اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ، اکوتوریسم ، اسکی  و دوچرخه سواری
اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ، اکوتوریسم ، اسکی  و دوچرخه سواری

اکوتور شیراز جوان مجری تورهای : کوهنوردی ، اکوتوریسم ، اسکی و دوچرخه سواری

تاریخچه پیدایش دوچرخه سواری در ایران و جهان

در عصر که ما در آن زندگی می کنیــم اکثر کارها ماشینی شده است و در مقابل ، فعالیت های بدنی مختصر و کوتاه گردیده است . در این شرایط وسیله ای که بتواند انسان را سریع تر به مقصد برساند و موجب تحرک جسمی نیز... 

   باشد مورد توجه قرار می گیرد . در اینجا وسیله ای به نام دوچرخه بســیار کار ساز است . دوچرخه وسیله ای ساده ،سبک و انفرادی است که هم برای رفت و آمد سریع تر و هم به منظور تفریح و سرگرمی و ورزش به کار می آید .  از همان سال های ابتدای اختراع دوچرخه ، کسانی که از این وسیله استفاده می کردند ، به تدریج در کار خود مهارت یافتند و به این نتیجه رسیدند که می توانند با هم به رقابت بپردازند و مسابقاتی برگزار نمایند .از ابتدای تاریخ ، انسان همواره در این آرزو بود که هر چه سریع تر بتواند از نقطه ای به نقطه دیگر برود.در سال ۱۶۹۰ اولین دوچرخه سوار به جهان معرفی گردید . او یک فرانسوی به نام سیوراک بود.

نخستیــن مسابقه دوچرخه سواری درسال ۱۸۶۸ در محلی به نام هندون در انگلستان انجام شد . در سال ۱۸۷۷ اولین اتحادیه ملی دوچرخه سواران در انگلستان تأسیس شد. پایه های فـدراسیون بین المللی دوچرخه سواری در سال ۱۹۰۰با تأسیس اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری ریخته شد و مرکز این اتحادیه در شهر پاریس بود .

مختصری از تاریخچه دوچرخه سواری در ایران

 در سال ۱۳۲۴ اولین باشگاه دوچرخه سواری در ایران تأسیس گردید و در سال ۱۳۲۵ فدراسیون دوچرخه سواری ایران تأسیس گردید .اولین مسابقه قهرمانی کشور در سال ۱۳۲۷ در مسیر تهران – کرج و بالعکس برگزار گردید. اولین مسابقه که به صورت تور در ایران برگزار گردید در سال ۱۳۳۸برگزار شد. در یان تور مسافت ۱۳۵۰ کیلومتر در مسیر تهران ، فیروزکوه ، ساری ، بابلسر ، رامسر ، رشت ، قزوین و تهران توسط دوچرخه سواران طی گردید و آقای جاسم زاده به مقام قهرمانی رسیــد.اولین ورزشکار دوچرخه سوار ایرانی که در سال ۱۹۵۱ به مسابقات بازی های آسیایی هنـــد اعزام گردید آقای جاسم زاده  بود .

انواع دوچرخه و وزن آنها:

۱- دوچرخه استقامت که اصولاً سنگین تر از دوچرخه های مخصوص سرعت در پیست می باشد .

۲- دوچرخه جاده معمولاً بین ۸تا ۱۳ کیلو گرم است .

۳- دوچرخه سرعت که از فیبر کربن ساخته می شود ، ۳کیلو گرم وزن دارد و حداکثر وزن آن به ۶ کیلو گرم می رسد .

۴- دوچرخه های مخصوص به نام سایکلو کراس که نسبت به بقیـه کمی سنگین تر است و برای مسیر با مانع است .

۵- دوچرخه های استایر ، که مخصوص پیســت موتـور است و وزن آن ۷ تا ۵/۷ کیلو گرم است .

۶- دوچرخه مسـابـقات کوهستان که حدودأ ۱۰ تا ۱۲ کیلو گرم است .

۷- دوچرخه مخصـوص مسـابـقـات (BMX ).

۸- دوچرخه الکتـروباتیـک مخصوص مسابقه الکتروباتیـک.

۹- دوچرخه مخصوص مسابقــات سایکل بال ( فوتبال با دوچرخه ) .

۱۰- دوچرخه تاندوم که دو نفره است و وزن آن ۱۲تا ۱۵ کیلو گرم است .

  

مشخصات دوچرخه های مسابقـــه ( کورســی )

وزن دوچرخ های کورسی کمتـر بوده و فرمان آن در سطح پایین تر از زیــن قرار می گیرد . این دوچرخه ها را مخصوصاً به این شکل خاص می سازند تا دوچرخه سوار در روی وسیـله به حالت خمیــده رو به جلو قراربگیـرد و بدین ترتیـــب مقاومت هوا کمتــر شـده و سرعت بیشـــتر گردد. طوقه و تایر دوچرخه های کورسی را باریک تر می سازند تا کم ترین اصطکاک رابا سطح جاده و پیـیست داشته باشد و سرعت بیشتری بگیــرد .در ساخت دوچرخه های کورسی معمـولاً در انـتخاب آلیـــاژ برای بــدنــه به استــحکــام ، همـــراه بـا ســـبـکی تـوجــه مـی شود.

مشـــخصـات دوچــرخــه هــای مـخـصــوص پـیـــسـت

طول طبق کوتاه تر بودن ، خودرو ثابت است ، تــرمـز نـدارد، شـیـب لوله کرپــی زیاد است ، آلیاژ فرمان بسیــار محـکم بوده و معمولاً از جنس آهن می باشد ، ضـامن و قمقمه ندارد و نوع لاستیــک آن  نیز متـفاوت است .

وسایــل شخصـی مورد نیـاز برای دوچرخه سواری:

پیراهن ، شـورت ،دستکـش  ، عینک ، کلاه و کفـش .

پیراهن و شورت دوچرخه سوار : از جنس خاصی است که حالت آیـرودیــنـامـیــکی را تشدید کرده و امکان افزایش عملکرد دوچرخه سوار را در سرعت بالا تأمین می کند.

دستکـــــش : زیر آن معمولاً چرم و جیر و روی آن به وسیلــه ی نخ های ابریشــمم و به صورت توری می باشد.

کفش دوچرخه سواران : از جنس فایبر گلاس فشرده می بــاشد که دیگر احتیاجی به فنر ندارد و پل های مخصوص آن مربوط به پمجه رکاب می شود که نام مخصوص آن لوک می باشد .( لوک نام کارخانه است )

 کلاه : کلاه دوچرخه سواری بر دو نوع است یک نوع حالت آیرودیـــنامیــکی داشته که جنس آن فایبــر گلاس ساست و نوع دیگر از چرم بوده که دیگر مورد مصرف ندارد و ابعاد مختلف به خود می گیرد.

 قوانیــن : مقررات اتحادیه بین الملل دوچرخه سواری (Usi ) اندازه های زیر را برای دوچرخه  مسابــقات تأکید نموده است :

۱- حداکثر طول دوچرخه ۱۸۵ سانتی متر

۲- قطر طوقه جلو حداقل ۵ و حداکثر ۷۰ سانتی متر

۳- حداقل قطر طوقه عقب ۵۵ سانتی متر

۴- فاصله میل توپ تنه تا مرکز چرخ جلو حداقل ۵۴ و حد اکثر ۶۵ سانتی متر

۵- فاصله محور میل توپ تنه از سطح زمین حداقل ۲۴ و حداکثر ۳۰ سانتی متر

۶- حداکثر عرض فرمان ۵۰ سانتی متر

۷- حداکثر طول زیــن ۵/۲۷ و حداقل ۲۴ سانتی متر

 history of bicycle 2 تاریخچه پیدایش دوچرخه سواری در ایران و جهان

مشخصات لاستیــک مـــورد اسـتفـــــاده

۱- وزن لاستیـــک مسابقه مرحلـه ای جاده  از نوع ابریــشم بین ۲۴۰ تا ۲۶۰ گرم و ضخامت آن ۲۲۳ کیلومتر و باد چرخ جلو ۷ و چرخ عقب ۸ اتمــسفر می باشد.

۲- وزن لاستـــیک او نوع پنبــه در جاده ۳۵۰الی ۳۸۰ گرم و ضخامت ۲۵ میلی متر و باد چرخ جلو ۶ و چرخ عقب ۷ اتمســفر می باشد .

۳- وزن لاستیـــک در مسابقات مختلف پیســت بیــن ۱۶۰ الی ۱۸۰ گر و ضخامت آن ۲۰ میلی متر وباد چرخ عقب ۹ اتمســـفر می باشد .

چگونــــگی بــرگــزاری مـســــابـــقــــات دوچـــرخــــه ســــــواری

در دنیـــا  کمتر  کســی است که دوچرخـه و طــرز کـار بـا آن را نشــنـاســـد و امـروزه دوچـــرخـه سواری از ورزش هـای مــحبـــوب و رایــــج در هـمه کــشور ها اســــت .

انواع مسابـــقـــات جاده

 مسابقــات استـقامت یک مرحله ای ، تایم تریل انفرادی ، تور سایــکل کراس

مسابقـــات استقامت جام جهانی ۲۵۰ کیلو متر

مسابـقــات استقامت جوانان ۱۸ سال و زیر ۱۸ سال ۱۴۰ کیلومتر

تور دوچرخه سواری

از رایج تریــن و مـحبوب ترین مسابقات دوچرخه سواری در جاده ، مسابـــقه تـور اسـت که در چند مرحله انجام می شود.

از کشورهای مهم برگزار کننده تــور دوچرخه سواری در دنیــا که از جایــگاه ویژه برخوردار می باشند، می توان از کشورهای فــرانســه ، ایـتالیــا ، اسـپـانیــا و بـلژیــک نام برد.

از تور هایی که د رداخل ایــران برگزار  می گردند می توان ، تور استان مرکــزی ، تور خـراسان و تور مازندران که همه ساله در تاریخ معینی برگزار می گردد نام برد که این تورها چه داخلی و چه خارجی همه زیر نظر (Uci)  می باشد .

 قابل ذکر است تور فـرانسه در سال ۱۹۰۳ به ابــتکار آقای هـانری دگـــرانـژ در فرانســه پا گرفت و از آن تاریخ به بعد همه ساله به طور مستقیم با شرکت بهــترین دوچرخه سواران برگزار می گردد.

استراحـــت

در مسابقات تور جوانان هر ۶ روز یک روز استــراحت و برای بزرگسالان برای هر ۱۰ روز یک روز استراحت باید در برنامه گنجــانده شود .

 قهرمان انفرادی کسی است که کم ترین زمان را درکل مراحل احراز کرده باشد. پیــراهن سبز به آن دوچرخه سواری تعلــق می گیرد که زودتر از دیگران از خط پایان مرحله سخت و طاقت فرســای کوهستـان عبور نماید. پیراهن ارغــوانیمتعــلق به قهرمان هر مرحله ازخط پایان می باشد. پیراهن آبــی از آن دوچرخه سواری است که قهرمان مجموع امتیــازی باشد. پیراهن طلایی برای قهرمانی است که درمجموع مــراحل بهترین زمان را به دست آورد.

بررســـی مـســابـقـــــات

۱- حداکثـــر مسافت تورهای یک مرحله برای جوانان ۱۴۰ کیلومتر و برای بزرگســالان ۲۰۰کیلو متر است .

۲- حداکثـــر مسافت برای افراد ۱۸ سال الی ۲۳سال ۱۸۰کیلو متر است .

۳- اگر مسیــر مسابقــه از ۱۵۰ کیلومتر باشد می توان تعداد مـوقعیـــت های تغذیه را افزایش داد.

۴- از محل استــارت واقعی و بعد از طی مسیــری ۵۰ کیلو متر تا ۲۰ کیلو متر آخر مسابقه می توان از موقعیت تغذیه استفاده کرد.

۵- ورزشکاران باید دو شماره به پیراهن و یک  پلاک بر روی تنه دوچرخه نصب نماید.

۶- در خط پایان ، داور باید از پرچم شطرنـجی و قابل دید برای ورزشکاران استفاده نماید.

۷- کنترل فنی  دوچرخه ها قبــل از شروع مسـابقــ] الزامی است .

۸- حضور نیـــروهای پزشکی ، آمبولانس و نیــروهای انتظامی در برگزاری مسابقات الزامی است .

چگــونگـی بــــرگـــزاری تـــایــم تـــریــل انــفـرادی جـــاده

۱- حداکثر مسافت تایم تریل انفرادی برای جوانان ۳۰ کیلومتر و در مسابــقات جهانی المپیــک ۲۰ الی ۳۰ کیلومتر می باشد.

۲- حداکثر مسافت تایم تریل انفرادی برای زیر ۲۳ سال ۴۰کیلومتر و در مسابـقات جهانی المپیک ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر می باشد. 

۳- حداکثر مسافت تایم تریل انفرادی برای بالای ۲۳ سال ۸۰ کیلومتر و در مسابقات جهانی المپیک ۴۰ الی ۵۰ کیلومتر است .

۴- شماره قابل نصب بر روی پیراهن دوچرخه سوار یک شماره می باشد.

۵- در خط پایان کرنومتر با عبور طوقه جلوی دوچرخه زده می شود.

۶- فاصله حرکت نفرات یک تا سه دقیقه می باشد که با توجه به شرایط تغییر می کند.

۷- در این مسابقات کسب زمان کمتر برای دوچرخه سواران حائز اهمیـــت است.

بـــر گزاری مسابقــات سرعت ( پیســت)

منظور از مسابقــات پیس ، رشته هایی از مسابقات دوچرخه سواری است که در اســتادیوم های مخصوص بــرگزار می شود .اندیشه ایجاد چنین استادیوم هایی از آنجایی بروز کرد که مردم می خواستند در مکانی بنشینند و به تماشای رقابت گروه های دوچرخه سواری بپــردازند.

 استادیوم های مخصوص دوچرخه سواری را ولــودروم[۲] می نامند . پیســت ولودروم سطحی است که نسبت به سطح افق ۳۳ درجه شیـــب دارد و حداکثــر زاویه این شیــب ۴۵ درجه می باشد.

در پیست این رشته های اجرا می شوند :

۱۰۰۰متر سرعت انفرادی

۲۰۰۰متر سرعت انفرادی

۴۰۰۰ متر تعقیبــی انفرادی

۴۰۰۰ متر تعقیبی تیمی

دور امتیازی ( پوینتــریس)

کایرین (پشت موتور)

حـــذ فــــی

تاندم اسپرینــت

مدســـین (امدادی)

المپیک اسپرینـــت

طول پیست ۲۰۰متری ، ۲۵۰متری و ۴۰۰متری بوده و برای مسابقــات رسمی بین المللی از ابعاد ۳۳/۳۳۳ سانتی متر استفاده می کنند.

جنس پیست : از سه نوع چوبی ، سیمانی و آسفالت مخصوص

عرض پیست : حداقل ۵متر وحداکثر ۹ متر و جهت مسابقات رسمی ۷ متر می باشد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد