوایی پیش از صعود به کار برده می شود در صورتی که مفید هم باشد، تنها می تواند بدن را در ارتفاع بیس کمپ کی2 یا حدود آن به هم هوایی برساند. بنابراین باز هم مراحل هم هوایی در بالای بیس کمپ پابرجا می ماند.

یک راه دیگر که در اینجا تست شده، هم هوایی در مسیر نرمال برودپیک است که از نظر فنی از کی2 آسان تر است. البته در اینجا هم خطر بهمن وجود دارد.

کار تیمی

یکی از تفاوت های صعود زمستانی کی2 نوع خاص نیاز به کار تیمی است. در اینجا هر عضو تیم باید کلکسیونی از مهارت های سطح بالای کوهنوردی باشد. همچنین به یک رهبری قدرتمند نیاز است تا بتواند اعضای تیم را در کنار همدیگر به کار بگیرد. این صعود نیاز به توان حرکت در برف عمیق، صعود فنی، تقسیم بار، ثابت گذاری مسیر و … دارد که در شرایط سرمای کشنده و ارتفاع بسیار سخت تر هم خواهند بود.

شرایط ایده آل اعضای یک تیم برای موفقیت در صعود زمستانی کی2 این است که اعضای تیم بایستی تجربه صعودهای سختی قبلی در کنار همدیگر را داشته باشند و بتوانند در کنار هم کار کنند.

پیش بینی آب و هوای کی2کی

کوهستان قاتل جدا از سایر هشت هزار متری ها  و به طور تقریبا منفرد ایستاده است. در زمستان فشار بارومتریک هوا پایین تر از حالت معمول نیز است که باعث می شود احساس سرما بیشتر هم بشود. این جدا بودن از کوهستان های بلند دیگر باعث می شود که الگوی هوا در زمستان کی2 متمایز شود. بیشتر جبهه های هوایی از غرب می آیند، اول با کی2 در شمال پاکستان برخورد می کنند و به همین دلیل گاها برای روزها یا حتی هفته ها کوه زیر تازیانه باد قرار می گیرد.

به نظر برخی از تلاش کنندگان در زمستان کی2، کلید حل این مساله صعود سریع در پنجره های هوایی کوچک است. این به معنای تلاش در دوره ای کمتر از سه روز است.

سرعت

صعود زمستانی به کی2 در سه روز نیاز مبرم به سرعت دارد. این به معنای آن است که تیم باید صعود خود را از بیس کمپ پیشرفته شروع کند و کمپ یک خود را دقیقا در زیر قسمت موسوم به دودکش برپا کند. این جمله به این معناست که در طول یک روز بایستی بیش از هزار متر را صعود کرد. که حدودا هشت ساعت با توجه به تلاش تیم ها زمان می گیرد.

در روز بعدی کوهنوردان باید خود را به ارتفاع حدود 7600 متری برسانند که در اینجا هم تلاش زیادی لازم است. مرحله بعدی در این تئوری صعود بیش از هزار متر تا قله و همچنین بازگشت است که بدون شک سخت ترین قسمت این اکسپدیشن خواهد بود. تلاشی که حدود 24 ساعت به طول خواهد انجامید، سپس در روز بعد تیم ها به پایین باز می گردند.

آیا این واقع بینانه است؟ در تلاشی که دنیس اوروبکو در قالب تیم لهستانی در سال های قبل انجام داد، خود را در تلاش اول به کمپ یک و روز بعدی به کمپ سه رسانید. اما هنوز قسمتی از مسیر در پیش روی او باقی مانده بود.

مسیرهای صعود به کی2

کوهستان کی2 حدود 12 مسیر صعود دارد، اما تنها بر روی دو مسیر در زمستان کی2 تلاش شده است. آلکس تکسیکون کوهنورد اسپانیایی در یک بررسی در شرق کوه می گوید: این جبهه در زمستان شدنی نیست. اما دنیس اوروبکوی روس اعتقاد دارد که این قسمت به دلیل شرایط برف و یخ مناسب تر، بهتر از مسیر آبروزی و چزن است. این در حالی است که شرق کی2 حتی در تابستان هم تاکنون صعودی به خود ندیده است.

در مسیر آبروزی، به شکل ایده آل، یک تیم جداگانه بایستی ثابت گذاری در قسمت بلک پیرامید و قسمت های پایینی را انجام دهد و قسمت آخر برای تیم قله بماند. تیم قله هم می تواند از طناب ثابت های تابستان استفاده کند. مسیری که بیشتر هشت هزار متری ها به آن شکل در زمستان صعود شده اند.

جمع بندی

بر اساس بررسی ها پیشنهاد شده است که هم هوایی در یک کوه آسان تر صورت بگیرد. سپس یک تلاش سرعتی سه روزه روی مسیر اصلی انجام شود.

چالش بزرگ دنیای کوهنوردی – یعنی صعود زمستانی به قله کی2 – چه زمانی توسط انسان به پایان می رسد؟ کسی نمی داند! اما بهترین کوهنوردان دنیا، به ویژه نیرمال پورجا و تیم شرپاهای نپالی و محمدعلی سدپارا کوهنورد بزرگ پاکستانی و چندین تیم بین المللی دیگر در زمستان 2021 قصد تلاش بر روی این  کوهستان وحشی را دارند.   

منبع: آلن آرنته

دونده ماراتنی که هیچ چیز مانع موفقیت او نشد؛ حتی معلولیت!

همه ما می­دانیم که ورزش کردن فواید بسیار زیادی دارد. اما گاهی اوقات به دلیل مشغله زیاد، تنبلی و… ورزش کردن را ترک می کنیم. بعضی از افراد فقط به دنبال یک انگیزه یا یک محرک هستند تا ورزش کردن را دوباره شروع کنند اگر شما هم جزء این دسته از افراد هستید پس این مطلب از مجله علم ورزش را بخوانید. در این مطلب به معرفی هانا گاویوس، دونده ماراتنی می‌پردازیم که هیچ چیز مانع رسیدن او به اهدافش نشد؛ حتی معلولیت !

هانا گاویوس، دونده و علاقمند به یوگا، ۳ سال پیش در تایلند و هنگام فرار از دست مردی که قصد آزار او را داشت، از صخره‌ای به ارتفاع ۴۵ متر به پایین پرت شد. در این حادثه، نخاع او آسیب دید و توانایی حرکت کردن را از دست داد. او چندین ماه بستری شده بود. پزشکان از اینکه او بتواند دوباره راه برود اطمینان نداشتند.

او در بیمارستان و از طریق تلویزیون مسابقات ماراتن آن سال را تماشا می‌کرد؛ و این موضوع در شرایط جسمی که او داشت باعث حسرتش  شده بود .گاویوسبا می‌گفت: “من هم مانند این افراد سریع و چابک بودم، اما هم اکنون زمین گیر و عاجز شده‌ام. :( ”

تماشای دوندگان ماراتن و همچنین شنیدن داستان زنی به نام آماندا، که سال قبل موفق به انجام ماراتن با عصا شده بود، به او انگیزه می‌داد. گاویوس می‌گوید: “من از دختری الهام می‌گیرم که به طور مادرزادی پا ندارد، اما اسکیت ­سواری می­‌کند. دیدن اینکه افراد با وجود چالش ها و مشکلات‌شان از تلاش کردن دست نمی‌کشند، به من انگیزه می‌دهد تا من هم تلاش کنم و از تمام توانایی‌ها و پتانسیل های خود،برای رسیدن به اهدافم استفاده کنم.

بنابراین گاویوس تصمیم گرفت برای شرکت درماراتن با عصا، آماده شود. او مربی­ای را استخدام کرد که از شمال کالیفرنیا و از طریق تماس تلفنی، نحوه استفاده از عصا را به او آموزش می‌داد. گاویوس آموزش خود را به تدریج با یک ساعت راه رفتن با عصا شروع کرد،سپس آن را به دو ساعت افزایش داد و زمانی که به سه ساعت رسید، مسافتی که با عصا می­رفت را ثبت می‌کرد. او می‌گوید سخت ترین قسمت آموزش، زمانی بوده که باید با عصا ۱۸ مایل می‌دویده است.

پس از طی کردن دوره های آموزشی، هانا گاویوس در سال ۲۰۱۸ در ماراتن نیویورک شرکت کرد و موفق شد پس از ۱۱ ساعت و ۲۰ دقیقه به خط پایان برسد. هدف امسال او این است که در زیر ۱۰ ساعت به خط پایان برسد. گاویوس می‌گوید:” من به اطرافیانم می­گفتم که می­خواهم درماراتن با عصا شرکت کنم، اما هیچ­کس من را باور نکرد. اگر شما از صمیم قلبتان چیزی را بخواهید، به دنبال آن می روید، من هم واقعا میخواستم بدوم.”

گاویوس می‌گوید:” قصد من از شرکت در دو ماراتن با عصا این بود که مردم را با آسیب های نخاعی آشنا کنم. هدف نهایی من دوباره دویدن بود.” این دونده ماراتن می­گوید :” انجام هر نوع ورزش یا فعالیت بدنی برای من مانند نوری در تاریکی است و بهمن کمک می‌کند احساس آرامش کنم و با ترس های خود مواجه شوم. این فعالیت‌ها باعث می­‌شود من دائما خود را به چالش بیاندازم. من سعی کردم از حداکثر ظرفیت خود برای رسیدن به موفقیت استفاده کنم. به خودم می گویم این موفقیت، از قدم های کوچک شروع شد و من از ابتدا قادر به انجام چنین کار بزرگی نبودم.”

خواسته هانا گاویوس این است که مردم بدانند ممکن است هر کسی دچار معلولیت شود، و زندگی برای افراد معلول به پایان نمی‌رسد. آنها همچنان می­‌تواند کار کنند و برای رسیدن به اهداف خود تلاش کنند. او می­گوید: “من نمی­‌خواهم مردم معلولیت را همانند برخی عوامل ناتوان کننده، مانند پای رگ به رگ شده یا زانوی شکسته، بدانند و تصور آنها این باشد که با معلولیت نمی‌توان ورزش کرد‌. با وجود معلولیت نیز می‌توان هر کاری کرد. ما معلولان نیاز به ترحمنداریم. ما می‌توانیم با وجود معلولیت، به زندگی خود ادامه دهیم و اهداف خود را دنبال کنیم؛به شرطی که نحوه مدیریت معلولیت را بلد باشیم.”

او می­گوید:” زمانی که می­­بینم می­توانم ۱۸ مایل را با عصا بدوم، اعتماد به نفسم بیشتر می­شود و به توانایی های افتخار‌آمیز خود پی می‌برم.” هانا گاویوس،از طریق تجربه چیزهای جدید و انجام فعالیت‌های بدنی، توانست اعتماد به نفس خود را، حتی طی دوره‌ی طاقت فرسای آموزشی، حفظ کند.

هانا گاویوس، یکی از ۵.۴ میلیون آمریکایی است که با معلولیت، چیزی که او اذعان می‌کند مردم آن را کامل درک نکرده‌اند، زندگی می‌کنند. گاویوس می‌گوید:” مردم آشنایی چندانی با آسیب‌های نخاعی و معلولیت ندارند. آن‌ها فکر می­‌کنند پاهای من مشکل دارد، در حالیکه کمر من آسیب دیده‌است.” گاویوس تلاش می‌کند مردم با آسیب های نخاعی آشنا شوند؛ بنابراین به بنیاد هایی که به تحقیق درباره آسیب های نخاعی و روش های درمان آن می­پردازند، کمک مالی می‌کند.

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com

منابع: bustle + wsj

علم ورزش