راه اندازی پرتال باشگاه

۶ راه ساده برای کم کردن استفاده از پلاستیک در سفر

میزان پلاستیک تولیدی در ایران ۱۷ هزار تن است و اگر روند رها کردن‌ آنها در طبیعت به همین شکل ادامه پیدا کند، دیگر برگشتن به نقاطی که تا دیروز دیدنی بودند، ناممکن می‌شود. سفر به جزیره هرمزی که زیر خلوارها زباله و پلاستیک مدفون شده، چه فایده‌ای خواهد داشت؟

استفاده نکردن از پلاستیک سخت است، به خصوص اگر در سفر باشیم. شاید فکر کنیم یک پلاستیک ضرر چندانی به طبیعت نمی‌زند، ولی باید بدانیم خیلی‌ها مثل ما فکر می‌کنند و مسئولیت را بر گردن دیگری می‌اندازند.

احساس تعلق نداشتن به یک نقطه باعث می‌شود، چندان در قبالش احساس مسئولیت نکنیم، ولی ما قرار نیست فقط یک بار به هرنقطه سفر کنیم.

مواد پلاستیکی فقط  طبیعت را نازیبا نمی‌کنند. براساس مطالعات انجام شده، تجزیه پلاستیک در دریا، دریاچه و رودخانه ممکن است تا صدها سال طول بکشد. روند تجزیه آنها در مراکز دفن هم بسیار طولانی‌ست.

باید بدانیم زمینی که در آن زندگی می‌کنیم متعلق به فرزندان‌مان هم هست. آنها هم حق دارند به اندازه ما از زندگی در این زمین لذت ببرند و به جای زباله‌های رها شده در هر نقطه، تصویری شفاف و تمیز ببینند.

بنابراین هرکدام از ما با انجام کارهای ساده‌ای می‌توانیم میزان پلاستیک مصرفی‌مان را کم کنیم و مسئولیت‌مان را در قبال طبیعت انجام دهیم.

برنامه های هفته چهل ام سال 98

آمادگی برای شرکت در برنامه های کوهنوردی

کوهنوردی یک ماجراجویی تمام عیار است که به هیچ عنوان نباید آن را دست کم گرفت. علاوه بر آشنایی با نحوه صحیح پیمایش می بایست با مواردی مانند نقشه خوانی، جهت یابی و کار با طناب نیز آشنا بوده و درک درستی نیز از وضعیت آب و هوایی منطقه ای که می خواهید در آن اقدام به کوهیپیمایی کنید داشته داشته باشید. حتما از سازمان های معتبر و یا دوستانی که تجربه کوهنوردی در محل مورد نظر شما را دارند راهنمایی بگیرید.

آماده سازی و برنامه ریزی برای کوهنوردی

برای آماده سازی و برنامه ریزی صعودتان وقت بگذارید. اگر برای برنامه ریزی و آماده سازی تان به خوبی وقت بگذارید شانس شما برای صعودی موفق و لذت بخش بسیار بسیار بیشتر خواهد شد. برای شناخت مسیرهای پاکوب و رایج وقت بگذارید، از دوستانتان کمک بگیرید و یا در اینترنت (با استفاده از منابع مختلف) جستجو کنید. صرف نظر از اینکه صعودی یک روزه در نزدیکی محل زندگیتان دارید و یا در برنامه ای یک ماهه شرکت می کنید، بسته لوازم کاربردی کاملی به همراه ببرید. همیشه پیش از شروع کوهنوردی وسایلتان را چک کنید، باور کنید اینکه هنگام صعود متوجه شوید یخ شکن هایتان را جا گذاشته اید اصلا خوب نیست!!

کفش مناسب کوهنوردی

در کوهنوردی کفش شما سرمایه ی شماست! در تمام  رشته های کوهنوردی اعم از سنگ نوردی ، کوهپیمایی ، جنگل پیمایی و …. کفش، مهمترین و اولین وسیله به حساب می آید. با توجه به اهمیت پوشیدن کفش مناسب، ویژگی های مهم و نکات کلیدی در انتخاب کفش مناسب کوهپمایی و کوهنوردی را به طور خلاصه شرح می دهیم:

الف- مشخصات کفی و رویه کفش کوهنوردی

رویه ی کفش می بایست :

۱- محکم و قابل ارتجاع باشد.

۲- ضد آب باشد. (برای برنامه های غیر زمستانه و یک روزه، به خوبی مقاوم در برابر آب باشد کافی ست)

۳- قابلیت تعریق داشته باشد.

۴- تا حدی برای راحتی پا، نرم و قابل انعطاف باشد.

۵- در برابر سرما، گرما و عوامل محیطی مقاوم باشد.

۷- بندها تا نزدیکی پنجه ی پا ادامه داشته باشد.

۸- تا روی پا و قوزک ها را بپوشاند.

در گذشته رویه کفش کوهنوردی را از چرم و بسته به نوع کاربرد آن ها را دو و یا چند لایه می ساختند. اما امروزه این کفش ها به دلیل سنگینی و عدم امکان تنفس پا در کفش، چندان متداول نبوده و از موارد زیر برای ساخت رویه استفاده می شود.

پارچه های کورتکس و سیمپاتکس (Core-tex & Sympatex) که یک طرفه بوده و در برابر رطوبت و باد عایق بوده و امکان تنفس پا در داخل کفش را فراهم می آورند.

مواد کولار که پارچه ی ضربه گیر هستند و برای کوهنوردی در مسیرهای سنگلاخ بیشتر استفاده می شود.

رویه های از جنس تین سولت (Thinsulate) که برای حفظ گرمای پا بسیار مناسب بوده و از این رو برای تولید کفش های زمستانه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

کفی کفش کوهنوردی می بایست :

۱- چسبندگی و اصطکاک خوبی داشته باشد.

۲- خاصیب ضربه گیری داشته باشد.

۳- عاج های عمیق و مقاوم در برابر سایش داشته باشد.

۴- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.

۵- انعطاف پذیری مناسبی (با توجه به نوع کفش و برنامه) داشته باشد.

شناخته شده ترین کفی کفش کوهنوردی برندی ایتالیایی به نام ویبرام است که لایه ای ترکیبی از کربن و لاستیک و با استحکام و ضد لغزش است. تقریبا تمامی کمپانی های مختلف و معتبر تولید کفش از این برند در ساخت کفش هایشان استفاده می کنند.

ب- راهنمای انتخاب و خرید کفش کوهنوردی

باید دقت کرد که برنامه های طبیعت گردی و کوهپیمایی متفاوت نیاز به کفش های متفاوتی هم دارند. هنگام خرید علاوه بر دقت به موارد بالا، باید کفشی مناسب برنامه مورد نظرتان انتخاب کنید. اندازه ساق کفش کوهنوردی می بایست بین ۱۴ تا ۱۹ سانتی باشد. همچنین این کفش ها دارای تاریخ انقضای ۲ تا ۵ سال هستند، بنابراین هنگام خرید حتما به تاریخ تولید دقت کنید. توجه به قیمت، گارانتی و برند کفش نیز مسلما به داشتن خریدی بهتر کمک می کند.

نکات مهم در انتخاب و خرید کفش کوهنوردی:

 ۱- کفش کوهنوردی می بایست ۱ تا ۱/۵ شماره از کفش معمولی شما بزرگتر باشد تا هنگام پایین آمدن به نوک پا فشار نیاورد. دقت کنید که کفش کوهنوردی به هیچ عنوان جا باز نمی کند !!!

۲- هنگام امتحان کردن کفش جوراب ضخیم بپا کنید و ترجیحا بعد از ظهر (به دلیل تغییر اندازه پا) اقدام به خرید کنید.

۳- پس از پوشیدن کفش و بستن بند آن، روی یک پای خود ایستاده و با پای دیگر خود به دیوار ضربه وارد کنید. اگر کفش مناسب باشد در این حالت هیچ‌‌گونه ضربه‌ای به طور مستقیم به پایتان وارد نمی‌شود.

۴- مطمئن شوید که کفش از قوزک پایتان محافظت می کند.

۵- پیش از بستن بندها، پایتان را تا جایی که امکان دارد در داخل کفش به قسمت جلو برانید و پنجه‌ی پایتان را کاملاً در جلوی کفش قرار دهید در این هنگام باید به اندازه حداقل قطر یک انگشت، پاشنه با انتهای کفش فاصله داشته باشد.

تغذیه در کوهنوردی

مطمئن شوید که غذا و آب کافی با خود همراه دارید. به طور کلی هرچه ارتفاع پیمایش بیشتر می شود می بایست از خوراکی هایی که نیاز به آب و اکسیژن کمتری دارند استفاده کرد تا به این ترتیب از بروز مشکلات گوارشی جلوگیری شود. خوراکی های سنگین تر برای جلوگیری از ضعف بدنی هنگام فرود مصرف شوند. هنگام کوهنوردی حتما مواد دارای کربوهیدرات مانند نان و سیب زمینی مصرف کنید؛ چرا که کربوهیدراتها به سرعت هضم شده و سوخت لازم برای ادامه فعالیت را بخوبی در اختیار کوهنورد قرار می دهند. آزاد کردن انرژی از چربی ها در بدن به اکسیژن و آب زیادی نیاز دارد، بنابراین در ارتفاعات بالا از مواد غذایی چرب استفاده نکرده و فواصل زمانی تغذیه تان را طوری تنظیم کنید که بدن از ذخیره چربی هایش بیش از اندازه استفاده نکند. در طول مسیر آب به مقدار کافی بنوشید تا دچار سرگیجه و ضعف ناشی از دی هیدراته شدن نشوید.

اگر در مسیرهای دور از منابع آبی کوهپیمایی می کنید حتما بیش از مقدار مورد نیاز برای مصرف یک روز با خودتان آب همراه ببرید.

 لوازم اورژانس و ضروری کمکی همراه ببرید.

در کوهنوردی بسیاری از حوادث و صدمات به این دلیل اتفاق می افتد که کوهنوردان قدرت نیروهای طبیعی در کوه را دست کم می گیرند و یا بیش از اندازه به قوای خویش اطمینان داشته و جانب احتیاط را رعایت نمی کنند. اینگونه آسیب دیدگی ها که عمده ی رخ های ناگوار در کوه را تشکیل می دهند کاملا قابل پیشگیری هستند. همیشه (بویژه در مناطق بکرتر) کمک های اولیه و وسایل ضروری اضافه همراه ببرید، شاید به نظرتان نیاید اما گاهی داشتن یک جفت دستکش اضافه  می تواند جانتان را نجات بدهد. اگر در برنامه های پرمخاطره شرکت می کنید می توانید پناهگاه های انفرادی سبک و کم جا را با خود همراه ببرید. 

۷- مهارت های نجات و کارهایی که در موارد خطر باید انجام داد

مسلما تصمیم گیری هنگام مواجهه با خطر و آسیب دیدگی در شرایطی پر از استرس انجام می شود و بنابراین احتمال اینکه این تصمیم گیری ها غلط بوده و به بدتر شدن اوضاع منجر شوند زیاد خواهد بود. یک فرد کاملا آموزش دیده کسی است که در این شرایط بدون نیاز به فکر کردن عمل می کند. کسانی که ساده اندیشانه گمان می کنند حادثه بدی رخ نخواهد داد هنگام قرار گرفتن در چنین شرایطی به دلیل نداشتن آمادگی روانی ممکن است تصمیمات بسیار بدی (مانند میانبرهای کور کورانه) را اجرا کنند. بنابراین حتی در ساده ترین مسیرها نیز هیچ وقت حادثه را از خودتان دور نبینید.

در مواقع خطر :

     ۱- آرام باشید. عجله ممکن است یک اتفاق بد کوچک را به فاجعه ای تمام قد تبدیل کند.

     ۲- یک برآورد کلی و سریع از آسیب ها و تلفات به دست بیاورید.

     ۳- مشخص کنید که آیا افراد گروه یا خودتان می توانید آسیب دیدگی ها را  تا حد قابل قبولی کاهش دهید یا نیاز به کمک دارید.

     ۴- درصورتی که تلفن شما آنتن نمی دهد و کسی را به سادگی در آن حوالی نمی توان پیداکرد یکی از اعضای گروه و یا خودتان بعد از درمان و استراحت کافی به جستجوی کمک بروید.

     ۵- هیچ وقت فرد آسیب دیده را بدون مراقب رها نکنید؛ مگر درحالتی که چاره ی دیگری ندارید. مختصات و محل را به خوبی به خاطر داشته باشید. همراه داشتن GPS در این موارد بسیار کمک کننده است.

     ۶- مصدوم مشکوک به آسیب دیدگی در ناحیه ستون فقرات را به هیچ عنوان تکان ندهید. اورا گرم نگه داشته و از کم آب شدن بدنش جلوگیری کنید.

     ۷- اگر نیاز به جابجایی و پناه گرفتن دارید، سعی کنید تا جای ممکن از مسیر پاکوب دور نشوید. چرا که تمرکز تیم های امداد و نجات بیشتر روی این محل ها خواهد بود. در صورت فاصله گرفتن از مسیر کوهنوردی ، مسیر جابجاییتان را علامت گذاری کنید.

وسایل ارتباطی ضروری

هنگام کوهنوردی تلفن همراهتان را همیشه همراه ببرید. هنگام بروز حادثه، زمان بسیار حیاتی و حائز اهمیت است و موبایل شما می تواند زمان زیادی برایتان ذخیره کند. اگر به مناطقی سفر می کنید که پوشش شبکه تلفن همراه در آن وجود ندارد بیسیم و وسیله ارتباطی رادیویی با خود همراه ببرید تا بتوانید دیگر افراد گروه را که احیانا از دید شما خارج شده اند پیدا کنید.

- وقتی که تازه کارید ..... 

بدون شک کوهنوردی بسیار لذت بخش و جذاب است، اما این جذابیت خالی از خطر هم نیست. اگر تازه کار هستید کوهنوردی را با مسیرهای کوتاه شروع کنید تا به این ترتیب خطر مواجه شدن با آسیب ها و صدمات  را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهید.  به آرامی صعود و فرود کنید و رفته رفته با افزایش تجربه و اعتماد به نفستان مسیرهای بیشتر و دشوارتری را انتخاب کنید. اگر زود به خودتان سخت گرفته و فشار بیاورید بدون شک خودتان ، هم تیمی هایتان، گروه امداد و نجات و سایر کوهنوردان را در معرض خطر قرار خواهید داد. براساس توانایی هایتان برنامه ریزی کنید و هنگام برنامه ریزی همیشه ضعیف ترین فرد گروه را در ذهن داشته باشید.

آنچه که کوهنوردی را زیباتر می کند همین غلبه بر دشواری هاست. تمام کوهنوردانی که بر بلندترین نقاط زمین پا گذاشته اند؛ از برداشتن گام های کوچک شروع کرده اند.

- کمک های اولیه

بدون شک شرکت در برنامه های آموزشی ارائه کمک های اولیه بسیار ارزشمند است. شرکت در این برنامه ها بسیار ارزان قیمت و حتی گاهی رایگان است. خوشبختانه یادگیری نحوه ارائه و انجام کمک های اولیه بسیار ساده و در مدت زمان کمی قابل انجام است. این آموزش ها می توانند بی اندازه ارزشمند باشند. همیشه جعبه کمک های اولیه با خود همراه ببرید. 

 

۹ نکته کلیدی جهت اجرای بی‌خطر برنامه در فصل زمستان

۱. حتی اگر ساعت غروب آفتاب رو هم بدونید، ممکنه هوا زودتر از اونی که توقع دارید تاریک بشه. آسمان پوشیده از ابر یا شرایط پیشبینی نشده آب و هوایی میتونن موجب تاخیر در حرکتتون بشن.

۲. میدونید دارید کجا میرید؟ پس شاید اطلاع ندارید که چقدر دیگه به پایان برنامه مونده. مطمئن بشید که قبل از شروع برنامه، برنامه ریزی درستی برای مسیر دارید.

۳. اصلا این موضوع رو که با چه سرعتی میتونید یک مسافت زیاد رو کوهپیمایی کنید دست کم نگیرید. خصوصا اگر باتجربه نیستید. در مورد آمادگی جسمانی، شناخت عوارض محیط پیرامون مسیر و میزان مسیری که میتونید طی کنید کاملا با خودتون صادق باشید.

۴. هر چقدر هم که منبع روشنایی باهاتون باشه بازم کافی نیست. در واقع هر عضو تیم باید  هدلایت همراه داشته باشه، حتی اگر تصمیم به بازگشت قبل از تاریک شدن هوا داشته باشید. باطری اضافه رو هیچوقت فراموش نکنید.

۵. مطمئن باشید که تجهیزات مناسب به همراه دارید. بعنوان مثال: لباس گرم اضافه و سوت برای مواقع درخواست کمک.

۶.مسیر رو گم نکنید. همیشه نقشه و قطب نما رو همراه داشته باشید و طرز استفاده ازشون رو یاد بگیرید. ممکن ترجیح بدید از ابزار گوشی های هوشمند بخواید استفاده کنید، اما هرگز صرفا به ابزار دیجیتال متکی نباشید.

۷. قبل از شروع برنامه، مطمئن بشید موبایلتون کاملا شارژ هست و همیشه در مواقع عکاسی نیم نگاهی به میزان باقی مانده شارژ تلفن همراهتون داشته باشید. شما با یه موبایل بدون شارژ نمیتونید درخواست کمک بدید.

۸. اگر به زمان تاریکی هوا نزدیک هستید، اطرافتون رو کاملا بررسی کنید و تا فرصت واسه دیدن عوارض هست، موقعیت دقیق خودتون رو پیدا کنید. قطب نماتون رو بیرون بیارید و مطمئن بشید مسیر درست رو دنبال میکنید.

۹. درخواست کمک باید آخرین مرحله از کارتون باشه، اما اگر توی دردسر افتادید برای درخواست دیر اقدام نکنید. اگر گروه های امدادی دیر برسن، نمیتونن کمکی کنن.

درخواست کمک

در مواقع درخواست کمک، حتما از مراکزی که امداد کوهستان دارن تقاضای کمک کنید. چون گروه های امدادی شهری برای صعود کوه و صخره دوره ندیدن و تجهیزات مورد نیاز این کار رو هم ندارن.

www.shirazjavanclub.com

ترجمه: شاهپور امرالهی

منبع: thebmc.co.uk
کارگروه کوهنوردی باشگاه شیرازجوان

برنامه های هفته سی و هفتم سال 98

برای جنگل نوردی چه کارهایی لازم است؟

بعضی‌ها فقط در دل طبیعت آرام می‌گیرند و دل‌شان می‌خواهد تا فرصتی دست داد به دل جنگل بزنند. اما جنگل نوردی هم آداب خاص خودش را دارد، به خصوص اگر بخواهیم شب را هم در آن سر کنیم.

آمادگی بدنی

برای جنگل ‌نوردی باید آمادگی بدنی خوبی داشته باشیم، چون تمام طول راه را باید پیاده طی می‌کنیم و اینطور نیست که بخشی از راه را با ماشین برویم، از ماشین پیاده شویم و خیلی شیک برویم جنگل‌نوردی. برای زدن به دل جنگل باید کمی هم با تجهیزات کوهنوردی و کمپینگ  آشنا باشیم و اصول اولیه‌ را بدانیم و باتوجه به مسیری که انتخاب کرده‌ایم، از پس حمل کوله‌پشتی برای یک یا چند روز برآییم.

در فصلی مثل پاییز آب و هوا همیشه ثابت نیست، گاهی ممکن است آفتابی باشد و گاهی کاملا ابری و بارانی. پس آماده بودن برای پیاده‌روی در هر شرایط آب‌وهوایی ضروری‌ست. بهترین کار این است که با راهنما و به‌صورت گروهی حرکت کنیم؛ پابه‌پای دیگران قدم برداریم و هوس تنها قدم زدن به‌سرمان نزند. نگهداری و مراقب از محیط‌زیست از وظیفه‌های هر طبیعت‌گردی‌ست. خوب است با اکوسیستم جنگل‌ها هم آشنا باشیم و روحیه تیمی‌مان را برای بودن در این فعالیت گروهی حفظ کنیم.

چه وسایلی همراه ببریم؟

کسی که صبح با هدف جنگل‌نوردی از خانه بیرون می‌آید، نمی‌خواهد یک جای مناسب پیدا کند، چادر بزند و بساط چای را برپا کند. جنگل‌نورد قرار است بین درخت‌های تنومند راه برود.

مسیر جنگل ‌نوردی گاهی دایره‌ای شکل است. هدف‌مان این است که با طبیعت دست و پنجه نرم کنیم، به راه‌پیمایی ادامه بدهیم، شب را در چادر بخوابیم و بعد از همان‌جایی که آمده بودیم، برگردیم. گاهی هم از یک سر جنگل وارد می‌شویم و بعد از یک یا چند روز پیاده‌روی در بین درختان، از نقطه‌ دیگرش بیرون می‌رویم.

مسیرمان هر چه باشد، باید آن‌را روی نقشه مشخص کنیم. جی‌پی‌اس و انواع مسیریاب‌های هوشمند چنانچه اینترنت جواب بدهد، کمک بزرگی به ما در پیدا کردن راه می‌کنند.

وقتی دست‌مان آزاد باشد، راحت‌تر راه می‌رویم، پس کوله‌پشتی یکی از اصلی‌ترین وسایلی‌ست که باید آماده کنیم. کوله‌پشتی هرچه سبک‌تر باشد بهتر است. البته حرفه‌ای‌ها یک کیف کمری هم برمی‌دارند و وسایل ضروری را دم دست‌شان می‌گذارند.

وسایل ما چند دسته هستند. یک گروه، وسیله‌های بهداشتی مثل صابون، دستمال مرطوب، ضدآفتاب، پماد گزیدگی و داروهای ضدآلرژی. دسته‌ بعدی وسایل ایمنی مثل هدلایت، باتوم کوه‌پیمایی، ترقه برای دور کردن حیوانات وحشی، سوت برای درخواست کمک، چاقو، کیت کمک‌های اولیه و وسایلی برای برپاکردن آتش.

لازم است چند لایه لباس تن‌مان کنیم و بسته به فصل سفر جوراب اضافه و چکمه ساقدار، لباس گرم اضافه، کاپشن بادگیر، بارانی، کلاه و دستکش همراه ببریم.

به تعداد روزهایی که قرار است در سفر باشیم، وعده غذایی باید برداریم. غذاهای خشک و پرانرژی مثل خرما و آجیل مفیدند. این طور وقت‌ها کنسرو به‌دادمان می‌رسد. فقط یادمان باید باشد که هر کدام را باید۲۰ دقیقه بجوشانیم، چون در غیر اینصورت ممکن است دچارمسمومیت غذایی  شویم.

ظرف و ظروف پخت و پز، قاشق و لیوان و بشقاب، آب آشامیدنی به اندازه کافی و کتری هم باید همراه ببریم.

اما اینها ضروری‌ترین لوازم کمپینگ در جنگل نیستند. وسایلی مثل زیرانداز ضدآب انفرادی برای کیسه خواب، کیسه خواب، چادر ضدآب و وسایل آتش‌زنه لازم داریم. کبریت ضدآب، فندک و ژل آتش‌زنه خیلی مهم‌اند و نباید آنها را از قلم بیاندازیم. لوازم جانبی موبایل مثل پاوربانک را هم نباید فراموش کنیم.

چطور آتش روشن کنیم؟

از مهمترین کارها در جنگل، روشن کردن آتش برای گرم شدن، غذا پختن و دور کردن حیوانات است. برای روشن کردن آتش باید چوب‌های خشک را جمع کنیم، چوب‌های خیلی کوچک و ریز را در پایین بچینیم، رویش را آتش زنه بریزیم و بعد کبریت بزنیم. بعد که آتش کمی خودش را گرفت، چوب‌های بزرگ‌تر را می‌چینم و موقع ترک جنگل حتما روی آتش خاک می‌ریزیم و رویش را سنگ می‌چینیم تا آتش خفه شود.

چطور با خطر روبرو شویم؟

در جنگل، این ماییم که وارد حریم حیوانات شده‌ایم و باید بلد باشیم با خطر چطور مواجه شویم.  فرقی ندارد در کدام‌ یک ازجنگل های ایران  باشیم. در بییشتر این جنگل‌ها، احتمال روبرو شدن با مار وجود دارد. اما خبر خوش این‌که است که بیشتر مارها، بی‌خطرند و کاری به کارمان ندارند.  مارهای خطرناک هم الزاما به ما حمله نمی‌کنند. بیشتر مارهای سمی دم کوتاه‌اند و سرشان مثلثی‌شکل است.

اگر مار جلویمان سبز شد، بهتر است بی‌حرکت بمانیم یا آرام و عقب‌عقب از آن دور شویم. اما از آن‌جا که حادثه خبر نمی‌کند، اگر مار کسی را نیش بزند، یک کار مفید عکس گرفتن از مار است تا بشود نوع زهرش را تشخیص داد.

در بیشتر جنگل‌های شمال، مثل جنگل های ارسباران ، خرس هم وجود دارد. خرس‌های قهوه‌ای علاقه‌ای به نزدیک شدن به آدم‌ها ندارند. اما اگر با خرسی رودررو شدیم، بهتر است در چشمانش خیره نشویم و جیغ نزنیم. ممکن است خونسردی در چنین شرایطی ساده نباشد، اما لازم است آرام بمانیم. در بدترین حالت می‌شود سنگ یا چوب به طرف خرس پرت کرد و دست‌‌ها را مدام در هوا تکان داد.

کمتر پیش می‌آید گرگ‌ها به گروهی از آدم‌ها حمله کنند. پس تا زمانی‌که از همسفران‌مان دور نشده‌ایم، جای‌مان امن است. اگر تنها ماندیم و گرگ به ما حمله کرد، می‌توانیم سنگ و چوب به‌سمتش پرت کنیم و حسابی سر و صدا راه بیندازیم. در این صورت یا کسی به کمک‌مان می‌آید یا گرگ دور می‌شود.

کجا جنگل‌ نوردی کنیم؟

بخش زیادی از استان‌های گیلان، مازندران و گلستان از جنگل‌ پوشیده شده. گذشته از پارک‌های جنگلی‌، جنگل‌های بکری با شیب‌های تند و ملایم وجود دارد که جان می‌دهند برای جنگل نوردی.

از تهران تا جنگل الیمستان حدود ۱۴۰ کیلومتر فاصله است. جنگل‌های تالش از سخت‌ترین جنگل‌ها برای جنگل نوردی است و جاده هراز ، را که دنبال می‌کنیم و ۲۵ کیلومتری آمل که به فرعی سنگچال بپیچیم،حدود ۲۳ کیلومتر بعد به راش می‌رسیم. جنگل باجی بخشی از جنگل بولاست، جایی حوالی مرز مازندران و سمنان.

مسیر جنگل‌های دو هزار و سه هزار، از تنکابن شروع می‌شود و به منطقه‌ کوهستانی می‌رسد. جنگل‌ کالاهو در حوالی تنکابن، جنگل لاویج در نزدیکی نور و جنگل دالخانی رامسر هم گزینه‌های دیگری هستند.

بدون این 6 وسیله سراغ کوهنوردی نروید

قرار گرفتن در دل طبیعت، فاصله گرفتن از فناوری های ارتباطی و دور شدن موقتی از فشار ها و استرس های زندگی امروز، یکی از جاذبه های مهم ورزش کوهنوردی است. کوهنوردان برای داشتن سفری امن در داخل کوهستان و لذت بردن از فضای کوه، لوازم ضروری‌ای را همراه خود می برند. برخی لوازم در هر دو نوع کوهنوردی آماتور و حرفه ای مشترک هستند. اما برخی دیگر مخصوص کوهنوردان ماهر و حرفه‌ایست که صعودهای سخت‌تری انجام می‌دهند. در این مطلب قصد داریم به شش مورد از لوازم ضروری برای کوهنوردان آماتور و حرفه‌ای بپردازیم. 

چرا به کوهنوردی برویم؟

کوهنوردی از آن دسته از ورزش‌هایی است که می‌تواند یکی از تفریحات سالم و هیجان‌انگیز تلقی شود. کوهنوردی  تجربیات جالبی را با خود به همراه دارد که به شما انرژی و شادابی را در کنار تندرستی هدیه می‌دهد. افراد بسیار زیادی هستند که اگر قادر به سفر کردن نباشند، آخرهفته‌های خود را به کوهنوردی و پیمایش کوه‌های اطراف محل زندگی خود اختصاص می‌دهند.

به طور مثال، تهرانی‌ها آخر هفته به درکه، کلکچال و دربند می‌روند تا هم ورزش کرده باشند و هم تفریح و سرگرمی جالبی را گذرانده باشند. اما برای صعود موفق به کوه‌ها چه درحالت مبتدی و چه پیشرفته، شما نیاز به ابزارهای متفاوتی خواهید داشت. البته در هر صعود با توجه به نوع صعود، منطقه‌ی مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد نیاز باشد. در این مطلب یک سری از مهم‌ترین وسایل کوهنوردی  را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

کوهنوردی به شما انرژی و شادابی را در کنار تندرستی هدیه می‌دهد

کفش کوهنوردی

کفش یکی از ابتدایی‌ترین و مهم‌ترین تجهیزات موردنیاز هر کوهنورد و طبیعت‌گرد است،  کفش مناسب هر برنامه طبیعت‌گردی یا کوهنوردی می‌بایست براساس نوع فعالیت، فصل، شرایط اقلیمی و ویژگی‌های تخصصی نظیر جنس کفی، نوع عایق حرارتی و نوع عایق رطوبتی انتخاب شود.

یکی از نکات مهم در انتخاب کفش، وزن کفش کوهنوردی است که خیلی سنگین نباشد. دو ویژگی دیگر در انتخاب کفش‌های کوهنوردی این است که کفش‌هایی که برای تمام فصول مناسب هستند باید قابلیت تهویه‌پذیری داشته باشند که هم از عرق کردن مدام پا جلوگیری کند و هم در زمستان از یخ‌زدگی پاهای شما محافظت کند و شما در پاهایتان احساس گرما داشته باشید. خاصیت ضد آب بودن هم یکی دیگر از ویژگی‌های مهم کفش است که آب باران یا آب گودال به درون آن نفوذ نکند، همچنین شما می‌توانید از گترکوهنوردی جهت جلوگیری از نفوذ برف و گل و لای به درون کفش استفاده کنید.

کفش کوهنوردی یکی از ابتدایی‌ترین و مهم‌ترین تجهیزات مورد نیاز هر کوهنورد است

کوله پشتی کوهنوردی

کوله یکی از مهم‌ترین تجهیزات لازم برای هر برنامه طبیعت‌گردی است، یک کوله مناسب علاوه بر این‌که باید فضای مناسب برای جای‌دادن تمامی تجهیزات یک طبیعت‌گرد را داشته باشد؛ می‌بایست به اندازه‌ی کافی راحت باشد تا در طول زمان استفاده، به بدن فرد آسیب وارد نکند.براساس تنوع فعالیت‌های ورزشی در محیط طبیعت و کوهستان، کوله‌پشتی‌های متنوعی متناسب با هر فعالیت طراحی و تولید می‌شود.

در هنگام خرید کوله‌پشتی باید به موارد زیر توجه نمایید:

• نوع فعالیت کوهنوردی: با توجه به اینکه هدف کوه‌نوردی شما سنگین است یا سبک، طبیعت‌گردی است یا غارنوردی نوع کوله‌پشتی فرق می‌کند.
• ظرفیت  کوله (لیتر): میزان باری که درون کوله قرار می‌گیرد، حجم یا لیتر نامیده می‌شود که با توجه به مدت زمان کوهنوردی، فصل صعود و شرایط جوی، میزان باری که با خود حمل می‌کنید متفاوت است.
• زن یا مرد بودن کوهنوردی: از آنجاییکه فیزیک خانم‌ها و آقایان با یکدیگر متفاوت است، باید کوله‌های متفاوتی را برای آنها در نظر گرفت. 
• قیمت و مارک کوله: باید دقت کنید کوله‌ی خود را از بین شرکت‌ها و برندهای معتبر کوله خریداری کنید که از استانداردهای لازم برخوردار باشد.

کوله‌ی خود را به گونه‌ای انتخاب کنید که متناسب با قد شما باشد، در غیر اینصورت به کمر و شانه‌های شما آسیب جدی وارد می‌کند

هدلامپ (چراغ پیشانی)

پیمایش، صعودهای شبانه و همچنین شب‌مانی در کوه و طبیعت نیازمند داشتن ابزار و وسایل روشنایی است، از آنجاکه کوهنوردی و طبیعت‌گردی همراه با فعالیت بدنی و غالبا در مسیرهای ناهموار صورت می‌گیرد؛ لذا استفاده از وسایلی که در حین استفاده انعطاف‌پذیری و توان مانور بدنی فرد را کاهش ندهد بسیار مهم است. به همین منظور در برنامه‌های کوهنوردی و طبیعت‌گردی ازهد لامپ  (چراغ پیشانی) بجای چراغ قوه‌های دستی استفاده می‌شود.

برخی از ویژگی‌هایی که در هنگام انتخاب و خرید دلامپ باید به آنها توجه کنید:

• وزن کم
• میزان مصرف باطری
• مقاومت در برابر آب و گردوغبار
• برد و وسعت نور
• راحتی کاربری و خاموش و روشن نمودن
• امکان قفل شدن دکمه‌ها (در مواقع عدم استفاده)
• طراحی و کاربری

 در برنامه‌های کوهنوردی و طبیعت‌گردی از هدلامپ بجای چراغ قوه‌های دستی استفاده می‌شود

کیسه خواب

کیسه خواب یکی دیگر از وسایل ضروری کوهنوردی است، زیرا هم در هنگام خواب از بروز سرما جلوگیری می‌کند و هم اینکه مانع ورود رطوبت و نم می‌شود. کیسه خواب‌ها دارای دو جنس پر و یا الیاف مصنوعی در بازار موجود هستند.کیسه خواب های جنس پر از قوی‌ترین عایق‌های حرارتی هستند و نسبت به کیسه خواب‌های الیاف سبک‌تر و کم‌حجم‌تر هستند. جهت استفاده در محیط‌های مرطوب کیسه خواب‌های الیاف پیشنهاد می‌شود زیرا کیسه خواب پر در برابر رطوبت خاصیت عایق بودن خود را از دست می‌دهد

کیسه خواب‌ها دارای دو جنس پر و الیاف مصنوعی هستندکیسه خواب‌ها دارای دو جنس پر و الیاف مصنوعی هستند

زیرانداز کیسه خواب

به دلیل اینکه بیشترین هدررفت حرارتی کیسه خواب‌ها از قسمت کف کیسه خواب صورت می‌گیرد،  کیسه خواب‌ها هم بدون استفاده از زیرانداز کارایی و راحتی لازم را نخواهند داشت، بنابراین لازم است در برنامه‌های شب‌مانی در کوه و طبیعت حتما از زیرانداز مناسب کیسه خواب استفاده نمایید.زیراندازها از لحاظ جنس به 3 گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

1. فوم ساده: ساده‌ترین و ارزان‌ترین نوع زیراندازها از جنس فوم ساده هستند که معمولا دارای یک روکش پارچه‌ای نیز هستند، فوم ساده عایق حرارتی نسبتا مناسبی ست اما عایق رطوبت نیست و در صورت نفوذ آب به داخل آن خاصیت عایق بودن خود را تا حد زیادی از دست می‌دهد و زمان زیادی برای خشک‌شدن و از دست‌دادن رطوبت نیاز دارد.

2. فوم سلول‌بسته: فوم سلول بسته علاوه بر عایق حرارتی، عایق رطوبت نیز می‌باشد و از این جهت کارایی بهتری نسبت به فوم ساده دارد.

3. بادی: زیراندازهای بادی نسبت به زیراندازهای فوم دارای حجم و وزن کمتر و همچنین عایق حرارتی بهتری هستند. نقطه ضعف زیراندازهای بادی آسیب پذیری آن‌ها در برابر پارگی و سوراخ شدن است، لذا هنگام حمل و نقل و استفاده از آن‌ها می‌بایست دقت نمود.

در برنامه‌های شب‌مانی در کوه و طبیعت حتما از زیرانداز مناسب کیسه خواب استفاده نمایید

عصای کوهنوردی

عصای کوهنوردی علاوه بر وزن سبک باید جنس بدنه‌ی خوبی داشته باشد. در ساخت عصای کوهنوردی به طور معمول از آلومینیوم یا کربن استفاده می‌شود که باعث وزن سبک و استحکام بالای آن می‌شود.همچنین عصای کوهنوردی باید قابلیت تغییر اندازه را داشته باشد که بتوانید با توجه به نیاز خود آن را کوتاه یا بلند کنید.

در هنگام خرید عصای کوهنوردی باید به وزن و جنس آن توجه شود

مواردی که ذکر شد یک سری از مهم‌ترین وسایل کوهنوردی  هستند که شما با توجه به زمان و نوع صعود خود می‌توانید وسایل مختلف دیگری را با خود حمل کنید. در کوهنوردی همیشه از ضروری بودن ابزاری که با خود همراه دارید، مطمئن باشید. از این نکته اطمینان حاصل کنید که همنورد  شما نیز تمام وسایل ضروری سفر را همراه خود برداشته است. قبل از اینکه خانه را ترک کنید، بار دیگر تمام وسایل خود را بررسی کنید، زیرا اگر در میانه مسیر متوجه شوید که هیچکس با خود چراغ  برای اجاق همراه نیاورده است، کار بسیار سخت و پیچیده خواهد شد.

از دیگر تجهیزات و لوازم مورد نیاز کوهنوردی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:قمقمه و کیسه آب،فلاسک کوهنوردی، عینک ، کلنگ کوهنوردی، کرامپون ، چادر کوهنوردی، پانچو ، کلاه و دستکش کوهنوردی 

افراد علاقه‌مند به کوهنوردی می‌توانند در دوره‌های  آموزشی باشگاه کوهنوردی شیراز جوان که زیر نظر مدرسان و مربیان رسمی  فدراسیون و با ارائه مدرک از طرف فدراسیون کوهنوردی برگزار می‌شود، شرکت کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر به  وب‌سایت  www.shirazjavanclub.com, www.shirazjavanclub.ir   مراجعه فرمایید.

کربوهیدرات ساده و پیچیده چیست؟ چه تفاوتی دارند؟

بدون شک شما با کربوهیدرات‌ آشنا هستید و می‌دانید که بخشی از هر رژیم غذایی را منابع کربوهیدراتی تشکیل می دهند. کربوهیدرات یک مولکول بزرگ بیولوژیک یا ماکرومولکول تشکیل‌ شده از اتم‌های کربن، هیدروژن و اکسیژن است. کربوهیدرات‌ها در بدن به گلوکز تبدیل می‌شوند که در روند متابولیسم انرژی لازم برای انجام کارکردهای بدنی و فعالیت جسمی را فراهم می‌کند. اما نوع های متفاوتی از آن وجود دارد، کربوهیدرات ساده و پیچیده، در ادامه با هر کدام از آن‌ها و تفاوت‌هایی که دارند آشنا می‌شوید.

کربوهیدرات‌ها سوختی ایده آل برای بدن و عملکردهای بدن هستند و انرژی مورد نیاز برای عضلات، مغز و سیستم اعصاب بدن را فراهم می آورند. در حقیقت مغز انسان به مصرف کربوهیدرات ها به عنوان منابع انرژی خود وابسته است. کربوهیدرات‌ها در میوه، سبزی، حبوبات و محصولات لبنی و غذاهای تهیه شده از محصولات غله کامل و شیرین کننده‌هایی نظیر: شکر، عسل، شیره قند و…. یافت می‌شوند.

۳ نوع کربوهیدرات

سه نوع کربوهیدرات وجود دارد: قند، نشاسته و فیبر.

قند به صورت طبیعی در بعضی غذاها یافت می‌شود، شامل: میوه ها، عسل، آبمیوه، شیر و سبزیجات.

نشاسته از تعداد زیادی واحد‌های مختلف قند متصل بهم ساخته شده است. غذاهای نشاسته‌ای، مانند نان، برنج، سیب‌زمینی و ماکارونی.

فیبر تنها در غذاهایی که از گیاهان بدست می‌آید پیدا می‌شود و در دستگاه گوارش بطور کامل تجزیه نمی‌شود. فیبر به حفظ سلامت روده‌ها کمک می‌کند و بعضی از انواع آن برای کاهش کلسترول مفید هستند.

کربوهیدرات ساده

کربوهیدرات ساده که از یک یا ۲ واحد قندی تشکیل شده اند به سرعت هضم می‌شوند. کربوهیدرات ساده شامل مونو ساکاریدها یا قندهای تک واحده و دی ساکاریدها یا قندهای دو واحده هستند. مونوساکاریدها شامل گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز می‌شوند. این قندها می‌توانند به طور مستقیم جذب شوند و برخلاف دی ساکاریدها و پلی ساکاریدها، به تجزیه‌ی بیشتر توسط آنزیم‌ها نیاز ندارند. غذاهای حاوی کربوهیدرات ساده می‌تواند سبب افزایش سطوح قند خون گردند و همچنین ترشح انسولین را افزایش می‌دهند. این امر می‌تواند موجب افزایش اشتها و تجمع بیش از حد چربی شده و چاقی را تقویت نماید. قند، شربت ذرت، آب میوه. نوشیدنی‌های ورزشی و آب میوه‌های شیرین شده منبع کربوهیدرات‌های ساده هستند.

کربوهیدرات پیچیده

کربوهیدرات‌های پیچیده به لحاظ ساختمانی پیچیده تر از کربوهیدرات ساده هستند و زمان بیشتری را برای هضم و  جذب نیاز دارند، بنابراین، آن‌ها انرژی را با سرعت کمتری تأمین می‌کنند یعنی کربوهیدرات پیچیده به تدریج وارد جریان خون می‌گردند و تنها یک افزایش ملایمی را در سطوح انسولین خون تحریک می‌نماید که در نتیجه اشتها را تعدیل می‌کند و منجر به تجمع مقادیر کمتری از کربوهیدرات‌ها به صورت چربی می گردد.

علاوه بر این بر اگر منابع کربوهیدرات از نوع  تصفیه نشده (سبوس دار) و محتوای فیبر کافی باشند به مراتب زمان بیشتری برای هضم و جذب آن لازم است. کربوهیدرات های تصفیه نشده و سبوس دار در محصولاتی نظیر: برنج قهوه ای، ماکارونی و پاستای گندم کامل و نان‌ها و غلات سبوس دار یافت می شوند.

تفاوت کربوهیدرات ساده و پیچیده

کربوهیدرات‌های ساده سریعاً باعث افزایش قند خون می‌شوند اما نمی‌توانند برای مدت طولانی قند خون را ثابت نگه دارند و با گذشت مدت زمان کوتاهی مجدداً قند خون افت می‌کند، اما آزاد سازی قند و تبدیل آن به انرژی از کربوهیدرات‌های پیچیده به آهستگی اتفاق می‌افتد و این باعث ثبات قند و انرژی می‌گردد، به زبان ساده‌تر با خوردن کربوهیدرات‌های پیچیده قند خونتان آهسته افزایش و آهسته کاهش می‌یابد و برای مدت بیشتری به شما انرژی می‌دهند.

متابولیزم کربوهیدرات‌ها

تمامی کربوهیدرات‌ها بعد از آنکه در دستگاه گوارش هضم و جذب شده تبدیل به قند (گلوگز) می شوند، گلوگز از طریق خون به سراسر بدن انتقال می‌یابد تا وارد سلول‌ها برای تبدیل به انرژی شود. غده پانکراس (لوزالمعده) هورمونی را به نام انسولین ترشح می‌کند که باعث جمع آوری قند از سطح خون و ورود آن به سلول‌های بدن می‌گردد. اگر میزان زیادی قند وارد جریان خون شود که مورد نیاز سلول‌های بدن نباشد تبدیل به ماده‌ای بنام گلیگوژن شده و در کبد و ذخیره می‌شود تا در هنگام نیاز مجدداً به قند تبدیل و از آن استفاده شود.

هر چه صورت آزاد سازی قند و هورمون‌های مذکور کندتر باشد، سطح قند و انرژی در بدن پایدار تر خواهد بود و هر چه میزان قند موجود در کربوهیدرات‌ها سریع‌تر آزاد و وارد جریان خون شود، باعث افزایش ناگهانی قند خون و انرژی شده و این مسئله موجب افزایش ترشح هورمون انسولین می‌شود و در مدتی کوتاه شاهد افت مجدد قند خون و احساس خستگی خواهیم بود.

چه کربوهیدراتی را بیشتر بخورید؟

شیرینی‌ها، شکلات، بیسکوییت، کیک و نوشابه که به آن‌ها قند اضافه می‌شود معمولاً کالری بالایی دارند، که در صورت مصرف مداوم باعث بالا رفتن خطر پوسیدگی دندان و اضافه وزن می‌شود. میوه، سبزیجات، حبوبات، غذاهای نشاسته‌ای  مخصوصاً از نوع غلات کامل میزان زیادی مواد مغذی را برای بدن مهیا می‌کند (مانند ویتامین ها و مواد معدنی) که برای سلامت بدن مفید است.

چرا کربوهیدرات پیچیده از کربوهیدرات ساده بهتر است؟

کربوهیدرات پیچیده نسبت به کربوهیدرات ساده مواد مغذی بیشتری و  فیبر بالاتری دارد همچنین آرامتر هضم می‌شوند و همین موجب می‌شود نسبت به کربوهیدارت ساده سیر کننده تر باشند یعنی برای کنترل وزن گزینه مناسبی هستند. این نوع از کربوهیدرات ها برای افراد مبتلا به بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ نیز مناسب هستند چون بالا رفتن قند خون پس از وعده غذایی را کنترل می کنند.

تهیه و تدوین: elmevarzesh.com

---

برنامه ی هفته سی و ششم، سال 98