با خاطرات پولادمردِ 90 ساله‌ی ایران

بازمانده المپیک 1948 لندن، هم تیمی سلماسی و نامجو، قهرمان دیروز و پیشکسوت امروز که از حضور 10 ساله‌اش در پولاد سرد تنها دو مدال برنز و طلا و آلبومی از روزگاران قدیم برایش به یادگار مانده است. مردی از دیار اردبیل که وزنه برداری خود را مدیون نامجو می داند.
در یکی از روزهای بهمن ماه مهمان پیشکسوتی از خانوداه وزنه برداری شدیم. پیرمرد 90 ساله ای که باعث آشتی پنج وزنه بردار المپیکی و رضازاده شد. پیدا کردن منزل آخرین بازمانده المپیک 1948 لندن و هم تیمی سلماسی و نامجو کار چندان سختی نبود به ویژه این که خیابانی به اسم او در شمال تهران وجود دارد و بر روی در سبز رنگ منزلش نیز با خطی درشت و طلایی رنگ نام او حک شده بود. (م - ر- رئیسی)

میر رسول رئیسی با لبخند اما به تنهایی از ما استقبال کرد وقتی علت تنها بودن او را جویا شدیم گفت: خانم ها به مجلس زنانه ای رفته اند اما خانمم همه چیز را برای پذیرایی آماده کرده و به من هم سفارش کرده حتما از مهمانانم پذیرایی کنم!
خانه دوبلکس رئیسی با آن معماری فوق العاده اش نظرها را جلب می کرد. زمانی که به او گفتم خانه بسیار زیبایی دارید، با پاسخی که به من داد متوجه شدم میزبان من علاوه بر قهرمان وزنه برداری، یک مهندس چیره دست هم به حساب می آید.
رئیسی پس از انجام پذیرایی، ضبط صوتی را آورد تا گفتگوهایمان را داشته باشد و با صحبتهایش ما را به اردبیل جایی که در آن بزرگ شده بود، ببرد.