برنامه هفته چهاردهم 1401

10 اشتباه غذایی در کوهنوردی و کمپینگ

در کوهنوردی به برنامه ریزی زیادی نیاز داریم . جستجوی مسیرها، یافتن مکان‌های مناسب برای کمپینگ، یافتن منابع آب، بررسی تجهیزات ، مطالعه نقشه‌ها، به خاطر سپردن پیش‌بینی‌های آب و هوا تنها بخشی از موارد واجد بررسی هستند. و البته غذا نیز از اهمیت ویژه ای چه در برنامه های یکروزه و چند روزه برخوردار است.

وقتی مجبورید همه چیز را روی پشت خود حمل کنید، انتخاب درست اهمیت بیشتری هم خواهد داشت.

حمل غذای بیش از اندازه

شاید رایج ترین اشتباه در هنگام رفتن به برنامه، بسته بندی بیش از حد غذای کوهنوردی باشد. گرفتار شدن در دام “هرچه بیشتر بهتر” آسان است اما نکته اینجاست که شما مجبورید همه چیزها را در کوله خود حمل کنید و این موضوع به سرعت تبدیل به یک عذاب می شود. در این صورت انرژی بیشتری مصرف خواهید کرد و این می تواند در ارتفاعات به معنای عدم هم هوایی، از پا افتادن یا سایر موارد باشد.

برای جلوگیری از حمل غذای زیاد لازم است برای هر وعده غذایی و هم چنین میان وعده ها برنامه ریزی کنید. برای این کار می توانید از تجارب قبلی در برنامه های سبک تر استفاده کنید.

حمل غذای کمتر از میزان نیاز

بین انتخاب غذای کافی و حمل غذای ناکافی خط باریکی وجود دارد. و البته هیچ چیزی بدتر از به پایان رسیدن منابع غذایی در آخرین روز یک برنامه چند روزه یا در میان یک برنامه برای تمام روز نیست. در اینجا هم بهترین راهکار برنامه ریزی دقیق خواهد بود.

یک راهکار دیگر هم شاید خودشناسی باشد. هیچ کس بهتر از خود شما نمی داند که معمولا کمتر از نیاز برمیدارید یا بیشتر از نیازتان حمل می کنید. بررسی برنامه های قبلی به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید مرز تعادل را پیدا کنید. سوالات زیر را از خودتان بپرسید و پاسخ دهید:

• آیا در برنامه های قبلی با کمبود مواد غذایی روبرو شدم؟
• آیا در برنامه های قبلی با مازاد مواد غذایی مواجه شدم؟
• کدام یک از غذاهای درون کوله پشتی را معمولا استفاده نکرده و به خانه باز می گردانم؟

اگر به این نتیجه رسیدید که معمولا کمتر از اندازه لازم حمل می کنید، می توانید همیشه یک یا چند وعده و میان وعده اضافی (بسته به تعداد روز برنامه) به آخر لیست خرید خود اضافه کنید.

حمل غذاهای حجیم

مقدار مناسبی غذا از نظر کالری حمل می کنید اما مشکل اینجاست که در کوله پشتی شما جا نمی شوند. به طور مثال حمل یک نان باگت حجیم آسان خواهد بود اما جای زیادی هم در کوله شما خواهد گرفت.

به دنبال مواد غذایی بروید که نسبت به حجم خود کالری و مواد مغذی زیادی داشته باشند. برای مثال در این مورد می توان به میوه خشک و آجیل اشاره کرد. مسلما هیچ کس از خوردن خربزه در علم کوه بدش نمی آید اما اگر بخواهید خودتان حمل کنید حساب جای سایر تجهیزات هم داشته باشید.

عدم تنوع کافی

مسلما وضعیت غذا در کوهنوردی مانند یک سفر به سواحل زیبا نخواهد بود اما همچنان می شود تا حد امکان از این شرایط لذت برد. عدم تنوع غذایی باعث می شود مواد مغذی مختلف مانند ویتامین ها، پروتئین ها و .. به حد کافی به بدن شما نرسد. از سوی دیگر روی احساس و شرایط روانی هم تاثیر منفی خواهد داشت.

سعی کنید وعده غذایی هر روز کمی متفاوت از وعده قبلی باشد. درست است که تقریباً هر چیزی بعد از صرف انرژی بسیار خوش طعم می شود، اما اجازه ندهید عدم تنوع کار را به جایی برساند که حتی با وجود گرسنگی نتوانید لقمه تان را قورت بدهید.

برای این کار می توانید از یک ترفند استفاده کنید. به طور مثال از هر نوع خوراکی بیش از یک عدد خرید نکنید. (به طور مثال یک بسته مغز آفتابگردان، یک عدد انرژی بار، یک بسته آجیل خشک، یک لواشک،…) به این شکل پس از تهیه لیست مجموعه ای متنوع از مواد غذایی خواهید داشت. البته لازم است اصول تغذیه را در موقع انتخاب در نظر داشته باشید.

عدم خوردن غذاهای خوش طعم

حتی سرسخت ترین کوهنوردان هم پس از چند وعده خوردن غذای بدمزه تسلیم خواهند شد. پس لازم است به طعم غذایی که استفاده می کنید، توجه داشته باشید. برای این کار مواد غذایی را انتخاب کنید که به طور معمول در رژیم غذایی شما قرار داشته و سیستم گوارش شما به طعم آنها عادت دارد.

همچنین همراه داشتن تنقلات مانند شوری و شیرینی می تواند هم برای تنوع و هم برای دریافت قند و بهتر کار کردن معده مفید واقع شود.

حمل غذاهای سنگین

یکی دیگر از شتباهات رایج غذایی در کوهنوردی حمل غذای سنگین است. به طور کلی هم به غذایی می توان سنگین گفت که نسبت به وزن خود کالری کمی دارد. به طور مثال برخی از میوه ها در این دسته جای می گیرند.

حمل غذای سنگین باعث می شود در ازای باری که حمل می کنید کالری کمی به دست آورید که خب نتیجه آن هم معلوم خواهد بود. این را می توان به برخی از کنسروها هم نسبت داد، که با وجود وزن قوطی و مایع کنسرو در نهایت کالری کمی ارایه می دهند.

برای در امان ماندن از این اشتباه یک قاعده کلی را در نظر بگیرید. هر ماده غذایی که در ازای هر ۱۰۰ گرم وزن، کمتر از ۳۰۰ کالری دارد را کنار بگذارید. در این صورت حمل یک کیلو مواد غذایی باید حدود ۳۰۰۰-۴۰۰۰ کالری برای بدن شما داشته باشد که تقریبا معادل کالری مصرفی چندین ساعت کوهنوردی است.

عدم استفاده از غذاهای غنی از مواد مغذی به مقدار کافی

مواد غذایی که حمل می کنید باید ترکیبی از انواع درشت مغذی ها مانند کربوهیدرات، پروتئین وچربی و همین طور ریزمغذی ها مانند ویتامین ها و مواد معدنی باشد. این مورد به خصوص در برنامه های چند روزه که ذخایر بدن کاهش می یابد اهمیت بیشتری خواهد داشت. پس اینقدر روی سوپ و نودل تاکید نکنید.

با اینکه هضم پروتئین در ارتفاع می تواند سختتر باشد اما باید در غذای خود به اندازه کافی داشته باشید. اضافه کردن مواردی مانند پروتئین بار، کنسرو تن ماهی، گوشت قرمه، میوه خشک… می تواند سفره شما را مقوی تر کند. به همین مثال ها اکتفا نکرده و به دنبال سایر موارد هم بروید.

استفاده از غذاها با آماده سازی پیچیده

غذاهای مفصل با مواد جالب مانند قرمه سبزی. همه اینها در تئوری عالی به نظر می رسد تا زمانی که آن را عملی کنید. شما در حال اتمام یک روز ۱۰ ساعته هستید و تنها چیزی که می خواهید این است که در اسرع وقت با کمترین مصرف منابع (انرژی فردی، زمان، کپسول، ظرف و ظروف) شامتان را میل کرده و به خواب بروید.

پخت و پز پیچیده در کوهستان و کمپ به دلیل عدم دسترسی به تجهیزات مناسب دشوار خواهد بود. بعلاوه کاهش فشار هوا در ارتفاعات موجب دیرتر پختن غذا هم می شود. مدیریت کپسول گاز یکی از روشهایی است که می توانید بار کوله خود را کنترل کنید. بهترین غذاها برای کوهنوردی به کمترین انرژی برای پختن و البته هضم شدن نیاز دارند.

شکر بیش از حد

شکر برای انفجارهای کوچک انرژی مفید است، اما مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی قند باعث ایجاد کمبود انرژی در بلندمدت می شود.

شما می بایست به دنبال منابع غذایی باشید که سرشار از کربوهیدرات و چربی های خوب هستند تا در طول روزهای طولانی انرژی شما را حفظ کنند. پر کردن بدنتان با شکر باعث می شود که پس از سوخت سریع آن در بدن، احساس خستگی و تنبلی کنید.

اطمینان حاصل کنید که وعده های غذایی و میان وعده های شما متعادل هستند!

عدم شناخت نیازها و ترجیحات غذایی خود

در پایان ، هیچکس بهتر از شما ترجیحات غذایی شما را نمی داند.

قبل از رفتن به کوه، دور از تمدن، برای تمرین رژیم غذایی خود در خانه وقت بگذارید.

قبل از اینکه مسیر طولانی را از طریق کوهنوردی طی کنید، باید ایده خوبی در مورد میزان غذای مورد نیاز خود در طول فعالیت زیاد داشته باشید و اینکه چه نوع غذایی برای بدن شما مناسب است. سعی کنید خود را با سایر افراد کمپینگ یا کوهنورد مقایسه نکنید.

هر کس متفاوت است و مهم ترین چیز این است بفهمید چه چیزی برای شما بهتر کار می کند..

تور طبیت گردی تنگ گمبیل

چگونه آب را با جوشاندن تصفیه کنیم

آبی که می خواهید تصفیه کنید را داخل ظرف بریزید. ظرف را روی اجاق گذاشته و آن را تا بالاترین درجه روشن کنید. وقتی آب بجوشد هر باکتری که در آن باشد کشته می شود، بنابراین مطمئن باشید که شما با خوردن آن بیمار نمی شوید.
– اگر شما در بیابان هستید و احتیاج دارید که آب را تصفیه کنید، آتش روشن کنید و ظرف را روی آن بجوشانید.
اگر ظرف ندارید از هر وسیله ای که ضد آتش باشد می توانید استفاده کنید.

حباب های تکان خورنده را نگاه کنید. زمانی که حباب ها بالا می آیند نشان دهنده اینست که آب می جوشد. اجازه دهید این حباب ها تا ۵ دقیقه ادامه داشته باشند تا گرما بیشترین تاثیر را روی باکتری های زندگی کننده در آب بگذارد.
– جوشاندن آب برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ۹۹/۹ درصد هر موجود زنده درون آب را می کشد. همچنین بیشتر مواد شیمیایی را با تبخیر کردن از بین می برد. هر چند، توجه داشته باشید که با جوشیدن آب، مواد جامد، فلزی یا معدنی از بین نمی روند.

ظرف را از روی گرما بردارید. هنگام برداشتن ظرف آب دقت کنید. بیشتر از اینکه بتوانید حدس بزنید داغ است.

اجازه بدهید آب مانده و ته نشین شود. اگر آب جوشانده شما از شیر آب آمده و مطمئن هستید که مواد جامد، فلزی و معدنی در آن نیست، احتیاجی نیست این کار را انجام دهید. اگر اجازه بدهید آب بماند، هر چیزی که داخل آب باشد، ته ظرف، ته نشین می شود، شما می توانید از آب تصفیه شده داخل ظرف بنوشید.

10 اقدام برای مسافرت آرام و بدون دردسر

مسافرت همیشه پر از تصمیم های بزرگ است. مثلا اینکه به کدام کشور سفر کنیم؟ چقدر هزینه کنیم؟ کجا توقف کنیم؟ و در نهایت چطور بلیط هواپیمایی خریداری کنیم؟ اما در پس این تصویر بزرگ برخی نکته های ظریف وجود دارد که می تواند مسافرت آرام و بدون استرسی را برایتان به ارمغان بیاورد. در ادامه این مطلب به ده نکته برای «داشتن یک مسافرت آرام و بدون دغدغه» اشاره می کنیم.

1. ماشین خود را رو به دماغه پارک کنید

بسیاری اوقات پیش آمده است که مسافران خودرو خود را در پارکینگ فرودگاه پارک کنند و بعد با باتری خوابیده مواجه شوند. اگر به هر دلیلی باتری ماشین شما خوابیده باشد و یا پنجره ماشین به دلیل سرقت شکسته باشد و یا هر اتفاق دیگری برای خودرو شما افتاده باشد، بهتر است ماشین خود را رو به دماغه پارک کنید تا بعدا دسترسی به باتری راحت تر باشد و هم حمل آن با ماشین حمل خودرو آسان تر باشد.

2. زمان رفتن از پارکینگ به ترمنیال را در نظر بگیرید

فرودگاه های بزرگتر به پارکینگ های بزرگتر نیاز دارند. پیدا کردن جای پارک در پارکینگ های خارج فرودگاه راحت تر است. این فرودگاه ها هم به صرفه تر بوده و هم دیرتر تکمیل می شوند و بهترین مکان برای افرادی هستند که به دنبال پارکینگ کم هزینه و به دنبال آن مسافرت آرام تری هستند. اگر در فصل پرتقاضا سفر می کنید چاره ای ندارید، جز اینکه از این پارکینگ ها استفاده کنید.

3. وسایل ضروری را در کیف دستی خود حمل کنید

به طور متوسط در هر پرواز یک کیف مفقود شده و یا جا می ماند. اگر وسیله ضروری با خود دارید آن را در کیف دستی خود حمل کنید تا یک مسافرت آرام را تجربه کنید. وسایلی که به راحتی و ارزانی قابل جایگزین نیستند مانند کفش دویدن و یا کت بارانی سبک وزن از جمله این وسایل هستند. همچنین وقتی از بخش امنیتی فرودگاه گذر می کنید، بهتر است وسایل خود را به خوبی در کیف دستی جاسازی کنید تا برای بررسی راحت تر در دسترس باشند. به عنوان مثال، اگر با خود مایعات و یا ژل حمل می کنید آن ها را در قسمت خارجی و یا بالای کیف قرار دهید تا برای اسکن شدن و یا خارج شدن دم دست باشند.

4. اطلاعات هتل خود را به خاطر بسپارید

اطلاعات هتل نظیر نام هتل، آدرس و شماره تماس آن را به خاطر بسپارید و یا آن را در برنامه موبایل خود ذخیره کنید. این مورد مخصوصا در صورتی که کیف خود را گم کرده اید و هر نوع تماس خود را با هتل از دست داده اید به کارتان خواهد آمد. همچنین می توانید قبل از ترک خانه، نقشه هتل را پرینت کنید و در صورت لزوم از آن استفاده کرده و یا به راننده سردرگم نشان دهید تا هتل را راحت تر پیدا کند. این یکی از نکات ظریف و در عین حال ضروری برای داشتن یک مسافرت آرام و بی دغدغه است.

5. ارز قدیمی را با خود حمل کنید

تبدیل ارز پس از بازگشت به خانه دردسر است، مخصوصا اینکه کسی وقت خود را این روزها در بانک تلف نمی کند. حال مسافر باید با این همه پول چکار کند؟ یکی دیگر از راه ها این است: اگر به کرات مسافرت می کنید و ارز خارجی دارید در سفرهای بعدی آن را با خود به همراه ببرید. زمانی که به ارز محلی نیاز داشتید می توانید در هر کشوری که هستید آن را تبدیل به پول محلی آنجا کنید.

6. کارت پرواز خود را حفظ کنید

اگر به محض خروج از هواپیما کارت پرواز خود را دور می اندازید در این کار تجدید نظر کنید. کارت پرواز نشان دهنده پرواز شماست. برخی از شرکت ها و خطوط هوایی تخفیف هایی را برای مسافران در نظر می گیرند. با ارائه این کارت می توانید در هزینه خود صرفه جویی کنید. همچنین زمانی که خطوط هوایی نتواند امتیازاتی به شما دهند می توانید از این کارت استفاده کنید. اگر شما فرد خود اشتغالی هستید این کارت ها می تواند به عنوان رسیدی برای اهداف مالیاتی مورد استفاده قرار گیرد.

7. بدانید چه زمانی از باربری هواپیما استفاده کنید

بخش باربری چمدان های شما را حمل می کند تا شما بتوانید مستقیما به گیت پرواز بروید. آن ها کمی نیز انعام برای این کار دریافت می کنند. باید بدانید که چه وقت بهتر است از آن ها استفاده کرد و چه وقت از آن ها اجتناب کرد؟

اگر از پروازی عقب افتاده اید، بخش باربری می تواند به شما کمک کند سریع تر به هواپیما برسید. اگر پرواز طولانی است و زمان محدودی دارید به سراغ باربرها بروید به آن ها انعام دهید و بعد به سمت گیت بروید. در حالت دیگر اگر زمان زیادی دارید اما پرواز شما پر شده است و خط طولانی پیش رو دارید، با هر دقیقه ای که می گذرد صندلی راهرو یا کنار پنجره از دست می رود. اگر از طریق باربری چک کنید خواهید دید خط گیت کوتاه تر شده و سریع تر می توانید تاییدیه صندلی خود را در کارت پرواز دریافت کنید.

8. تاییدیه صندلی خود را دریافت کنید

با هر دقیقه تاخیر برای گرفتن تاییدیه صندلی، صندلی راهرو و یا کنار پنجره را از دست می دهید. یکی از نکات مهم داشتن مسافرت آرام این است که به صورت آنلاین چک کنید که این کار معمولا 24 ساعت قبل از پرواز انجام می گیرد. اما توجه باشید این امر برای تمامی خطوط هوایی و کلاس های پروازی امکان پذیر نیست.

9. کیف و چمدان هایتان قابل بازشناسایی سریع باشند

زمان خرید چمدان های گل دار به سر آمده است. امروزه همه چمدان های خود را از یک فروشگاه و با یک طرح خریداری می کنند. نتیجه چه می شود؟ خطی از چمدان های شبیه به هم در مسیر ریلی تحویل چمدان. راه حل چیست؟ خیلی راحت یک روبان رنگی به چمدان خود آویزان کنید و یا یک برچسب بزرگ به آن بزنید. خواهید دید که کسی به چمدان شما دست نمی زند تا آن را شناسایی کند. حتی می توانید چمدان خود را از راه دور نیز تشخیص دهید.

10. شماره پرواز خود را به یاد داشته باشید

برای داشتن مسافرت آرام و بی دردسر این مورد بسیار مهم است. به یاد داشتن این شماره در فرودگاه هایی که لیست تمام فرودگاه های مقصد را فهرست نمی کنند، بلکه آن را با شماره پرواز نمایش می دهند، مهم است.

نیروی شفابخش طبیعت برای افراد درون گرا

انسان‌ها از گذشته‌های دور برای یافتن آرامش و آسودگی به دل طبیعت می‌زدند. از طرفی، طبیعت الهام‌بخشِ آثار بسیاری از بزرگان هنر و ادبیات مثل جان کیتس (John Keats)، جان میلِی (Millais)، و ترنر (Turner) بوده است. این هنرمندان و نویسندگان در طبیعت چیزی را می‌دیدند که ما امروزه همچنان آن را می‌بینیم: یعنی پناهگاهی امن، و فرصتی ناب برای فرار از هرج‌و‌مرج شهر.

اما چه چیزی درباره طبیعت هست که باعث می‌شود همه ما (چه برون‌گرا باشیم، چه درون‌گرا) تا این اندازه نسبت به آن احساس خوبی داشته باشیم؟

طبیعت باعث شادمانی همگان می‌شود

مدت زیادی است که دانشمندان نسبت به تأثیرِ طبیعت بر انسان‌ها کنجکاوند. و تمام مطالعاتِ آن‌ها به یک نتیجه ختم می‌شود: طبیعت باعث آسودگی و راحتی افراد می‌شود.

یک توضیح احتمالی در مورد این پدیده را می‌توان در نظریه‌ی فرگشتی یک زیست‌شناس به نام ئی. اُ. ویلسون (E.O. Wilson)  یافت. بر اساس فرضیه‌ی زیست‌گرایی ویلسون، آدم‌ها بیرون رفتن را دوست دارند، زیرا محیط بیرون جایی است که روزگاری اجداد ما در آن غذا، سرپناه، و امنیت را می‌یافتند. این موارد برای بقای ما ضروری‌اند، لذا به‌طور فطری به آن‌ها گرایش داریم.

پژوهش‌های کنونی این ایده‌ را جلوتر برده‌اند و نشان داده‌اند که چگونه طبیعت، با کاهش سطح استرس، می‌تواند روی خُلق‌ ما تأثیر مثبت بگذارد و مجموعاً به حال خوبِ ما منجر شود.

اما طبیعت به‌طور ویژه برای درون‌گراها آرام‌کننده است

خود من به‌عنوان یک درون‌گرا، همیشه عاشق بیرون رفتن بودم. من زمانی‌که استرس دارم، کلافه‌ و ناامیدم، یا نیاز به آرامش و سکوت دارم به طبیعت پناه می‌برم. دراز کشیدن روی چمن‌ها، یا دویدن روی ماسه‌های کنار ساحل نوعی احساس اتصال به من می‌دهد که به‌ندرت نظیر آن را کنار آدم‌ها تجربه می‌کنم.

قبلاً تصور می‌کردم تنها کسی هستم که چنین احساسی دارد، تا این‌که بعد فهمیدم این یک حس مشترک بین بیشتر آدم‌های درون‌گراست. درون‌گراها برای شارژ دوباره نیاز به زمان دارند و طبیعت این فرصت را به‌خوبی برای آن‌ها فراهم می‌کند. محیط بیرون فضای امنی در اختیار آدم‌هایی مثل ما می‌گذارد که معمولاً نظیر آن را نمی‌توانیم در محیط‌های شلوغ با محرک‌های خیلی زیاد پیدا کنیم.

بنابراین، درست است که وقت گذراندن در محیط بیرون برای همه آدم‌ها سودمند است، اما این مسئله برای درون‌گراهای عاشقِ خلوت و سکوت به‌طور ویژه ارزشمند است. در ادامه این مقاله، چهار دلیل را بررسی می‌کنیم که نشان می‌دهند چرا درون‌گراها از بودن در طبیعت لذت می‌برند و در نتیجه قرار گرفتن در طبیعت برایشان سودمند است.

کمپ زدن در این مکان ها ممنوع!

کمپ زدن در طبیعت جذابیت و لذت خاص خودش را دارد که برخی نمی توانند از آن دل بکنند. در ادامه برای آشنایی شما با «اصول کمپینگ» و (مکان های خطر ناکی که نباید کمپ بزنید) مطالبی را بیان می کنم.

1. کمپ تان در کنار رودخانه نباشد چراکه احتمال طغیان آب وجود دارد.

2. در کنار چشمه نباشد. پرندگان و جوندگان برای خوردن آب و حیوانات درنده برای شکار طعمه های خود به چشمه ها می آیند و این موضوع می تواند برای شما خطرناک باشد.

3. در کنار غارها و حفره های درختان نباشد، این مکان ها معمولا پناهگاه حیوانات وحشی هستند.

4. در علفزارهای بلند نباشد چون احتمال وجود مار و مارگزیدگی در علفزارها وجود دارد.

5. در اطراف باتلاق ها نباشد. به علت وجود حشرات که مانع آسایش شما خواهند بود.

6. کف رودخانه های خشک نباشد، زیرا با یک رگبار در بالا دست سیل شما را خواهد برد.

7. مسیر عبوری حیوانات نباشد. حیوانات مانند انسان بیشتر مواقع از مسیرهای خاص در طبیعت گذر می کنند وجود شما در این مسیرها می تواند باعث درگیری شود.

8. کف بستر محل کمپ، سنگی نباشد. در بسترهای سنگی نمی توان بستر نرمی داشت و بدن شما کوفته شده و فردای خوبی در سفر نخواهید داشت و از طرفی نمی توان میخ چادر را کوبید.

9. چادر در مسیر باد نباشد. به علت بادخور بودن صدای مزاحم تا صبح مانع آسایش شما خواهد شد، البته چادرهای حرفه ای کمتر صدا دارند.

10. در بستر برفی نباشد. به علت گرمای بدن شما که با بستر برفی برخورد می کند و باعث آب شدن قسمت هایی از آن می شود و ناهمواری های کف آسایش خواب شما را برهم می زند.

11. زیر درختان کهن نباشد. خیلی از درختان کهن پس از طی عمرشان خود به خود سقوط می کنند.

12. زیر دیواره سنگی نباشد. احتمال ریزش سنگ در نیمه شب و آسیب دیدن وجود دارد.

13. در نزدیکی لانه مورچه ها نباشد. از کوچک ترین درز چادر وارد شده و یا مواقعی که درب چادر باز است داخل می شوند.

14. بستر دارای شیب نباشد. در ابتدا مشکلی به نظر نمی رسد ولی خوابیدن در محل شیب دار باعث تجمع خون در سر یا پای شما می شود و اگر شیب به پهلو باشد مانع خواب شما می شود.

نویسنده: میثم رودکی

اصول کمپینگ در زمستان و پاییز

زمستان و پاییز زمان بسیار مناسب و لذت بخشی برای کمپ زدن است. نکته کلیدی در مورد یک کمپینگ موفق و لذت بخش در فصول سرد این است که بدانید حتی یک ذره گرما نیز اهمیت زیادی دارد.

با فرا رسیدن فصل پاییز هوا سرد شده وکمپ زدن یا همان کمپینگ که این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده دشوار می شود. با این وجود کمپ زدن در شرایطی که هوا سرد است، باران یا حتی برف می بارد، لذت خاص خودش را دارد که برخی نمی توانند از آن دل بکنند. علاوه بر این، با سرد شدن هوا از شلوغی مکان های پرطرفدار که معمولا برای کمپ زدن استفاده می شود کاسته شده و بدین ترتیب کمپ زدن جذابیت بیشتری پیدا می کند. با این وجود، کمپ زدن در فصل پاییز و زمستان به تفکر و برنام ریزی های بیشتری نسبت به کمپ زدن در فصول گرم سال نیاز دارد.

اگر از آن دسته کوهنوردان و طبیعتگردانی باشید که سابقه کمپ زدن در فصول مختلف سال را دارید بدون شک با دستورالعمل ها و اصول کمپینگ در فصول سرد سال آشنا هستید. با این وجود در ادامه این مطلب شما را با اصول کمپ زدن در شرایط آب و هوایی نامناسب و سرد آشنا می کنم.

مناسب ترین مکان را پیدا کنید

در فصل تابستان بهترین فضا برای کمپ زدن مکانی است که دارای سایه بوده و در معرض مستقیم نور آفتاب قرار نداشته باشد اما در فصل زمستان آفتاب صبحگاهی می تواند یک دوست بسیار خوب و مفید باشد. هنگام انتخاب مکان کمپ در فصول سرد سال باید محل طلوع آفتاب را در نظر بگیرید و طوری چادر خود را برپا کنید که بتوانید بهترین استفاده را از اولین اشعه های صبحگاهی آفتاب داشته باشید. همچنین چادر شما باید طوری قرار گیرد که در آن از باد در امان باشد. شاید در هوای سرد احساس تشنگی نکنید اما حفظ رطوبت بدن در فصل زمستان به اندازه فصل تابستان مهم است. هنگام کمپ زدن در هوای سرد، نوشیدنی گرم مثل چای یا نسکافه را فراموش نکنید.

دست هایتان را نادیده نگیرید

اگر می خواهید در هوای برفی کمپ بزنید پوشش دست هایتان را جدی گرفته و سعی کنید از دستکش های پلار دوپوش استفاده کنید. دست ها در کوهنوردی و کمپ زدن کارآیی بالایی دارند و صدمه دیدن و سرمازدگی آن ها شرایط شما را به شدت دشوار می کند.

درست لباس بپوشید

در صورتی که می خواهید در فصل پاییز و زمستان کمپ بزنید باید بدانید که لباس هایی که می پوشید باید طوری باشند که در شرایطی که هیچ فعالیتی ندارید نیز شما را نگه دارند. در طول رسیدن به نقطه ای مناسب برای کمپ زدن، بدون شک نیاز به مدتی پیاده روی حتی کوهنوردی خواهید داشت که در جریان آن کمتر سرما را حس کرده و بدن تان گرما تولید می کند اما وقتی که به محل کمپ رسیدید و زمان استراحت و سکون فرا رسید شرایط متغییر است و حفظ دمای بدن در شرایطی مناسب سخت تر می شود. بنابراین باید لباس هایی همراه داشته باشید که در طول مدتی که تحرک بدنی ندارید نیز شما را گرم نگه دارند. به شما استفاده از لباس های دارای رویه پشمی را توصیه می کنیم که در هنگام فعالیت بدنی نیز باعث تجمع عرق در زیر لباس نشده و خاصیت تنفسی خوبی دارند.

از سربند یا کلاه استفاده کنید که در صورت نیاز می توانید برای حفظ دمای بدن آن را برداشته یا سر کنید. همچنین بهتر است از لباس های سبکی استفاده کنید که هم ضد آب بوده و هم امکان ورود و خروج هوا از بین الیاف آن ها ممکن باشد. علاوه بر این عایق بندی سر و پا می تواند شما را گرم نگه دارد. از این رو استفاده از یک کلاه ساده روی کلاه پشمی توصیه می شود. همچنین برای کمپ زدن بهتر است جوراب های کتانی تان را در خانه جا گذاشت و از جوراب های پشمی استفاده کنید. لازم نیست بوت های گران قیمتی نیز داشته باشید اما نکته مهم در مورد بوت های مناسب کمپ زدن، ضد آب بودن آن هاست.

گزینه ای به نام آتش

وقتی که به محل کمپینگ مناسب رسیدید قبل از این که هر کاری بکنید به فکر روشن کردن آتش باشید. به محض اینکه وسایل تان را زمین گذاشتید به سراغ کارهایی بروید که برای روشن کردن آتش لازم است، قبل از هر کار دیگری. از قبل برای این کار برنامه ریزی کرده و همیشه چیزهای ضروری و اضطراری برای روشن کردن آتش را همراه داشته باشید. برای روشن کردن آتش در هوای سرد ابزارهای مختلفی وجود دارد که از تکنولوژی ساده تا پیشرفته متفاوت خواهند بود اما نکته مهم این است که از قبل به این موضوع فکر کرده و برای بدترین شرایط آماده باشید.

چوب مناسب را پیدا کنید

قبل از شروع آتش، ابتدا شاخه های کوچک را انتخاب کرده و برای این که آتش روشن شود با استفاده از چاقو لایه هایی نازک از چوب را تراشیده و به عنوان آتش زنه زیر شاخه های کوچک قرار دهید. این لایه های تراشیده شده مانند کاغذ عمل کرده و باعث می شود که آتش روشن شود و در ادامه می توانید با اضافه کردن شاخه های کوچک و ریز به آن آتش را به شرایطی برسانید که دیگر خاموشی در کار نباشد. با روشن شدن آتش می توانید شاخه های بزرگ تر و حتی کنده را به آن اضافه کنید. شعله های کوچک را با فوت کردن به آن ها می توانید بزرگ تر کنید، یا هر چیزی شبیه بادبزن که بتوان با آن اکسیژن بیشتری به شعله ها رساند. هر چقدر که بتوانید هوای بیشتری به آتش برسانید بازخورد بهتری از آتش خواهید گرفت.

چیزی شبیه لانه بسازید

کنده ها و چوب های بزرگ و قطور را اطراف محل روشن کردن آتش قرار دهید و سپس در کنار آن با قرار دادن تکه های کوچک تر یک چیزی شبیه لانه درست کنید. در حالی که تکه چوب های کوچک و متوسط آتش گرفته اند چوب های بزرگ تری روی بالای آتش قرار دهید. در این کار نباید آنقدر زیاده روی کنید که ساختار لانه ای که درست کرده اید فرو بریزد. باید ستون هایی از چوب های محکم و قطور برای آتش خود درست کرده باشید. آتش نیاز به اکسیژن دارد از این رو نباید مسیر رسیدن هوا به شعله های زیرین را مسدود کنید.

برای ژاله زایی آماده باشید

در حالی که در یک چادر گرم در شبی سرد نفس می کشید، ژاله زایی (قطرات آبی که روی سقف چادر در هنگام سرد بودن هوا در قسمت داخلی ان ایجاد می شود) شکل می گیرد حتی اگر چادر شما بسیار مرغوب بوده و مخصوص فصل سرد یا چهار فصل باشد. برای چنین چیزی آماده باشید و بدانید که کار زیادی در مورد ژاله زایی و ممانعت از آن نمی توانید انجام دهید. در چنین شرایطی در هنگام صبح با موجی از قطرات سرد آب یا حتی ذراتی مانند برف در درون چادر خود مواجه خواهید شد که درون آن را به شدت سرد و مرطوب می سازد. کیسه خواب و زیرانداز خود را قبل از استفاده مجدد خشک کنید. برای کاهش ژاله (شبنم) زایی می توانید در طول شب کمی از در یا پنجره چادرتان را باز نگه دارید که اگر چه باعث می شود کمی از گرمای چادر کم شود اما آن را خشک نگه می دارد.

هنگام خوابیدن لباس هایتان را در نیاورید

آن حکمت قدیمی که می گفت برای داشتن خوابی راحت قبل از رفتن به رختخواب سعی کنید لباس هایتان را در بیاورید در کمپ زدن کاربرد ندارد. اگر هنوز آتش دارید، قبل از خواب کمی آب جوش درست کرده و در یک بطری آب عایق در برابر گرما ریخته با خود به کیسه خواب ببرید. همچنین نگه داشتن لباس های خیس در نزدیکی بدن بهترین گزینه برای خشک کردن آن هاست به نحوی که صبح پس از بیدار شدن با لباس های خشک مواجه خواهید شد.