اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی
اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ،طبیعت گردی ،کمپینگ ، دوچرخه سواری و تورهای اختصاصی

معجزه تخم‌مرغ برای قلب و افراد با کلسترول بالا به اثبات رسید؛ روزی چند تا بخوریم؟

اینکه مصرف تخم‌مرغ برای سلامتی مفید است یا خیر، دهه‌ها مورد بحث بوده است. تخم‌مرغ سرشار از مواد مغذی مفید ازجمله پروتئین باکیفیت بالا است. اما نگرانی‌های مکرر درباره میزان کلسترول آن و تأثیر آن بر بیماری‌های قلبی، همیشه موضوعی بحث‌برانگیز بوده است.

یک پژوهش تازه نشان داده است که خوردن تخم‌مرغ در هفته به‌طور قابل‌توجهی خطر مرگ به هر علتی، به‌ویژه خطر مرگ و میر به دلیل بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. این تأثیر حتی در افرادی که کلسترول بالا دارند نیز مشاهده شده است.

این پژوهش تازه به سرپرستی محققان دانشگاه موناش استرالیا، موضوع مصرف تخم مرغ را مورد بررسی قرار داده و به طور خاص ارتباط آن با مرگ ناشی از بیماری قلبی در افراد مسن را بررسی کرده است، حوزه‌ای که هنوز تحقیقات کافی در مورد آن انجام نشده است.

تخم‌مرغ منبع غنی از مواد مغذی است

هالی وایلد، دانشجوی دکترا و مدرس در دانشکده خطر مرگ و میر دانشگاه موناش و نویسنده اصلی این مطالعه، اظهار داشت: «تخم‌مرغ یک ماده غذایی غنی از پروتئین و حاوی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین‌های گروه B، فولات، اسیدهای چرب غیراشباع، ویتامین‌های محلول در چربی (E، D، A و K)، کولین و عناصر معدنی و ریزمغذی‌های متعددی است.»

وی افزود: «تخم‌مرغ همچنین یک منبع پروتئینی در دسترس برای سالمندان محسوب می‌شود. تحقیقات نشان داده‌اند که سالمندانی که دچار افت فیزیکی و حسی ناشی از افزایش سن هستند، تخم‌مرغ را به عنوان منبع پروتئینی ترجیحی خود انتخاب کنند.»

تحلیل داده‌های سالمندان در استرالیا و آمریکا

محققان داده‌های ۸۷۵۶ فرد بالای ۷۰ سال از استرالیا و ایالات متحده را که در مطالعه ای به نام «مطالعه طولی سالمندان ASPREE (ALSOP)» شرکت داشتند، مورد بررسی قرار دادند.

در این مطالعه، شرکت‌کنندگان میزان مصرف تخم‌مرغ خود را گزارش کردند که به سه دسته تقسیم شد:

  • مصرف نکردن یا مصرف نادر (هرگز یا یک تا دو بار در ماه)
  • مصرف هفتگی (یک تا شش بار در هفته)
  • مصرف روزانه (روزانه یا چند بار در روز)

سپس ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ‌ومیر ناشی از همه عوامل و مرگ‌های ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان بررسی شد. در این تحلیل، محققان عوامل مختلف از جمله ویژگی‌های جمعیتی، وضعیت سلامتی، عوامل بالینی و کیفیت کلی رژیم غذایی را در نظر گرفتند. دوره پیگیری نزدیک به شش سال بود.

رابطه مصرف تخم مرغ و خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی

نتایج نشان داد که افرادی که به‌طور هفتگی (یک تا شش تخم‌مرغ در هفته) تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که هرگز یا به ندرت تخم‌مرغ می‌خوردند:

  • ۲۹٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی بودند.
  • ۱۷٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از هر علت دیگری بودند.

اما ارتباط معناداری بین مصرف تخم‌مرغ و مرگ ناشی از سرطان یافت نشد.

محققان همچنین بررسی کردند که کیفیت رژیم غذایی چه تأثیری بر ارتباط بین مصرف تخم‌مرغ و خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی دارد.

نتایج نشان داد که افرادی که رژیم غذایی با کیفیت متوسط یا بالا داشتند و به‌طور هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، به‌ترتیب ۳۳٪ و ۴۴٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی قرار داشتند.

نتایج نشان داد که افرادی که رژیم غذایی با کیفیت متوسط یا بالا داشتند و به‌طور هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، به‌ترتیب ۳۳٪ و ۴۴٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی قرار داشتند.

محققان تأکید کردند: «نتایج اصلی ما در مورد کاهش مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی، حتی در افرادی با کیفیت رژیم غذایی متوسط تا بالا نیز حفظ شد. همچنین مشخص شد که داشتن رژیم غذایی با کیفیت بالا می‌تواند نقش محافظتی بیشتری در این رابطه ایفا کند.»

مصرف تخم‌مرغ در افراد دارای کلسترول بالا چقدر مفید است؟

بر خلاف برخی از مطالعات قبلی، این تحقیق نشان داد که حتی در افرادی که دچار کلسترول بالا یا چربی خون ناسالم (دیس‌لیپیدمی) هستند، ارتباط بین مصرف هفتگی تخم‌مرغ و کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی همچنان برقرار است.

هالی وایلد توضیح داد: «تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که در افراد دارای کلسترول بالا، مصرف تخم‌مرغ ممکن است خطر مرگ را افزایش دهد. به همین دلیل، ما این ارتباط را در افراد مبتلا به دیس‌لیپیدمی نیز بررسی کردیم.»

در میان افراد دارای کلسترول بالا، آن‌هایی که هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که به ندرت یا هرگز تخم‌مرغ نمی‌خوردند، ۲۷٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی بودند.

نتیجه آن‌که در میان افراد دارای کلسترول بالا، آن‌هایی که هفتگی تخم‌مرغ مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که به ندرت یا هرگز تخم‌مرغ نمی‌خوردند، ۲۷٪ کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی بودند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که در جمعیت مورد بررسی، وجود کلسترول بالا لزوماً خطرات مرتبط با مصرف تخم‌مرغ را افزایش نمی‌دهد.

در نهایت روزی چند تخم مرغ بخوریم؟

انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می‌کند که افراد سالم می‌توانند روزانه یک تخم‌مرغ کامل مصرف کنند و سالمندان با کلسترول طبیعی می‌توانند روزانه دو تخم‌مرغ بخورند.

راهنمای رژیم غذایی استرالیا و بنیاد قلب استرالیا نیز توصیه می‌کنند که افراد دارای کلسترول طبیعی می‌توانند تا هفت تخم‌مرغ در هفته مصرف کنند.

در جمع بندی نتایج محققان نشان می‌دهد که مصرف تا شش تخم‌مرغ در هفته می‌تواند خطر مرگ‌ومیر ناشی از تمام عوامل و بیماری‌های قلبی-عروقی را در سالمندان کاهش دهد. این یافته‌ها می‌توانند به تدوین دستورالعمل‌های غذایی مبتنی بر شواهد برای سالمندان کمک کنند.

چرا و چگونه باید در هوای سرد ورزش کنیم؟

با شروع فصل سرما، شاید ادامه ورزش برای بسیاری دشوار به نظر برسد، اما متخصصان می‌گویند که سرما نباید مانعی برای تحرک باشد. با رعایت چند نکته ساده، می‌توان در هوای سرد هم فعال ماند و از فواید ورزش بهره برد.

لینا ون، پزشک اورژانس و استاد دانشگاه جورج واشنگتن، معتقد است که فصل زمستان نباید مانعی برای فعالیت‌های ورزشی باشد. او در گفت‌وگویی با شبکه سی‌ان‌ان توضیح داده که چه ورزش‌هایی در هوای سرد مناسب‌ترند و چگونه می‌توان با رعایت نکات ایمنی در هوای سرد نیز در فضای باز ورزش کرد. دکتر ون که پیش‌تر به عنوان رئیس بهداشت عمومی شهر بالتیمور فعالیت داشته، بر اهمیت حفظ تحرک در تمام فصول سال تاکید می‌کند.

چه مقدار ورزش در هفته لازم است؟

دکتر لینا ون می‌گوید که فرقی نمی‌کند چه فصلی از سال باشد، بزرگسالان باید حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی با شدت متوسط داشته باشند. طبق توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحد، این فعالیت‌ها شامل ورزش‌هایی مثل دویدن، دوچرخه‌سواری، تنیس و در فصل زمستان، اسکی و راهپیمایی روی برف است. حتی فعالیت‌های سنگین خانگی مانند پارو کردن برف هم می‌تواند جزو این فعالیت‌های بدنی در نظر گرفته شود.

براساس مطالعات جدید افرادی که این میزان فعالیت را در هفته انجام می‌دهند، ۳۱ درصد کمتر در معرض خطر مرگ زودرس، ۲۷ درصد کمتر در معرض بیماری‌های قلبی و ۱۲ درصد کمتر در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند. نکته قابل توجه این است که حتی کسانی که فقط نیمی از این مقدار یعنی ۷۵ دقیقه در هفته ورزش می‌کنند نیز از مزایای قابل توجهی از جمله کاهش ۲۳ درصدی خطر مرگ زودرس، ۱۷ درصدی خطر بیماری‌های قلبی و ۷ درصدی خطر سرطان برخوردارند.

آیا باید تمام ۱۵۰ دقیقه ورزش را یکجا انجام دهیم؟ ورزش روزانه چه تاثیری دارد؟

بهتر است کم‌تحرک نباشید. یک مطالعه که اخیرا انجام شده است نشان می‌دهد افرادی که بیشتر زمان خود را پشت میز می‌گذرانند، ۱۶ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس و ۳۴ درصد بیشتر در معرض بیماری‌های قلبی قرار دارند. این افراد کم‌تحرک باید با فعالیت بدنی بیشتر سبک زندگی خود را تغییر دهند.

در صورت امکان بهتر است هر روز کمی ورزش کنید، حتی اگر فقط ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پیاده‌روی تند باشد. البته می‌توانید در تعطیلات آخر هفته زمانی که وقت بیشتری دارید، یک جلسه ورزشی طولانی‌تر داشته باشید. این کار نیز مزایای خود را دارد، مهم این است که در طول روز تحرک داشته باشید و از بی‌تحرکی پرهیز کنید.

ورزش در فضای باز بهتر است یا فضای سرپوشیده؟

اگر می‌خواهید در فضای باز ورزش کنید حتی اگر هوا سرد باشد مشکلی نیست؛ به شرط آنکه اقدامات ایمنی لازم را رعایت کنید.

چه نکاتی را باید برای ورزش در هوای سرد رعایت کرد؟

اول، خودتان را بشناسید. آیا به ورزش در هوای سرد عادت دارید یا برای اولین بار می‌خواهید این کار را امتحان کنید؟ اگر تازه‌کار هستید، به‌ویژه اگر مثل گذشته جوان نیستید، بیماری‌های مزمن دارید، بهتر است ابتدا با یک پزشک مشورت کنید. در صورت تایید، کار را با آرامش و مدت زمان کوتاه شروع کنید. زمان حضور خود در فضای باز را به تدریج افزایش دهید. نزدیک خانه یا خودرو بمانید تا اگر احساس ناراحتی کردید بتوانید به محیط گرم بازگردید. به جای مسیرهای طولانی، مسیرهای کوتاه و رفت و برگشتی انتخاب کنید.

دوم، شرایط آب‌وهوا را بررسی کنید. پیش‌بینی هوا را ببینید و عواملی مانند سرمای باد را در نظر بگیرید که می‌تواند دما را بسیار سردتر از چیزی که دماسنج نشان می‌دهد، احساس کنید. سعی کنید در گرم‌ترین ساعات روز ورزش کنید و مراقب باران یا برف باشید که می‌توانند احساس سرمای بیشتری ایجاد کنند.

سوم، خطرات را بشناسید و پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهید. دو خطر اصلی در هوای سرد عبارت‌اند از هیپوترمی (کاهش غیرطبیعی دمای بدن) و یخ‌زدگی، برای پیشگیری از هیپوترمی لباس‌های مناسب شامل لایه‌های چندگانه و پارچه‌هایی که عرق را از بدن دور می‌کنند، بپوشید. برای جلوگیری از یخ‌زدگی بخش‌های حساس بدن مانند گوش‌ها و دست‌ها را با کلاه و دستکش بپوشانید. اگر لباس‌هایتان خیس شدند به محض رسیدن به خانه آن‌ها را عوض کنید و خود را گرم کنید.

چهارم این که باید هیدراته بمانید. گرچه معمولا نیاز به آب را با هوای گرم مرتبط می‌دانیم اما بدن حتی در هوای سرد هم به آب نیاز دارد. سرما ممکن است احساس تشنگی را کاهش دهد اما همچنان باید آب کافی بنوشید. همیشه قبل از ورزش آب بنوشید و اگر بیش از یک ساعت بیرون می‌مانید، یک بطری آب یا محلول الکترولیت با خود داشته باشید.

پنجم، دیگران را در جریان برنامه خود قرار دهید. یکی از علائم بارز هیپوترمی، سردرگمی است. فرد دچار گم‌گشتگی می‌شود و ممکن است متوجه نشود که باید به یک محیط گرم برود. در روزهای بسیار سرد به‌ویژه اگر به ورزش در هوای سرد عادت ندارید با کسی همراه شوید. اگر مجبور شدید تنها بیرون بروید، حتما به دیگران اطلاع دهید که کجا می‌روید و چه زمانی بازمی‌گردید.

در چه شرایطی باید در فضای بسته ورزش کنیم؟

این موضوع گاهی به شرایط فرد بستگی دارد. بسیاری از افراد از ورزش در فضای باز زمانی که باران یا برف می‌بارد، لذت نمی‌برند. برای برخی دیگر اما این موضوع به نوع ورزشی که انجام می‌دهند بستگی دارد. مثلا من ممکن است در دمای پایین‌تر برای دویدن بیرون بروم اما برای دوچرخه‌سواری این کار را انجام ندهم. تحمل دماهای خاص به فرد و میزان عادت او به چنین شرایطی بستگی دارد.

بهترین توصیه من این است که در محدوده راحتی خود باقی بمانید. اگر قصد دارید فعالیتی را که قبلا انجام نداده‌اید امتحان کنید، بهتر است با کسی همراه شوید و برای بازگشت سریع به یک محیط گرم، برنامه‌ای داشته باشید.

اگر خیلی جوان نیستید، دارو مصرف می‌کنید یا بیماری‌های مزمنی دارید که ممکن است تنظیم دمای بدن شما را مختل کنند بیشتر مراقب باشید. چه تازه‌کار باشید و چه یک ورزشکار با تجربه در باید قبل و بعد از تمرین خود را هیدراته کنید و حرکات کششی دینامیک انجام دهید. به بدنتان گوش دهید محدودیت‌های خود را بشناسید و به‌ویژه در مواجهه با شرایط آب‌وهوایی سخت احتیاط کنید.

چه خدماتی توسط وکلای بین‌المللی در صنعت گردشگری ارائه می‌شود؟

صنعت گردشگری، به عنوان یکی از بزرگترین و پویاترین صنایع جهان، با پیچیدگی‌های حقوقی فراوانی روبرو است. از قراردادهای بین‌المللی و مجوزهای گردشگری تا مسائل مربوط به مسئولیت مدنی و اختلافات بین‌المللی، طیف وسیعی از مسائل حقوقی در این صنعت مطرح می‌شود. در این میان، وکلای بین‌المللی نقش بسیار مهمی در حل و فصل این مسائل و تضمین جریان روان و ایمن گردشگری ایفا می‌کنند.

 چه خدماتی توسط وکلای بین‌المللی در صنعت گردشگری ارائه می‌شود؟

وکلای بین‌المللی طیف گسترده‌ای از خدمات حقوقی را به بازیگران مختلف صنعت گردشگری ارائه می‌دهند که برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

  • مشاوره حقوقی: ارائه مشاوره حقوقی در زمینه‌های مختلف از جمله تنظیم قراردادهای بین‌المللی، اخذ مجوزهای لازم، رعایت قوانین محلی و بین‌المللی، و مدیریت ریسک‌های حقوقی.
  • حل و فصل اختلافات: نمایندگی موکلان در دعاوی بین‌المللی، داوری و سایر روش‌های حل و فصل اختلافات مرتبط با صنعت گردشگری.
  • تنظیم قراردادها: تهیه و بررسی قراردادهای مختلف از جمله قراردادهای اقامت، خدمات گردشگری، حمل و نقل، و بیمه.
  • ثبت شرکت و برند: کمک به شرکت‌های گردشگری  در ثبت شرکت و برند در کشورهای مختلف.
  • مسائل مربوط به مهاجرت: ارائه مشاوره در زمینه اخذ ویزا، اقامت و تابعیت برای کارکنان و مشتریان صنعت گردشگری.
  • حقوق مالکیت معنوی: حفاظت از حقوق مالکیت معنوی شرکت‌های گردشگری، از جمله برندها، علائم تجاری و حق چاپ.
  • مسئولیت مدنی: بررسی و دفاع از دعاوی مربوط به مسئولیت مدنی ناشی از ارائه خدمات گردشگری.
  • بیمه‌های گردشگری: مشاوره در زمینه انتخاب پوشش‌های بیمه‌ای مناسب برای گردشگران و شرکت‌های گردشگری.

چرا به وکیل بین‌المللی در صنعت گردشگری نیاز است؟

  • پیچیدگی قوانین بین‌المللی: قوانین و مقررات مربوط به گردشگری در هر کشور متفاوت است و درک این پیچیدگی‌ها برای افراد غیرحقوقی بسیار دشوار است.
  • اختلافات فرهنگی: تفاوت‌های فرهنگی و زبانی می‌تواند در برقراری ارتباط و حل و فصل اختلافات بین طرفین قراردادهای بین‌المللی ایجاد مشکل کند.
  • تغییرات سریع در قوانین: قوانین و مقررات مربوط به گردشگری به سرعت در حال تغییر هستند و برای به روز ماندن با این تغییرات، نیاز به مشاوره حقوقی مداوم است.
  • کاهش ریسک‌های حقوقی: با کمک گرفتن از وکیل بین‌المللی، می‌توان ریسک‌های حقوقی را کاهش داده و از بروز مشکلات حقوقی جلوگیری کرد.
  • افزایش امنیت حقوقی: با داشتن مشاوره حقوقی مناسب، می‌توان از امنیت حقوقی کسب‌وکار خود اطمینان حاصل کرد.
  • کاهش هزینه‌ها: حل و فصل به موقع اختلافات و جلوگیری از بروز مشکلات حقوقی می‌تواند از هزینه‌های اضافی جلوگیری کند.
  • بهبود روابط تجاری: با رعایت قوانین و مقررات بین‌المللی و حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات، می‌توان روابط تجاری با سایر کشورها را بهبود بخشید.
  • افزایش اعتبار: داشتن یک مشاور حقوقی معتبر، می‌تواند به افزایش اعتبار و اعتماد مشتریان به کسب‌وکار کمک کند.

در نتیجه، وکلای بین‌المللی نقش بسیار مهمی در موفقیت کسب‌وکارهای گردشگری ایفا می‌کنند. با استفاده از خدمات این وکلا، می‌توان از پیچیدگی‌های حقوقی صنعت گردشگری عبور کرد و به رشد و توسعه پایدار این صنعت کمک کرد.

لطفا توجه داشته باشید که این مقاله صرفاً یک معرفی کلی از نقش وکلای بین‌المللی در صنعت گردشگری است و برای دریافت مشاوره حقوقی تخصصی، پیشنهاد می گردد با یک وکیل بین المللی  مشورت کنید.

رفتینگ چیست؟ به دنیای هیجان و طبیعت خوش آمدید!

برای تجربه‌ای سرشار از هیجان و نزدیک شدن به طبیعتی بکر، چه گزینه‌ای بهتر از رفتینگ وجود دارد؟ رفتینگ یکی از پرطرفدارترین ورزش‌های آبی در دنیا است؛ فعالیتی که با نام‌هایی مانند رودگردی یا قایقرانی خروشان نیز شناخته می‌شود و علاقه‌مندان بسیاری را به خود جذب کرده است.

این ورزش هم روحیه ماجراجویی و هم حس همکاری و هماهنگی گروهی را تقویت می‌کند. از هیجان غلبه بر امواج گرفته تا لحظات آرام‌تر در بخش‌های کم‌عمق‌تر رودخانه، رفتینگ حس آزادی، قدرت و پیوند با طبیعت را برای هر شرکت‌کننده به ارمغان می‌آورد.

در ایران، رودخانه‌هایی مانند کرج، ارمند و سفیدرود به عنوان مقاصد محبوب رفتینگ شناخته می‌شوند و هر کدام با چالش‌ها و زیبایی‌های خاص خود، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برای دوستداران این ورزش ایجاد می‌کنند.


انواع مختلف رفتینگ

رفتینگ به دلیل جذابیت و هیجان بالا در سطوح مختلفی اجرا می‌شود و انواع آن با توجه‌ به سطح سختی مسیر و مهارت شرکت‌کنندگان متفاوت است. به‌ طور کلی، سطوح رفتینگ بین‌المللی از سطح ۱ تا ۶ درجه‌بندی شده‌اند که از مسیرهای ساده و آرام تا مسیرهای بسیار خروشان و خطرناک را شامل می‌شود.

1-رودخانه‌هایی با آب‌های آرام و بدون امواج خروشان – تقریبا بدون چالش                                                   مبتدیان و خانواده‌ها

2-امواج ملایم و مسیرهای کمی پیچیده و تجربه هیجانی‌تر، اما همچنان ساده                                                افراد تازه‌کار

3-رودخانه‌های مواج و مسیرهای پیچیده‌تر                                                                                                                      رودخانه‌های مواج و مسیرهای پیچیده‌تر

4-رودخانه‌هایی با امواج بزرگ، جریان‌های قوی و مسیرهای پیچیده‌تر                                                               افراد با مهارت بالا و تجربه قبلی

5-رودخانه‌هایی با شدت بالا و امواج بسیار خروشان                                                                                                   افراد با مهارت‌های پیشرفته و تجربه بالا

6-شدت بالای امواج، پیچیدگی‌های زیاد و خطرات غیرقابل‌پیش‌بینی                                                                حرفه‌ای‌ها


انواع رفتینگ در ایران

در ایران نیز سطوح مختلفی از رفتینگ در رودخانه‌های ارمند، سفیدرود و کرج ارائه می‌شود. بیشتر این رودخانه‌ها مسیرهایی با سطوح ۲ تا ۴ دارند، که هم برای تازه‌کاران و هم برای افراد با‌تجربه مناسب هستند. برای مثال، رودخانه ارمند در چهارمحال و بختیاری به عنوان یکی از معروف‌ترین رودخانه‌های ایران برای رفتینگ، سطوح متوسط تا پیشرفته‌ای را ارائه می‌دهد که مناسب افراد علاقه‌مند به چالش‌های بیشتر است.

در کل، انتخاب سطح مناسب رفتینگ به تجربه و آمادگی فیزیکی شرکت‌کنندگان بستگی دارد و در ایران نیز انواع متنوعی از این ورزش هیجان‌انگیز برای تمامی علاقه‌مندان فراهم است.


تجهیزات موردنیاز رفتینگ

برای رودگردی، داشتن تجهیزات مناسب و ایمن اهمیت زیادی دارد، چرا که این ورزش در شرایط خاص و گاهی سخت رودخانه انجام می‌شود. اولین و مهم‌ترین وسیله، جلیقه نجات است که به‌ویژه برای افراد تازه‌کار الزامی است و باعث حفظ ایمنی و تعادل در آب می‌شود. کلاه ایمنی نیز برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی به سر در برخورد با سنگ‌ها و یا قایق ضروری است.

لباس مناسب از دیگر موارد مهم در رفتینگ است. معمولا پوشیدن لباس‌های مخصوص و چسبان که به راحتی خشک می‌شوند، مانند لباس‌های نئوپرنی یا لباس‌های مخصوص ورزشی، پیشنهاد می‌شود. این نوع لباس‌ها علاوه بر حفظ گرما، از پوست نیز در برابر آسیب محافظت می‌کنند. در فصل‌های سردتر نیز، لباس‌های ضدآب و عایق حرارت، بهترین انتخاب هستند.

کفش مخصوص رفتینگ که معمولاً ضدآب و دارای کفی‌های مقاوم است، به حفظ تعادل و جلوگیری از لغزش در قایق کمک می‌کند. همچنین، دستکش‌های مخصوص برای جلوگیری از آسیب و تاول ناشی از پارو زدن توصیه می‌شوند.

پارو ابزار اصلی هدایت قایق در مسیر رودخانه است و کیفیت و جنس آن تاثیر زیادی در کنترل و مانور دادن دارد. از دیگر لوازم ضروری، کیسه‌های ضدآب برای نگهداری وسایل شخصی مانند تلفن همراه، مدارک و دیگر وسایل کوچک است. همچنین، همراه داشتن بطری آب و یک میان‌وعده سبک در برنامه‌های طولانی‌تر می‌تواند مفید باشد.

این تجهیزات، امنیت و راحتی شما را در هنگام رفتینگ افزایش می‌دهند و کمک می‌کنند تا تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش داشته باشید.


نکات ایمنی و خطرات رفتینگ

برای تجربه‌ای امن در رفتینگ، رعایت نکات ایمنی و آموزش‌های اولیه ضروری است. ابتدا، داشتن تجهیزات ایمنی مانند جلیقه نجات و کلاه ایمنی الزامی است تا در صورت افتادن به آب یا برخورد با موانع، از شما محافظت کنند. همچنین، لباس و کفش مناسب باید استفاده شود تا در مقابل شرایط مختلف آب و برخورد با سنگ‌ها مقاومت کافی داشته باشد.

آموزش‌های پایه شامل یادگیری نحوه صحیح پارو زدن، کنترل قایق و حرکات گروهی است که باید پیش از شروع رفتینگ به شرکت‌کنندگان داده شود. یکی از نکات مهم، هماهنگی و همکاری گروهی است؛ همه افراد باید برای هدایت و کنترل قایق همزمان عمل کنند تا از بروز حوادث ناخواسته جلوگیری شود.

شناخت مسیر رودخانه و آگاهی از شرایط آب، مانند شدت امواج و جریان‌ها، نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. همیشه بهتر است رفتینگ را زیرنظر یک راهنمای مجرب انجام دهید که با مسیر و شرایط رودخانه آشنا باشد و بتواند در مواقع اضطراری به درستی واکنش نشان دهد.

رعایت این نکات و دریافت آموزش‌های لازم، تجربه‌ای امن و خاطره‌انگیز از رفتینگ را برای شما به ارمغان می‌آورد


رفتینگ در نزدیکی تهران

رودخانه کرج یکی از مقاصد پرطرفدار برای رفتینگ است. این رودخانه به‌خصوص در فصول بهار و تابستان، با آب‌های خروشان و مسیرهای چالش‌برانگیز خود، تجربه‌ای هیجان‌انگیز برای علاقه‌مندان به رفتینگ فراهم می‌کند. زیبایی طبیعی و منظره‌های اطراف این رودخانه، جذابیت بیشتری به این تجربه می‌بخشد.


رفتینگ شهرکرد

شهرکرد با رودخانه ارمند، یکی از بهترین مقاصد رفتینگ در ایران به شمار می‌آید. این رودخانه با آب‌های زلال و مناظر طبیعی خیره‌کننده، فرصتی عالی برای تجربه هیجان و آرامش را فراهم می‌کند. در فصل بهار، حجم آب این رودخانه افزایش می‌یابد و شرایط مناسبی برای رفتینگ ایجاد می‌شود.


رفتینگ لرستان

لرستان با رودخانه‌های زیبایی همچون کشکان و گاماسیاب، مکان‌های مناسبی برای رفتینگ ارائه می‌دهد. این رودخانه‌ها به خاطر جریان قوی و مناظر طبیعی شگفت‌انگیز، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای شرکت‌کنندگان فراهم می‌کنند.


رفتینگ کردستان

رودخانه زریوار در کردستان یکی دیگر از مقاصد عالی برای رفتینگ است. با آب‌های زلال و طبیعت زیبا، این رودخانه می‌تواند لحظات شگفت‌انگیزی را برای علاقه‌مندان به ورزش‌های آبی فراهم کند.


دیگر رودهای ایران برای رفتینگ

رودخانه‌های دیگری مانند سفیدرود در گیلان نیز به عنوان مقاصد مناسب برای رفتینگ شناخته می‌شوند. این رودخانه‌ها با زیبایی طبیعی و چالش‌های هیجان‌انگیز خود، شرایط ایده‌آلی برای تجربه این ورزش را به وجود می‌آورند.


بهترین زمان برای رفتینگ در ایران

بهترین زمان برای رفتینگ در ایران به عوامل مختلفی از جمله فصل، شرایط آب‌وهوایی و حجم آب رودخانه‌ها بستگی دارد. معمولا  فصل بهار، به‌خصوص از اواسط فروردین تا اواسط خرداد، بهترین زمان برای این ورزش محسوب می‌شود. در این فصل، برف‌های ذوب‌شده در کوه‌ها باعث افزایش حجم آب رودخانه‌ها و خروشان‌تر شدن آن‌ها می‌شود، که برای تجربه‌ای هیجان‌انگیز و چالش‌برانگیز ایدئال است.

در این مدت، دمای هوا نیز معمولا معتدل و مناسب است، که امکان لذت بردن از طبیعت و فعالیت در فضای باز را فراهم می‌کند. البته باید توجه داشت که در اوایل فصل بهار، ممکن است دما کمی پایین‌تر باشد، پس استفاده از لباس‌های مناسب و تجهیزات ایمنی ضروری است.

فصل تابستان نیز می‌تواند زمان مناسبی برای رفتینگ باشد، اما باید توجه داشت که در برخی مناطق، به‌خصوص در روزهای بسیار گرم، دمای هوا ممکن است بسیار بالا برود. در این فصل، رودخانه‌ها ممکن است نسبت به بهار از حجم کمتری برخوردار باشند، اما هنوز هم می‌توانند تجربه‌ای جذاب و لذت‌بخش ارائه دهند.

از نظر هزینه، بهار معمولا به‌ عنوان فصل اوج رفتینگ شناخته می‌شود و ممکن است قیمت‌ها کمی افزایش یابد، اما این افزایش هزینه به ‌دلیل شلوغی و شرایط ایدئال آب‌و‌هوا است.

به‌طور کلی، بهترین زمان برای رودگردی در ایران از اواسط فروردین تا اواسط خرداد و در برخی مناطق فصل تابستان است، که با توجه به شرایط آب‌وهوایی و حجم آب رودخانه‌ها، می‌توان بهترین تجربه را کسب کرد.


رفتینگ برای چه کسانی مناسب نیست؟

رفتینگ، با وجود هیجان و لذت بی‌نظیرش، برای همه افراد مناسب نیست. اولین نکته‌ای که باید در نظر گرفته شود، محدودیت سنی است. معمولاً کودکان زیر ۱۲ سال و افراد مسن‌تر که از لحاظ جسمانی توانایی کافی ندارند، باید با احتیاط بیشتری به این ورزش نزدیک شوند یا از آن پرهیز کنند.

علاوه بر این، افرادی که مشکلات قلبی، تنفسی یا بیماری‌های جدی دارند، باید از شرکت در قایقرانی خروشان خودداری کنند، زیرا فشار ناشی از هیجان و شرایط رودخانه ممکن است به سلامتی آن‌ها آسیب بزند.

افراد مبتلا به اختلالات حرکتی یا تعادلی نیز باید از رفتینگ صرف‌نظر کنند، زیرا این ورزش نیاز به توانایی کنترل قایق و حفظ تعادل در شرایط متغیر آب دارد.

همچنین، عدم تسلط بر شنا می‌تواند خطرات جدی ایجاد کند. افرادی که به طور کامل شنا کردن را بلد نیستند، در مواقع اضطراری ممکن است دچار مشکل و خطرات جدی شوند.

در نهایت، افرادی که به محیط‌های آبی و فعالیت‌های فیزیکی حساسیت دارند یا به راحتی دچار اضطراب می‌شوند نیز بهتر است از این ورزش پرهیز کنند تا تجربه‌ای امن و لذت‌بخش داشته باشند.


قایق‌های مناسب رفتینگ

برای تجربه‌یک قایقرانی ایمن و هیجان‌انگیز، انتخاب قایق مناسب اهمیت بالایی دارد. قایق‌های رفتینگ معمولا از جنس PVC یا Hypalon ساخته می‌شوند؛ موادی مقاوم در برابر ضربه و سایش که می‌توانند فشار بالای امواج را تحمل کنند و مانع نفوذ آب شوند. این قایق‌ها همچنین انعطاف‌پذیر و سبک هستند تا امکان مانور آسان در مسیرهای پیچیده و پرتلاطم رودخانه‌ها فراهم باشد.

قایق‌های رفتینگ به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که رایج‌ترین آن‌ها شامل قایق‌های ۴، ۶، ۸ و حتی ۱۲ نفره است. تعداد نفرات هر قایق بر اساس اندازه و نوع مسیر رودخانه تعیین می‌شود؛ برای مثال، قایق‌های ۴ تا ۶ نفره بیشتر برای رودخانه‌های کم‌عمق و پرپیچ‌وخم مناسب‌اند، در حالی که قایق‌های بزرگ‌تر (۸ تا ۱۲ نفره) برای مسیرهای خروشان‌تر و تیم‌های بزرگ‌تر طراحی شده‌اند.

در این قایق‌ها، جایگاه‌های افراد طوری طراحی شده که تعادل حفظ شده و حرکات هر فرد در کنترل قایق و جلوگیری از واژگونی تاثیرگذار است.

از دیگر ویژگی‌های قایق‌های رفتینگ، ضخامت بالای بدنه و دیواره‌های چندلایه است که آن‌ها را در برابر سوراخ شدن مقاوم می‌کند. این قایق‌ها معمولا دارای کف‌بندی محکمی هستند تا افراد در هنگام پارو زدن بتوانند با اطمینان به کف قایق تکیه کنند. همچنین بیشتر قایق‌ها مجهز به طناب‌های نگهدارنده و دسته‌هایی برای جابه‌جایی راحت‌تر و امنیت بیشتر در طول مسیر هستند.

در کل، قایق‌های مناسب رودگردی باید دوام و استحکام بالا، مقاومت در برابر سایش و قابلیت حمل راحت را داشته باشند. انتخاب درست قایق و توجه به تعداد نفرات و نوع رودخانه، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش و بدون خطر از این ورزش ماجراجویانه برای همه اعضای گروه فراهم کند.


ورزش در فضای باز یا در باشگاه

ورزش مزایای بسیاری دارد؛ از کاهش ریسک انواع بیماری ها و بدنی جذاب تر و خوش فرم تر، تا انرژی و توانایی بیشتر در انجام کارهای روزمره و سخت. را می توان از مزایای ورزش کردن دانست. اما همیشه سوال این است که ورزش در فضای بسته باشگاه بهتر است و یا در فضای باز.


مزایای ورزش در باشگاه

  1. اگر با تمرینات ورزشی مناسب آشنایی ندارید ورزش در باشگاه و در کنار مربی می تواند بسیار سودمند باشد.
  2. ورزش در باشگاه متاثر از آب و هوای بیرونی نیست. قطعا ورزش کردن در یک روز سرد زمستانی یا یک روز بارانی می تواند سخت و خطر آفرین باشد.
  3. در باشگاه شما به وسائل ورزشی دسترسی دارید و می توانید از آن ها در انجام بهتر تمرینات استفاده کنید.
  4. پس از ورزش در باشگاه شما می توانید همانجا دوش گرفته و لباس های ورزشی خود را عوض کنید و این برای بهدشات شما بهتر است.
  5. ورزش در باشگاه برای افرادی ( بخصوص خانوم ها ) که علاقه ای به ورزش کردن در محیط های عمومی ندارند گزینه بهتری است.


معایب ورزش در باشگاه

  1. هوای فضاهای بسته ورزشی معمولا به مطبوعی هوا در فضای باز نیست.
  2. استفاده از وسائل باشگاه معمولا نیاز به نوبت ایستادن دارد و این باعث می شود شما سرد شوید.
  3. ورزش در باشگاه کمی سخت و کسل کننده است.


مزایای ورزش در فضای باز

  1. این ورزش مفرح تر و شاداب تر است.
  2. این ورزش معمولا به صورت دسته جمعی انجام می شود و روحیه و روابط اجتماعی شما را بهبود می بخشد.
  3. هوای مطبوع فضای باز و آفتاب تابان از نعماتی هستند که هنگام ورزش در فضای باز از آن ها بهره مند خواهید شد.
  4. سبک های ورزشی متنوع تری را در فضای باز می توانید اجرا کنید. از یک قدم زدن سریع تا دو ماراتن و…
  5. تحقیقات نشان می دهد ورزش در فضای باز اثر گذاری سریع تری بر جسم و روح فرد دارد.
  6. ورزش در فضای باز هزینه های ورزش در باشگاه را ندارد.


معایب ورزش در فضای باز

  1. مربی خاصی بالای سر شما نیست و شما باید خود به تمرینات و حرکات ورزشی تا حدودی آشنایی داشته باشید.
  2. بعضی از روزش های حرفه ای نیاز به ابزارهای خاصی دارد که در فضای باز موجود نیست.
  3. وضعیت آب و هوا و مکان ورزش همیشه پایدار و مناسب نیست.
  4. امنیت هم می تواند مسئله ای باشد که ورزش در فضای باز را کمی سخت می کند.

اما با همه اینها توصیه ما بررسی موارد و در نهایت و در صورت امکان، انتخاب ورزش در فضای باز است. بسیاری از موانع را می توان با تدابیری هموار کرد. مثلا با حضور چند جلسه ای در باشگاه می توانید تمرینات اصولی را یاد بگیرید. و یا با پوشش مناسب می توانید در آب و هوای متفاوت از فضای باز لذت ببرید. حتی ممکن است بتوانید فصل هایی از سال را در فضای باز و باقی را باشگاه تمرین کنید. و در نهایت هم اگر باز باشگاه را ترجیح می دهید، پیشنهاد می کنیم دقایقی کوتاه را قبل از ورود به باشگاه در فضای باز ورزش کنید.

برای انجام هرگونه فعالیت و ورزشی، داشتن کفش و لباس مناسب از اهمیت به سزایی برخوردار است.

اهمیت ضربان قلب در کوهنوردی + نکات کلیدی برای حفاظت از قلب

ضربان قلب در کوهنوردی یکی از شاخص های مهم سلامتی محسوب می شود که با توجه به آن می توان شدت فعالیت را تنظیم و از آسیب به قلب جلوگیری کرد. رعایت نکاتی مانند سرعت مناسب، همراه داشتن کوله پشتی استاندارد و سبک در هنگام کوهنوردی، سبک بار بودن، رژیم غذایی سالم، استراحت و ریکاوری بعد از کوهنوردی بسیار مهم است تا صعودی بدون مشکل و دلچسب را تجربه کنید.

چرا کنترل ضربان قلب در فعالیت کوهنوردی مهم است؟

کنترل کردن ضربان قلب هنگام کوهنوردی، باعث می شود که با توجه به آن، میزان فعالیت را تنظیم کرده و از تمرینات سنگین خودداری کنید؛ با این کار فشار بر قلب وارد نمی شود و خطر آریتمی کاهش می یابد. با کمنترل ضربان قلب در کوهنوردی می توانید صعودی بدون دردسر و لذت بخش داشته باشید. بنابراین این موضوع را حتما باید در نظر داشته باشید تا برای فعالیت های ورزشی سنگین مانند کوهنوردی بتوانید بدون مشکل به فعالیت خود ادامه دهید.

روش اندازه گیری ضربان قلب

برای اندازه گیری ضربان قلب می توانید از روش های زیر استفاده کنید:

1.    ضربان قلب را توسط نبض شمار و یا ساعت هوشمند چک کنید.

2.    انگشت خود را روی نبض قرار داده و به مدت ۱۵ ثانیه تعداد نبض را بشمارید. اگر این عدد را در ۴ ضرب کنید، تعداد ضربان قلب در یک دقیقه به دست می آید.

حداکثر ضربان قلب چیست؟

حداکثر ضربان قلب، یک محدوده برای فعالیت های ورزشی و به معنای بالاترین تعداد ضرباتی است که قلب می تواند داشته باشد. این عدد برای هر فردی متفاوت است. اگر سن خود را از عدد ۲۲۰ کم کنید، حداکثر ضربان قلب به دست می آید. برای مثال اگر ۵۰ سال دارید، ۱۷۰=۵۰-۲۲۰ می شود و به  این معناست که تعداد ضربان قلب شما در یک دقیقه، نباید از ۱۷۰ بالاتر برود.

عوامل موثر بر ضربان قلب در کوهنوردی

  • سن: با افزایش سن، حداکثر ضربان قلب کمتر می شود.
  • وزن بدن: افرادی که تناسب اندام بالاتری دارند، ضربان قلبشان کمتر است و بالعکس افراد با وزن بالا، ضربان قلب تندتری دارند.
  • میزان تحرک: هر چه تحرک و شدت فعالیت بیشتر باشد، تعداد ضربان قلب بالاتر است.
  • میزان ارتفاع: در ارتفاعات بالاتر، به دلیل کاهش اکسیژن، ضربان قلب افزایش می یابد.
  • شرایط جوی: شرایط آب و هوایی مانند گرما، سرما و باد می توانند بر تعداد ضربان قلب اثر بگذارند.

نکات مهم برای محافظت از قلب در کوهنوردی

توجه به یک سری نکات برای سلامت قلب در کوهنوردی ضروری است. این موارد به شرح زیر هستند:

1.    هدف گذاری با توجه به میزان توانایی: با توجه به سن و میزان توانایی، هدف گذاری کنید؛ نیاز نیست که حتما تا نوک قله بروید. با پیمودن مسافت های کمتر هم از فواید کوهنوردی بهره مند می شوید.

2.    سرعت مناسب: در هنگام کوهنوردی سرعت مناسب داشته باشید و در حدی تند نروید که به نفس نفس زدن بیفتید.

3.    سبک بار بودن: هنگام فعالیت کوهنوردی، کوله پشتی سنگین و وسایل زیاد همراه نداشته باشید تا فشار روی قلب نیاید.

4.    چک کردن ضربان قلب: ضربان قلب در کوهنوردی نباید بالاتر از حد مجاز باشد؛ پس نیاز است که به صورت منظم آن را چک کنید.

5.    انجام ورزش های دیگر: در روزهای غیر صعود، ورزش ها و فعالیت های دیگر مانند بدنسازی، شنا، ایروبیک و انجام دهید تا بدن و سیستم قلبی و تنفسی برای حضور در کوهستان آماده باشد.

6.    استراحت و ریکاوری: در روز قبل از کوهنوردی استراحت و در روز بعد از آن، ریکاوری داشته باشید.

7.    رژیم غذایی سالم: برای تقویت قلب و دستگاه تنفسی، رژیم غذایی سالم دارای سبزیجات مختلف و میوه داشته باشید و مصرف چربی و نمک را کاهش دهید.

8.    دوری از استرس: حفظ آرامش و دوری از هیجان و استرس، در سلامتی قلب تاثیرگذار است.

9.    دوری از سیگار و مشروبات الکلی: نکشیدن سیگار و عدم مصرف مشروبات الکلی، تاثیر بسیار زیادی برای سلامت قلب و ریه دارند.

جمع بندی؛ اهمیت ضربان قلب در کوهنوردی

ضربان قلب در کوهنوردی، یک فاکتور مهم سلامتی به شمار می آید. شدت فعالیت را باید بر اساس تعداد ضربان قلب تنظیم کرد تا فشار زیادی بر روی قلب وارد نشود. اندازه گیری ضربان قلب با نبض شمار و یا با روش سنتی گرفتن نبض انجام می شود. بسیار مواظب باشید که تعداد ضربان قلب از حد مجاز که به آن حداکثر ضربان قلب می گویند، بالاتر نرود. رژیم غذایی سالم، دوری از استرس، استراحت و ریکاوری لازم و داشتن کوله پشتی سبک و مناسب کوه، از نکات مهم برای محافظت از قلب در کوهنوردی هستند. شما می توانید کوله پشتی مناسب و سایر لوازمی که برای کوهنوردی نیاز دارید را از زیبا کمپ، با قیمت مناسب و کیفیت بالا تهیه کنید.

سوالات متداول؛ ضربان قلب هنگام کوهنوردی

آیا بیماران قلبی می توانند کوهنوردی کنند؟

افراد دارای بیماری قلبی، باید از پزشک معالج خود مشاوره بگیرند؛ زیرا وی اطلاع بیشتری از وضعیت آنها دارد.

چه تمریناتی باعث تقویت قلب می شوند؟

انجام فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری، دویدن، تردمیل و سنگ نوردی باعث تقویت قلب و آمادگی آن برای کوهنوردی می شوند.

کوهنوردی چیست؟ آشنایی با قوانین و مقررات

کوهنوردی چیست و چرا جذاب است؟ حتما با این ورزش متفاوت و مهیج، آشنایی هر چند کوتاه دارید. به جرات می توان گفت یکی از زیباترین و لذت بخش ترین ورزش های دنیا، کوهنوردی است. با تجربه این ورزش، به لذت توصیف ناپذیر آن پی خواهید برد. وقتی به بالاترین قله های دنیا قدم می گذارید احساس قدرت و سبکی را تجربه می کنید. کوهنوردی دریچه ای جدید برای زندگی هر انسانی که از زندگی پرتکرار روزمره خسته شده و به دنبال راهی برای داشتن زندگی متنوع همراه با ماجراجویی است. با کوهنوردی همیشه روحیه ای شاداب همراه با آرامش درونی را خواهید داشت. فراموش نکنید که خرید تجهیزات کوهنوردی حرفه ای و مناسب باعث می شود شما صعودی دلچسب و راحت تر را تجربه کنید.

تاریخچه کوهنوردی

این ورزش ریشه در قرن هجدهم و نوزدهم در اروپا و کوهای آلپ دارد. در همان سال ها اولین کوهنوردان با صعود به بلندترین قلل، برنامه های خود را اجرا کردند. در سال های بعد این جریان پا به نقاط سایر جهان گذاشت و به عنوان یک ورزش جذاب شناخته شد.
در سال های بعد کوه های مختلفی مانند رشته کوه آند و سایر قلل بلند، صعود شدند. اولین صعودها در جهان در بازه بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ توسط کوهنوردان حرفه ای انجام شد. در سال ۱۹۵۰ اولین هشت هزاری صعود شد و قله اورست که بلندترین کوه در جهان شناخته می شود در سال ۱۹۵۳ توسط کوهنوردان حرفه ای ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی برای اولین بار صعود شد و در تاریخ کوهنوردی به ثبت رسید. در همان سال ها بسیاری از شرکت های بزرگ شروع به طراحی لوازم کمپینگ و کوهنوردی به گونه ای دیگر کردند تا راحتی کوهنورد را به همراه داشته باشد.

کوهنوردی چه نوع ورزشی شناخته می شود؟

از آن جا که مدت زمان کوهنوردی بالا است و ورزش های بالای 6 ساعت به عنوان ورزش فوق استقامتی شناخته می شود، کوهنوردی در این دسته قرار می گیرد. در ورزش کوهنوردی به علت وجود خطرات به عنوان یک ورزش اکستریم نیز شناخته می شود. همچنین این ورزش با نام فعالیت های فضای باز یا Outdoor نیز می توان نام برد. کوهنوردی در تمام فصول امکان پذیر است که البته این موضوع را نباید فراموش کنید تجهیزات و لوازم مورد نیاز کوهنوردی در زمستان  با تابستان متفاوت و بیشتر است.

سبک های کوهنوردی حرفه ای چیست؟

این ورزش مهیج و جذاب دارای دو سبک زیر است:

۱. سبک محاوره ای یا اکسپدیشن کوهنوردی

در این سبک کوهنوردان حجم زیادی از تجهیزات را با خود به همراه دارند و با ثابت کشی و بالا پایین شدن در کوهستان مسیرها را پیمایش و گشایش می کنند. سبک کوهنوردی اکسپدیشن، به طور معمول از تیم های بزرگ بهره گرفته می شود.

مزایا و معایب سبک اکسپدیشن (محاوره ای):

  • گروه های کوهنوردی بزرگ تر با نفرات بیشتر
  • جا به جایی بین کمپ ها برا حمل تجهیزات مورد نیاز در کمپ های بالاتر
  • استفاده از این روش در صعود قله های بلند (استفاده از اکسیژن مصنوعی)
  • حاشیه ایمنی بیشتر و صبر در برابر طوفان های احتمالی
  • احتمال ریزش سنگ و بهمن به علت داشتن سرعت پایین تر کوهپیمایی
  • نیاز به زمان، سرمایه و تامین مالی بیشتر

۲. سبک آلپی

در این سبک کوهنوردان بدون بازگشت به پایین باید بارشان را حمل کنند و از تجهیزات کمتر، سبک تر و به نوعی بهینه برا صعود استفاده می کنند. سبک کوهنوردی آلپی در واقع با شعار سبک و سریع همراه است.

مزایا و معایب سبک کوهنوردی آلپی

  • صعود مستمر مسیر بدون بالا پایین شدن در بین کمپ ها
  • نیاز به نفرات و منابع کمتر برای صعود
  • کاهش خطرات کوهستانی به علت داشتن سرعت بالا در صعود
  • افزایش خطراتی مانند ارتفاع زدگی و در دام طوفان افتادن
  • نیاز به سرمایه و زمان کمتر

قوانین و مقررات کوهنوردی کدام است؟

مهم ترین قانون در کوهنوردی این است که سالم به خانه برگردید. اگر از آمادگی جسمانی لازم برخوردار باشید صعودی دلچسب و شادی بخش برای شما به ارمغان می آورد. در زیر چند قانون مهم را یادآوری می کنیم:

1.    قانون ساعت ۱۴: اگر ساعت ۲ بعدازظهر شد و موفق به صعود قله نشدید از هر جایی که هستید باید برگردید.

2.    همیشه سخت تر از چیزی است که دیده می شود و به نظر می رسد

3.    همیشه دورتر از چیزی است که دیده می شود و به نظر می رسد

زیرشاخه های کوه نوردی چیست؟

کوهنوردی دارای اشکال مختلفی است که بعضی از آن ها به صورت حرفه ای و در مسابقات جهانی می توان شرکت کرد. زیرشاخه های کوهنوردی عبارتند از:

  • سنگنوردی
  • صخره نوردی
  • یخ نوردی
  • غارنوردی
  • دره نوردی
  • صعود به قله
  • کوهپیمایی
  • دو کوهستان

آشنایی با فواید کوهنوردی

 

کوهنوردی برای بسیاری از افراد نقش سرگرمی و تفریح را دارد. اما کوهنوردی یک ورزش حرفه ای است و مانند بسیاری از ورزش های دیگر تاثیر فوق العاده روی سلامت جسم و روح دارد. این که چند روز در هفته کوهنوردی کنیم بستگی به هدف شما دارد.

حس آرامش و روحیه ای شاداب

یکی از بارزترین فواید این ورزش جذاب، پیدا کردن روحیه ای سرزنده بعد از یک پیمایش جانانه است. احتمالا یک روز دور بودن از مشغله های زندگی و لذت بردن از طبیعت کوهستان در کنار ورزش کردن، تمام چیزی است که شما در زندگی خود نیاز دارید.

جلوگیری از پوکی استخوان

کوهنوردی یک ورزش مقاومتی است؛ به علت این که بدن شما در برابر نیروی جاذبه مقاومت می کند. استخوان و عضلات شما در هنگام کوهنوردی باید وزن شما را تحمل کنند که این باعث افزایش تراکم استخوان و کاهش از دست دادن کلسیم است.

داشتن قلبی قوی و سالم

کوهنوردی حتی در حد سبک و بدون صعود به قله، می تواند ضربان قلب را بالا ببرد که برای سلامت و استقامت سیستم قلبی عروقی بسیار مفید است. با استمرار در کوهنوردی، بدن شما به سطح جدید از تناسب اندام می رسد و استقامت شما برای کوهپیمایی سریع تر و سخت تر آماده می شود. این خود نشانی از داشتن قلبی قوی و سالم است.

فرق بین طبیعت گردی و کوهنوردی

عموما طبیعت گردی برای لذت بردن از زیبایی ها و مناظر است. پیاده روی در یک مسیر مشخص که بستگی دارد در چه منطقه ای باشید درجه سختی آن مشخص می شود. طبیعت گردان نیاز به همراه داشتن لوازم حرفه ای و تخصصی کوه ندارند.

ورزش کوهنوردی، برای صعود به قله و به صورت اختصاصی انجام می شود. برای داشتن صعودی ایمن باید قبل از وارد شدن به این ورزش، آموزش های لازم را دیده باشید. در این ورزش به همراه داشتن لوازم تخصصی کوهنوردی مانند پوشاک مناسب کوهنوردی بسیار ضروری است. یک کوهنورد بدون داشتن تجهیزات لازم نمی تواند به ارتفاعات بالا صعود کند.

این موضوع فراموش نشود که کوهنوردی از طبیعت گردی بسیار سخت تر است و نیاز به آموزش و آمادگی جسمانی بالایی دارد. برای شروع این ورزش عموما افراد از کوه های ساده با شیب کم شروع می کنند و به تدریج توانایی خود را افزایش می دهند.
اما در طبیعت گردی به علت درجه سختی پایین، نیازی به آموزش های خاصی ندارد و فقط نکات لازم در سفر را باید بدانید.

وسایل و تجهیزات مورد نیاز برای کوه نوردی

با توجه به نوع کوهنوردی، فصل، منطقه و طول مدت سفر، انتخاب تجهیزات موثر است. در کل باید تجهیزاتی را با توجه به سفر پیش رو انتخاب کنید که کوله سنگینی نداشته باشید.

لیست عمومی تجهیزات کوهنوردی:

  • کفش کوهنوردی
  • کوله پشتی کوهنوردی
  • باتوم
  • بطری آب و کمل بگ
  • دستکش، اسکارف و کلاه مناسب فصل
  • کاپشن، بادگیر و لباس مخصوص فصل
  • کیسه خواب کوهنوردی ، زیرانداز
  • (چادر کوهنوردی) سفرهای چند روزه
  • ظروف مورد نیاز مانند قاشق، چنگال و لیوان
  • هدلایت و ابزار روشنایی
  • سوت، پاور بانک، جی پی اس
  • کیت کمک های اولیه
  • عینک کوهنوردی

کوهنوردی چه خطراتی دارد؟

به طور کلی هر ورزشی خطرات و آسیب های خود را دارد. اما ورزش کوهنوردی به علت این که یک سبک Outdoor است و در اصطلاح در فضای باز انجام می شود، قطعا خطرات بیشتری نسبت به سایر ورزش های فضای بسته دارد. با مدیریت خطر می توان لذت کامل از این فعالیت ماجراجویانه را برد.

برای مدیریت خطر با استفاده از دانش، تخصص و تجهیزات انجام می شود. تکنیک های بسیاری از جمله کار با طناب، صعود از سنگ و یخ و به شما در داشتن آمادگی فنی و توسعه مهارت کمک می کند. از جمله خطرات کوهنوردی می تواند مواردی مانند بهمن، صاعقه، گم شدن، برف کوری، ریزش سنگ و یخ و ارتفاع زدگی در کوه را شامل شود.

در پایان

به گفته کوهنورد معروف ادموند هیلاری، کوهنوردی یک روش زندگی است. روشی که در آن قوی ترین اعضای گروه پا به پای ضعیف ترین ها را می روند و رقابتی وجود ندارد. کوهنوردی عشق به طبیعت است.

سوالات متداول

هدف از کوهنوردی چیست؟

کوهنوردی اثرات مثبت جسمی و روحی بسیاری دارد که باعث افزایش اعتماد به نفس، شادی و نشاط روح،کاهش افسردگی و سلامت جسم می شود.

لوازم مورد نیاز برای کوهنوردی کدام است؟

لوازمی مانند کفش کوهنوردی، کوله کوهنوردی، باتوم، بطری آب و کمل بگ، دستکش، اسکارف و کلاه و لباس مناسب فصل برای هر سبک از کوهنوردی نیاز است به همراه داشته باشید.

 

گردشگری کوهستان

گردشگری را می توان نقطه پیوند میان ساکنان بومی یک منطقه و گردشگرانی که به آن منطقه سفر می‌کنند دانست. البته نکته مهم در این تعریف این است که هر منطقه با همه ویژگی‌ها و ظرفیت‌هایی که دارد، برای ساکنانش عادی بوده اما، برای گردشگران غیرعادی جلوه می‌کند.

صرفنظر از این موضوع، گردشگری انواع مختلفی دارد که طیف وسیعی از فعالیت‌های گردشگری را شامل می‌شود. این فعالیت‌ها غالبا بنابر جاذبه‌های گردشگری و طبیعی هر منطقه تعریف می‌شوند. از این رو، معرفی و تشخیص انوع گوناگون گردشگری برای این صنعت بسیار حائز اهمیت است.


از این نگاه کلی به صنعت گردشگری که بگذریم، ایران به این دلیل که در موقعیت جغرافیایی خاصی قرار گرفته دارای اقلیم متنوع و زیبایی است، به‌گونه‌ای که می‌توان گفت این قابلیت را دارد که در هر شاخه‌ای از صنعت گردشگری حرفی برای گفتن داشته باشد.

یکی از حوزه‌هایی که کشورمان ظرفیت‌های بی‌نظیری در آن دارد، گردشگری کوهستان است. فلات ایران با در اختیار داشتن دو رشته کوه اصلی البرز و زاگرس و قلل متعدد و ارتفاعات متفاوتی که دارد، جایگاه ویژه‌ای در صنعت گردشگری کوهستان در سطح جهان، به خود اختصاص داده است. این پتانسیل‌های فراوان طبیعی و خدادادی به نوعی نقطه عطف صنعت گردشگری کوهستان در ایران محسوب می‌شوند.

به طور کلی، دولت‌ها در کشورهایی که در مناطق کوهستانی واقع شده‌اند عموما اکوتوریسم و گردشگری کوهستانی را یکی از راه‌های مقابله با مشکلات ناشی از فقر و عقب‌ماندگی می‌دانند. به عنوان مثال، کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه و سوئیس به دلیل وجود پتانسیل‌هایی در این حوزه، نگاه ویژه‌ای به ایجاد اشتغال و کسب درآمد از کوهستان دارند. علاوه بر این کشورهای پیشرفته، کشورهایی مانند نپال و پاکستان نیز با وجود اینکه در زمره کشورهای جهان سوم قرار گرفته‌اند، توانسته اند نهایت استفاده را از وجود رشته کوه‌های همیالیا ببرند. با این وجود اما، در ایران نتوانسته‌ایم به درستی از این ظرفیت‌ها استفاده کرده و از این مواهب خدادادی بهره‌مند شویم.


چرا گردشگری در کوهستان جذابیت دارد؟

همانطور که اشاره شد، یکی از پتانسیل‌های عظیم صنعت گردشگری کشور که تا کنون توجه چندانی به آن نشده است مناطق کوهستانی و قله‌های مرتفعی است که در ایران وجود دارد. گردشگری زمستانی و ورزشی در فصل سرما و گردشگری کوهستان در تمام فصول جذابیتی است که همواره مورد توجه گردشگران قرار گرفته و به هیچ عنوان نمی‌توان از آن غافل ماند.


همچنین، روستاهای سرسبز کوهپایه‌ای با چشمه‌های طبیعی و پوشش گیاهی غنی که اغلب قابلیت مصرف خوراکی و پزشکی دارند، قطعا برای هر فردی جذاب هستند. علاوه بر همه اینها، کوهستان‌ها مکان مناسبی برای بومگردی هستند و از آنجاکه ساکنان خونگرم و مهمان‌نوازی هم دارند ظرفیت بی‌نظیری را در این مناطق به‌وجود آورده‌اند.


به نظر می‌رسد همه اینها برای یافتن پاسخ این سوال که چرا گردشگری در کوهستان جذابیت دارد، کافی باشد. اما این همه ماجرا نیست. قطعا چنین موقعیتی نه تنها جذابیت گردشگری محسوب می‌شود، بلکه کوهستان به‌عنوان یک منطقه بی‌نظیر گردشگری، می‌تواند منجر به کسب درآمد پایدار و توسعه اقتصادی کشورها نیز شود.


گردشگری کوهستان تاثیر بسزایی در رشد اقتصادی کشورها و کاهش فقر روستاهای نواحی کوهستانی دارد. به همین دلیل است که از حدود دو دهه پیش مقوله اکوتوریسم و گردشگری کوهستان به یکی از شاخه‌های مهم صنعت گردشگری بدل شده است.


مزیت‌های گردشگری کوهستان

کوهستان‌ها هریک دارای منظره‌های متفاوتی هستند، این عدم یکنواختی مورد توجه بسیاری از گردشگران عاشق طبیعت است. وجود چشم‌اندازهای متنوع و بی‌نظیر می‌تواند به‌عنوان مهم ترین منابع تفرجگاهی مردم جهان مطرح شود.


فضاهای متنوع، دشت‌های محصور در دل سنگ‌ها، مناظر چشم‌نواز و گاه عجیب، وجود پدیده‌های طبیعی مانند غارها، چشمه‌ها، دریاچه‌های کوهستانی، پهنه‌های آبی، آبشارها و تنگه‌ها از مهمترین جاذبه‌های گردشگری کوهستان محسوب می‌شوند.


علاوه بر همه اینها، کوه‌ها به‌عنوان بزرگترین منابع تنوع زیستی پناهگاه تعداد بی‌شماری از گونه‌های گیاهی و جانوری هستند که در سرزمین‌های پایین‌دست بر اثر فعالیت‌های انسان‌ها نابود شده‌اند. یکی دیگر از مزیت‌های گردشگری کوهستان، به مقوله زمین‌شناسی و توپوگرافی یک سرزمین برمی‌گردد که با نگاه تخصصی‌تر می‌توان از آن با عنوان ژئوتوریسم نام برد که خود به‌عنوان یکی از شاخه‌های صنعت گردشگری مطرح می‌شود.


با توجه به اینکه گردشگری کوهستان برای اکثر مردم دنیا جذاب است، این شاخه از صنعت گردشگری به دلیل وجود کوهستان‌های متعدد در ایران و ارزان بودن سفر به ایران می‌تواند گردشگران بیشماری را از سراسر جهان به ایران بکشاند و چه چیزی از این بهتر است؟

برخی از استان‌های کشور مانند استان کردستان و استان البرز به دلیل آنکه در مناطق کوهستانی قرار گرفته‌اند دارای پتانسیل‌های زیادی در حوزه طبیعت‌گردی هستند این در حالیست که تاکنون هیچ اقدام چشمگیری در زمینه بهره‌وری از این ظرفیت‌ها صورت نگرفته است. چرا که هنوز در کشور به طبیعت‌گردی کوهستان به مفهوم خاص آن، نگاه تخصصی نشده است.


عدم وجود امکانات زیرساختی و رفاهی کافی از قبیل مراکز اقامتی برای حضور گردشگران و مسافران در کوهستان، به عنوان نخستین اقدام در راستای توسعه گردشگری در مناطق بکر طبیعت، صحتی بر این ادعاست. قطعا در چنین شرایطی نمی‌توان انتظار حضور گردشگران در مناطق کوهستانی و طبیعت بکر آن را داشت. از این روست که می‌بینیم در این حوزه عملا جاذبه‌ای برای جذب گردشگر در کشورمان وجود ندارد و تا کنون نتوانسته‌ایم از این پتانسیل عظیم بهره چندانی ببریم.


چه باید کرد؟

بسیاری از فعالان این حوزه معتقدند با اندکی سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌توان گام مثبتی در زمینه جذب گردشگران به‌ویژه علاقه‌مندان به کوهنوردی و طبیعت‌گردی برداشت، واضح است که نخستین نتیجه این اتفاق ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای ساکنان بومی مناطق کوهستانی خواهد بود.


ایجاد اقامتگاه‌های رفاهی، جان پناه‌ها و زیرساخت های لازم در دامنه کوه‌ها و مناطق کوهستانی برای رسیدن به چنین شرایطی از اصول مهم و ضروری است. برای تحقق این امر می‌توان با در نظر گرفتن تسهیلات کم‌بهره و تشویق سرمایه‌گذاران بخش خصوصی شرایط را تا حدودی بهبود بخشید.


بنابراین، تهیه و تدوین نقشه جامع مسیرهای طبیعت‌گردی و کوهستانی در این مورد خاص از مهمترین وظایف وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و اداره‌های وابسته به آن در استان‌هایی که از چنین ظرفیتی برخوردارند، است.