تور صعود قله آمادابلام هیمالیا

کلیپ روز صعود ماناسلو

صعود قله ماناسلو پاییز 1400 با دو نوع سرویس متفاوت با خدمات بی نظیر، با هزینه های رقابتی
نماینده شرکت  آذر کوه  تبریز در شیراز،  نادر کرمی 09172618717

ترکینگ کمپ اصلی ماناسلو، دهم شهریور ماه،

ترکینگ کمپ اصلی ماناسلو، دهم شهریور ماه، با خدمات فوق عالی
Manaslu base camp trekking
نماینده شرکت  آذر کوه  تبریز در شیراز،  نادر کرمی 09172618717

ترکینگ کمپ اصلی ماناسلو

ترکینگ کمپ اصلی ماناسلو همزمان با تیم صعود کننده، دهم شهریورماه 1400 نپال، با خدمات عالی

نماینده شرکت  آذر کوه  تبریز در شیراز،  نادر کرمی 09172618717

صعود قله ماناسلو

صعود قله ماناسلو پاییز 1400 با دو نوع سرویس متفاوت با خدمات بی نظیر، با هزینه های رقابتی
نماینده شرکت  آذر کوه  تبریز در شیراز،  نادر کرمی 09172618717

صعود زمستانی کی2 چرا بی نتیجه مانده؟

صعود زمستانی کی2، به عنوان بزرگ ترین چالش دنیای کوهنوردی همچنان بدون موفقیت باقی مانده و نهایت دستاورد کوهنوردان تاکنون دستیابی به ارتفاع 7000 متری بوده است.

  قله کی 2 در ارتفاع 8611 متری قرار دارد و پس از اورست دومین قله بلند کره زمین محسوب می شود. با اینکه کی2 (نام دیگر این کوهستان چوگوری است) بیش از 200 متر از بام دنیا یعنی قله اورست   کوتاه تر است اما چهل سال پس از اولین صعود زمستانی به اورست، صعود زمستان به کی2 همچنان غیر قابل انجام است.

صعود زمستانی کی2 (مشهور به کوهستان قاتل)، به عنوان بزرگ ترین چالش دنیای کوهنوردی همچنان بدون موفقیت باقی مانده است. چندین تیم در طول بیست سال اخیر در این مسیر تلاش کرده اند که نهایت دستاورد آن ها دستیابی به ارتفاع حدود 7000 متری بوده است.

کلیدهای اصلی در زمستان کی2

همه انسان ها و حتی شرپاها نیازمند هم هوایی خوب برای رسیدن به قله این کوه هستند. روش تاریخی و معمول صعود در بالا و استراحت در پایین روشی زمانبر است و نیاز به تلاش زیاد دارد. تقریبا همه تیم هایی که در زمستان کی2 تلاش جدی داشته اند، دو ماه در منطقه حضور داشته اند که بیشتر این مدت در بیس کمپ به ارتفاع 4950 متری می گذرد. به طور کلی هر فرد کمتر از ده روز را می تواند بالای بیس کمپ بگذراند.

آنچه این روزها به عنوان چادر ارتفاع شناخته و به عنوان ابزاری برای هم هوایی پیش از صعود به کار برده می شود در صورتی که مفید هم باشد، تنها می تواند بدن را در ارتفاع بیس کمپ کی2 یا حدود آن به هم هوایی برساند. بنابراین باز هم مراحل هم هوایی در بالای بیس کمپ پابرجا می ماند.

یک راه دیگر که در اینجا تست شده، هم هوایی در مسیر نرمال برودپیک است که از نظر فنی از کی2 آسان تر است. البته در اینجا هم خطر بهمن وجود دارد.

کار تیمی

یکی از تفاوت های صعود زمستانی کی2 نوع خاص نیاز به کار تیمی است. در اینجا هر عضو تیم باید کلکسیونی از مهارت های سطح بالای کوهنوردی باشد. همچنین به یک رهبری قدرتمند نیاز است تا بتواند اعضای تیم را در کنار همدیگر به کار بگیرد. این صعود نیاز به توان حرکت در برف عمیق، صعود فنی، تقسیم بار، ثابت گذاری مسیر و … دارد که در شرایط سرمای کشنده و ارتفاع بسیار سخت تر هم خواهند بود.

شرایط ایده آل اعضای یک تیم برای موفقیت در صعود زمستانی کی2 این است که اعضای تیم بایستی تجربه صعودهای سختی قبلی در کنار همدیگر را داشته باشند و بتوانند در کنار هم کار کنند.

پیش بینی آب و هوای کی2کی

کوهستان قاتل جدا از سایر هشت هزار متری ها  و به طور تقریبا منفرد ایستاده است. در زمستان فشار بارومتریک هوا پایین تر از حالت معمول نیز است که باعث می شود احساس سرما بیشتر هم بشود. این جدا بودن از کوهستان های بلند دیگر باعث می شود که الگوی هوا در زمستان کی2 متمایز شود. بیشتر جبهه های هوایی از غرب می آیند، اول با کی2 در شمال پاکستان برخورد می کنند و به همین دلیل گاها برای روزها یا حتی هفته ها کوه زیر تازیانه باد قرار می گیرد.

به نظر برخی از تلاش کنندگان در زمستان کی2، کلید حل این مساله صعود سریع در پنجره های هوایی کوچک است. این به معنای تلاش در دوره ای کمتر از سه روز است.

سرعت

صعود زمستانی به کی2 در سه روز نیاز مبرم به سرعت دارد. این به معنای آن است که تیم باید صعود خود را از بیس کمپ پیشرفته شروع کند و کمپ یک خود را دقیقا در زیر قسمت موسوم به دودکش برپا کند. این جمله به این معناست که در طول یک روز بایستی بیش از هزار متر را صعود کرد. که حدودا هشت ساعت با توجه به تلاش تیم ها زمان می گیرد.

در روز بعدی کوهنوردان باید خود را به ارتفاع حدود 7600 متری برسانند که در اینجا هم تلاش زیادی لازم است. مرحله بعدی در این تئوری صعود بیش از هزار متر تا قله و همچنین بازگشت است که بدون شک سخت ترین قسمت این اکسپدیشن خواهد بود. تلاشی که حدود 24 ساعت به طول خواهد انجامید، سپس در روز بعد تیم ها به پایین باز می گردند.

آیا این واقع بینانه است؟ در تلاشی که دنیس اوروبکو در قالب تیم لهستانی در سال های قبل انجام داد، خود را در تلاش اول به کمپ یک و روز بعدی به کمپ سه رسانید. اما هنوز قسمتی از مسیر در پیش روی او باقی مانده بود.

مسیرهای صعود به کی2

کوهستان کی2 حدود 12 مسیر صعود دارد، اما تنها بر روی دو مسیر در زمستان کی2 تلاش شده است. آلکس تکسیکون کوهنورد اسپانیایی در یک بررسی در شرق کوه می گوید: این جبهه در زمستان شدنی نیست. اما دنیس اوروبکوی روس اعتقاد دارد که این قسمت به دلیل شرایط برف و یخ مناسب تر، بهتر از مسیر آبروزی و چزن است. این در حالی است که شرق کی2 حتی در تابستان هم تاکنون صعودی به خود ندیده است.

در مسیر آبروزی، به شکل ایده آل، یک تیم جداگانه بایستی ثابت گذاری در قسمت بلک پیرامید و قسمت های پایینی را انجام دهد و قسمت آخر برای تیم قله بماند. تیم قله هم می تواند از طناب ثابت های تابستان استفاده کند. مسیری که بیشتر هشت هزار متری ها به آن شکل در زمستان صعود شده اند.

جمع بندی

بر اساس بررسی ها پیشنهاد شده است که هم هوایی در یک کوه آسان تر صورت بگیرد. سپس یک تلاش سرعتی سه روزه روی مسیر اصلی انجام شود.

چالش بزرگ دنیای کوهنوردی – یعنی صعود زمستانی به قله کی2 – چه زمانی توسط انسان به پایان می رسد؟ کسی نمی داند! اما بهترین کوهنوردان دنیا، به ویژه نیرمال پورجا و تیم شرپاهای نپالی و محمدعلی سدپارا کوهنورد بزرگ پاکستانی و چندین تیم بین المللی دیگر در زمستان 2021 قصد تلاش بر روی این  کوهستان وحشی را دارند.   

منبع: آلن آرنته

آیا به سمت یک فاجعه در K2 می رویم؟

یکی از صعود زمستانی K2 در سالجاری به قلم آنجلا بناویدز حاوی جزئیات و اطلاعاتی بسیار جالب از تیم های حاضر:

آیا تاریخ کوهنوردی در حال ساخت “در هوای رقیق” دیگری است؟ در پایان یک سال که مثل هیچ سال دیگری نیست، K2، زمستانی را خواهد دید که تا به حال ندیده است.

کمتر از 30 نفر هستند که تجربه یک صعود زمستانی به قله هشت هزارمتری را دارند، اما هیچکدام K2 را صعود نکرده اند، تنها 8000 متری باقیمانده در زمستان، با این وجود بیش از 70 کوه نورد در حال حاضر به کوه موسوم به “وحشی” هجوم آورده اند، در میان آنها فقط یک نفر می داند که یک هشت هزارمتری در زمستان قراقروم چقدر سرد و سبعانه می تواند باشد. فقط دو نفر دیگر در این فصل روی K2 تلاش داشته اند، داوطلبان در چهار تیم (فعلا) تقسیم بندی شده اند و یکی از آنها، تیمی است تجاری. چندان عجیب نیست که احتمالا اولین بودن در این رویداد توجه جامعه کوهنوردی را در سراسر جهان به خود جلب کرده باشد. حدس و گمان ها بسیار زیاد شده است، در مورد شخصیت ها، چگونگی انتخاب سبک صعود، حد چالش، تصویر کلی در اینجا با اولین صعود زمستانی 13 قله هشت هزارمتری دیگر تفاوت زیادی دارد. این تقریبا چاشنی تئاتری دارد.

فاجعه ای در شرف وقوع؟

این چیزی است که قبل از اورست 1996 دیده نشده است، در آن زمان، دو اکسپدیشن تجاری برای بالاترین تعداد مشتری در صعود به رقابت پرداختند، شخصیت های بسیار متفاوتی در جستجوی شکوه، با یکدیگر درگیر شدند و فاجعه در روز صعود به قله رخ داد، البته این بار هیچکس طالب چنین فاجعه ای نیست اما عناصر منتهی به این فصل K2 در حال ایجاد همان حسی هستند که قبلا دیده شده.

“این تعداد بالای نفرات (کوهنوردان) نشان دهنده اندازه جاه طلبی انسان برای تبدیل شدن به بخشی از (تاریخ) کوهنوردی است” این گفته سیمونه مورو در مصاحبه اخیر خود می باشد اما اضافه کرده که جاه طلبی بدون تجربه مناسب، مهارت و بیش از همه یک “تیم مناسب” کافی نخواهد بود. اما علیرغم یک یا دو تیم کاملا آماده، K2 میزبان گروهی ناهمگن از افراد خواهد بود که با انگیزه ای از شهرت گرفته تا منافع تجاری هدایت می شوند. در مرکزیت این درام سون سامیت تِرک نپالی قرار دارد که به سرعت از یک اپراتور محلی به بزرگ ترین سازمان دهنده اکسپدیشن های هیمالیا تبدیل شده است. آنها ظرفیت چشمگیری برای یافتن راه حل های خلاقانه نشان داده اند، بدون شک مانند هر شرکت جهانگردی دیگر در جهان، صدمه دیده اند، آنها مطمئنا در تلاشند تا از یک سال فاجعه بار دیگر جلوگیری کنند، هنگامی که پاکستان مایل به پذیرش کوه نوردان خارجی شد، این شرکت یک ماجراجویی بزرگ را برای ثبت رکورد سازماندهی کرد.

هزینه برای ورود به تاریخ

و چه ماجراجویی: با توجه به منابع اکسپلوررز، با پرداحت حدود 35000 دلار شما این فرصت را دارید تا چالش آخر حل نشده در هیمالیا را شکست دهید. این پروژه کاملا سرویس دهی شده دارای اکسیژن مکمل فراوان، تیم نصب کننده طناب ثابت در هر گام از مسیر، راحتی زایدالوصف در کمپ اصلی، راهنما شرپاهای با تجربه و کوه نوردان حرفه ای همچون سرگی مینگوته و آرنولد کاستر است که به پیشروی نظارت دارند، تعداد قابل توجهی ثبت نام کرده اند، اگرچه همه قبلا چندین هشت هزارمتری صعود کرده اند اما سطح مهارت آنها متفاوت است. برخی از آنها همیشه از راهنما برخوردار بوده اند در حالی که مابقی در گروههای کوچک و مستقل و بدون اکسیژن برنامه اجرا کرده اند و همگی در شرف شروع یک تجربه جدید هستند که با خطر قابل توجهی سروکار دارد، K2 زمستانی، اورست نیست، حتی اورست زمستانی هم نیست، آلکس تکسیکون اشاره کرده که روزهای آفتابی در اورست معمول است اما در K2 اینگونه نیست، ژانویه گذشته او در کمپ اصلی K2 ایگلو درست کرد در صورتیکه در اورست در همین موقع از سال نیازی به این کار نیست.

فیلمی از یک روز توآم با باد در کمپ اصلی K2 در ژانویه، فیلمبرداری شده توسط آلکس تکسیکون، نقشه تعاملی جالب را برای کل مسیر توسط ردیاب تکسیکون چک کنید.

یک دلیل وجود دارد که چرا K2 هنوز در زمستان صعود نشده

کهنه کاران زمستانی درمورد اینکه کوه نوردان غیرحرفه ای چه مدت می توانند در کمپ اصلی K2 در زمستان دوام بیاورند، تردید دارند، سیمونه مورو خاطرنشان می کند: ” اکثر این مشتریان به کمپ اصلی می رسند، یکی دو هفته در آنجا سپری می کنند، دیوانه وار از سرما رنج می برند و بعد با کل هزینه ای که پرداخت کرده اند و فقط از پنج درصد خدمات آن استفاده کرده اند به خانه برمی گردند، از نقطه نظر تجاری این بسیار هوشمندانه است در حالی که برای تاریخ کوهنوردی چندان شایسته نیست”

همگی کوهنورد هستند اما چگونه به صورت تیمی انسجام خواهند یافت؟ برخی از آنها مرتبا در گذشته با یکدیگر صعود داشته اند در حالی که مابقی فقط به قضاوت خود در هنگام کار و استقامت شرپاهای شخصی خود اتکاء می کنند. چنین چیزی در مورد ماگدلنا کرزوکوفسکای لهستانی صادق است که در مصاحبه ای با  RMF24  این دونده سابق پیست اظهار داشته او در تیم، هیچکس را نمی شناسد و براساس سطح راحتی خود صعود خواهد کرد، او گفته که ما فقط یک تیم بین المللی در کمپ اصلی هستیم، بالاتر از آن هر کس به تنهایی کار خواهد کرد و تصمیم خود را می گیرد. کورزوکوفسکا در اورست با اکسیژن مکمل، در ماکالو بدون اکسیژن، تجربه کسب کرده و به قدرت خود به عنوان یک ورزشکار اعتماد دارد. در K2 او با دو شرپای شخصی و اسوالد رودریگو پریرایی فیلمبردار صعود خواهد کرد که اغلب برای تیم زمستانی لهستانی ها در هیمالیا فیلمبرداری کرده است.

کهنه کار زمستانی، یاسیک تِلر، پیش بینی ایجاد مشکل هنگام تردد کوه نوردان برای هم هوایی بین کمپ اصلی و کمپ های بالاتر را کرده است زیرا به دلیل کمبود جا، به ویژه در کمپ اصلی پیشرفته و کمپ یک، زیر مکان موسوم به دوکش خانه، فقط در چند چادر آنهم به صورت فشرده امکان اقامت وجود دارد.

کمپ یک با آرامش فاصله زیادی دارد، حتی در تابستان، عکس از مایک هورن

کمپ یک با آرامش فاصله زیادی دارد، حتی در تابستان، عکس از مایک هورن

اگر تلاش های قبلی در زمستان K2 چیزی را آموزش داده باشند، آن خسارتی است که به دلیل ارتباط ضعیف بین کوه نوردان، برخوردهای منفی و عدم همکاری بوجود می آید. اکسپدیشن های اخیر به این کوه با اختلافات یا مشاجرات توأم بوده، تیم لهستان و دنیس اروبکو در سال 2017، مشاجرات سخت بین تیم های آلکس تکسیکون و واسیلی پیتسوف در سال 2018 و انتقادات توماز روتاز و جان اسنوری از لیدری مینگما گیالجی (جیلجی) معروف به مینگما جی، هنگامی که آنها سال گذشته به اولین اکسپدیشن تجاری برای صعود زمستانی K2 ملحق شدند.

تاریخچه درگیری

امسال مینگما جی و اسنوری در دو تیم جداگانه به K2 بازگشته اند، اسنوری دو باربر ارتفاع استخدام کرده که اتفاقا محمدعلی سدپارا، مشهورترین کوه نورد در ارتفاع بالا در پاکستان و پسرش ساجد هستند، سدپارای بزرگ اولین صعود زمستانی نانگاپاربات را در کارنامه خود دارد. مینگما جی نیز با تجربه تلخ سال گذشته سوخته بنابراین امسال به جای مشتری با دو همکار قوی خود قصد صعود دارد. مینگما منکر بحث های گذشته است و ادعا می کند که مایل است با همه در کوهستان همکاری کند و رسانه ها را به دلیل ایجاد فضای رقابت سرزنش می کند.

سرانجام نیرمال پورجای فوق ستاره اعلام کرده که در تلاش زمستانی K2 مشارکت خواهد داشت اما طبق معمول او هیچ جزئیاتی ارائه نمی دهد، آیا او بخشی از تیم سون سامیت خواهد بود یا بطور مستقل صعود خواهد کرد؟ هیچکس نمی داند.

اما حقیقت همچنان باقی است که برای اولین صعود زمستانی K2 رقابت وجود دارد. این همان چیزی است که باعث می شود بسیاری از لذت مشکوک کوهنوردی در دمای منفی 30 درجه سانتیگراد استقبال کنند. در حال حاضر سئوال این نیست که چه کسی به قله می رسد بلکه باید دانست که تا کجا پیش خواهند رفت و آیا همه به سلامت از K2، زمانی که چهره واقعی خود را نشان دهد، خواهند گریخت؟ مستند 39 دقیقه ای در این آدرس در مورد تلاش لهستانی ها در صعود زمستانی K2 در سه سال پیش، روایتی است از برخی مشکلات بالقوه حتی برای این خبره های زمستانی.

منبع: اکسپلورر وب

ترجمه: وبلاگ گلکوه

سفر به نپال آزاد شد

پس از هفت ماه انتظار، فتح قله های رشته کوه «هیمالیا» برای کوهنوردان امکانپذیر شد.

به گزارش کوهگرام، دولت نپال در حالی مجوز ورود گردشگران خارجی به این کشور را صادر کرده که با توجه به وضعیت نامطلوب گسترش ویروس کرونا در نپال، باز شدن دوباره مرزهای این کشور به روی گردشگران خارجی انتقادهایی را به دنبال داشته است.

«نپال» خانه‌ هشت مورد از 14 کوه بلند جهان است که از جمله آن ها به «اورست» می توان اشاره کرد. گردشگران خارجی منبع بزرگ درآمد «نپال» بخصوص شهر کوچک «لوکلا» محسوب می شوند.

اما با باز شدن دوباره مرزهای «نپال» به روی گردشگران خارجی شهروندان کدام کشورها اجازه ورود به این کشور را خواهند داشت؟

در حال حاضر بازگشایی دوباره مرزها با محدودیت هایی همراه خواهد بود و امکان ورود بیشتر مختص افرادی خواهد بود که قصد کوهنوردی در رشته کوه های این کشور را داشته باشند.

«رودا تامانگ» مدیر کل دپارتمان گردشگری «نپال» بیان کرد: «ما قصد نداریم مرزهای کشور را به روی تمامی بازدیدکنندگان باز کنیم و فقط کوهنوردانی که از قبل مجوز دریافت کرده باشند می توانند وارد «نپال» شوند.»

علاونه بر ویزا، بازدیدکننگان باید از پیش مجوز دریافت کنند، اطلاعاتی درباره برنامه سفرشان ارائه کنند، از یک همسفر محلی کمک بگیرند و بیمه سلامتی را در اختیار داشته باشند که در صورت نیاز، درمان های مختص ابتلا به ویروس کرونا را پوشش دهد.

همچنین گردشگران باید پیش از ترک کشورشان نسبت به انجام آزمایش ویروس کرونا اقدام کنند و به مدت یک هفته در هتلی واقع در «کاتماندو» در قرنطینه بمانند و برای بار دوم آزمایش کرونا را انجام دهند و پس از تمامی این مراحل می توانند سفرشان را در پیش بگیرند.

حدود 800 هزار نفر شاغل در صنعت گردشگری نپال تحت تاثیر توقف گردشگری این کشور قرار گرفته اند. در شرایط عادی این افراد در فصل های بهار و پاییز درآمد کافی دارند که برای تمام سال کافی است.

بهار فصل اصلی برای کوهنوردانی است که با هدف فتح بلندترین قله های هیمالیا به نپال سفر می کنند و فصل پاییز فصل محبوب کوهنوردانی است که با هدف کوهنوردی در دامنه کوه ها به این کشور سفر کرده اند. حالا مسوولان امیدوارند با بازگشت گردشگران به نپال در فصل پاییز، بخشی از خسارت های وارد شده به صنعت گردشگری این کشور جبران شود.

تا روز پنجم نوامبر تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در نپال 176.500 نفر و تعداد موارد مرگ بر اثر ابتلا به این ویروس 974 مورد گزارش شده است. این کشور که 30 میلیون نفر جمعیت دارد با کمبود تخت در بیمارستان ها مواجه شده و دولت از بیمارانی که علائم خفیف ابتلا به ویروس کرونا را دارند درخواست کرده در قرنطینه خانگی بمانند.

بحران ویروس کرونا در حالی گریبانگیر «گردشگری نپال» شد که این کشور قصد داشت شمار گردشگران این کشور را به دوبرابر آمارهای پیشین برساند.