یادی از کوه بانو لیلا اسفندیاری

  گوش کن از دل سخن  می گویمت

من تو را هر جا که باشی جویمت

تو اگر خوابیده ای در خواب ناز

در کنار عشق خود بس سرفراز

دوستانت جملگی بی اختیار

از تو میگویند سخن با افتخار

در پی لیلا همه آواره اند

دوستان از رفتنت دیوانه اند

کوهها دارند سخن از عشق تو

عشق تو ضرب المثل شد بعد تو

نانگاپاربات با همه صبری که داشت

سر فرود آورد و بر زانو گذاشت

" مرگ " لیلا را بدیدش کوه پیر

گریه را سر داد چون طفل صغیر

عشق لیلا را ببین نیرو از اوست

" دردمندم خسته ام درمان از اوست

کوه پیر اینگونه از او کرد یاد

دیده ام من مردمانی بس زیاد

کس ندیدم هرچه دارد بگذرد

جان و مالش را سر عشقش دهد

گویدش من از همه کوهها سرم

چونکه لیلا خانه دارد در برم

من بسی از کوهنوردان دیده ام

فن و تکنیک همه سنجیده ام

شیر زن , لیلا منش کم دیده ام

من ز مرگ قهرمان لرزیده ام

زندگانی ای سعید آسان نیست

عمر کردن در قفس اصرار نیست

منظور از کوه پیر " گاشربروم 2 "است

شعر از :سعید زکی